Wiewiórki (województwo warmińsko-mazurskie)
54°16′38″N 20°34′25″E/54,277222 20,573611
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
380 |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NBA |
| SIMC |
0474531 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego  | |
| 54°16′38″N 20°34′25″E/54,277222 20,573611[1]
| |
Wiewiórki (niem. Eichhorn) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie przy drodze wojewódzkiej nr 512. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
W skład sołectwa wchodzą również miejscowości Deksyty i Weskajmy. Nieopodal wsi przepływają dwie rzeki Elma i Gąska, w ich zakolu znajduje się grodzisko średniowieczne. We wsi zachowały się 2 cmentarze ewangelickie z XIX wieku, kuźnia z pierwszej poł. XX wieku. Do lat pięćdziesiątych znajdował się tu kościół ewangelicki z XVIII wieku, później rozebrany. Do końca lat 90. znajdowała się tu szkoła podstawowa i przedszkole.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś wymieniana w dokumentach już w 1414 r., przy spisywaniu strat poniesionych w wyniku wojny polsko-krzyżackiej. Kolejna wojna z lat 1451–1466 dopełniła zniszczenia wsi, miejscowość się wyludniła. Dopiero w XVI w. zasiedlili ją nowi osadnicy, przybywający głównie z Mazowsza (Polacy). W XVI i XVII w. w tutejszym kościele kazania odprawiano w języku polskim. Szkoła powstała przy kościele, w 1737 r. poddano ją pod nadzór państwowy. W XIX w. gruntownie przebudowano tutejszy kościół. W 1935 r. w szkole uczyło się 59 dzieci a uczył jeden nauczyciel. W 1939 r. we wsi było 337 mieszkańców. W czasie drugiej wojny światowej kościół spłonął.
W 1946 r. uruchomiono ponownie szkołę a jej organizatorem był Antoni Krakowiak. Później nauczycielem był także Stanisław Ołdziej. W 1978 r. we wsi funkcjonowało 40 indywidualnych gospodarstw rolnych, uprawiających łącznie 417 ha ziemi. W tym czasie w Wiewiórkach była szkoła podstawowa, pięcioizbowa, realizująca program ośmiu klas, przedszkole z 20 dziećmi, sala kinowa na 50 miejsc, punkt biblioteczny, boisko sportowe, zakład kowalski oraz zakład stolarski. W 1983 r. była to wieś z rozproszoną zabudową, na którą składało się 36 domów. We wsi mieszkało 213 osób.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147328
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1467 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1