Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Glosariusz hinduizmu

Hinduizm

Oto lista pojęć związanych z hinduizmem, które znajdują się (niebieskie) lub powinny się znaleźć (czerwone) w polskiej Wikipedii. Oczywiście listę tę można rozszerzać. Podstawowe zagadnienia z innych dziedzin wiedzy znajdziesz na liście przegląd dziedzin wiedzy.

 

Zobacz też przegląd zagadnień z zakresu religii.

Indeks

A – B – C – D – E – F – G – H – I – J – K – L – M – N – O – P – R – S – Ś – T – U – W – Z

---

A

• adi - pierwszy, pierwotny, najwyższy, odwieczny
• adwajtawedanta – indyjska filozofia niedualna, doktryna, główna szkoła wedanty
• agamy – pisemny przekaz nauk
• Agni – Ogień, Płomień; żywioł ognia; bóstwo czy anioł Ognia
• agnihotra – wedyjski rytuał ogniowy
• Ahi Bundhnja – wąż głębiny w mitologii wedyjskiej
• Ahinsa – zasada niekrzywdzenia i niezabijania stworzeń
• Akhara - miejsce do treningu
• amryta / amata / dutsi / kanro – nektar nieśmiertelności, boski napój
• ananda – stan szczęścia i błogości, wrodzona rozkosz ducha
• Ananta – nieskończoność; imię węża w mitologii Indii
• anawa – ego, egotyzm, złudna niższa jaźń w naukach jogi
• Anuradha - nakszatra
• Atal - jedna z podstawowych szkół ascetów
• Arati - hinduistyczny rytuał
• Ardra - nakszatra
• Ardźuna, Arjuna – dowódca armii Pandawów z Mahabharaty
• asana – pozycja ciała i postawa umysłu w jodze; mata do siedzenia, siedzisko
• asura – nienaturalny, nienormalny, demon lub diabeł, zły duch
• Aślesza - nakszatara
• aśrama – świątynia, pustelnia; etap życia
• Aświni - nakszatra
• aświnowie – bliźnięta; para boskich braci bliźniaków
• Atharwaweda – czwarta Weda, hinduskie pisma święte
• atman – jaźń, dusza, mieszkaniec serca
• Akszauhini - formacja bojowa
• awatara – zstąpienie bóstwa w ludzką postać
• awidja – niewiedza, ignorancja, głupota

B

• Balarama – brat Śri Kryszny
• Bhagawad Gita – święta księga hinduizmu; traktat 18 lekcji jogi
• bhagawan – pan, władca, mistrz, błogosławieństw dawca
• bhagawatapurana - jedna z najbardziej znanych i najczęściej studiowanych puran
• bhakta – wielbiciel, ofiarnik, czciciel
• bhakti – oddanie duchowe, uwielbienie, żarliwość, adoracja bóstwa
• bhakti joga – joga duchowego oddania i wielbienia
• Bharani - nakszatra
• bharatanatiam – klasyczny taniec indyjski
• Bhima – jeden z Pandawów; groźne imię Boga Śiwy
• Bhuwaneśwari - jedna z najpotężniejszych bogiń hinduistycznych
• bindi – kropka z pasty sandałowej malowana na czole hinduskich kobiet
• bodhi – oświecenie, ucieleśnienie światłości
• brahmaćarja – wstrzemięźliwość, celibat, boskie przewodnictwo, posłannictwo
• Brahma – pierwsza forma boskiej trójcy, stwórca życia, kreator
• Brahmamuhurta - miara czasu
• Brahman – Wszechduch, Absolut, Bóg-Duch; kapłan hinduistyczny, "oddech umysłu"
• Brahmany – komentarze objaśniające rytuały wedyjskie i sens ofiary
• braminizm – powedyjski nurt religijny kasty braminów

C

• czakra – krąg, okrąg, wir, ośrodek skupienia ducha w ciele
• czintamani – ćinta-mani, świadomości klejnot, moc spełniająca życzenia

Ć

• ćajtanja – światłość, duchowo obudzona świadomość; wielki święty indyjski (1485-1534)
• Ćajtanjaćaritamryta - teologiczne dzieło autorstwa Krisznadasa opisujące życie Ćajtanji
• Ćajtra - nakszatra
• ćakra – koło, okrąg; krąg czcicieli Boga; ośrodek subtelnej energii
• ćandra – księżyc, bóstwo księżyca
• ćela – sługa, służebnik, wierny uczeń mistrza, adept
• ćetas – inteligencja, świadome myślenie, zrozumienie, zdolność pojmowania
• ćit, ćitta, ćittam – trzy pojęcia oznaczające świadomość siebie osadzoną w ośrodku serca

D

• Daksza – jeden z siedmiu wieszczów wedyjskich
• damaru – śiwaicki bębenek rytualny zwężony w środku, używany też w Tybecie
• danda – święta laska, kij dharmy samnjasina
• darśan (darśana) – widzenie bóstwa lub guru
• Dattatreja – wielki jogin, troista inkarnacja
• dewa – Bóg, Anioł, Świetlista Istota, Niebianin
• Dewi – Bogini, dziewica, niebianka, anielica
• Dewimahatmja - popularny hinduistyczny tekst religijny
• Dewaczan – Niebiosa zapełnione przez Anioły
• dewadasi – tancerka świątynna, "służebnica bogów"
• Dhanisztha - nakszatra
• dharma – prawo, zasady duchowe, nauka i praktyka, reguły drogi
• dhjana (dhyāna) – medytacja, płynięcie ku światłu, pojazd światła
• Djaus, Diwa – Niebo, Bóg niebios, ojciec niebios
• Draupadi - w Mahabharacie żona pięciu braci Pandawów
• dryszti - aspekt planetarny w horoskopie indyjskim
• Durga – groźna forma Bogini Śakti, niszczycielka zła i demonów
• dwapara juga – trzeci okres Mahajugi, wiek brązowy w hinduizmie
• Dwarka - jedne z najstarszych siedmiu miast Indii
• Dźagannatha – "Strażnik Planety", znana forma Kryszny czczona w wisznuizmie
• Dźapa - intonowanie imion Wisznu na koralch medytacyjnych mala
• Dźjesztha - nakszatra
• dżina – zwycięzca, adept hathajogi, mistrz dżinizmu
• dźiwa – dusza, jaźń żyjąca wewnątrz cielesnej powłoki
• dźjotisz – światło, blask, astrologia wedyjska
• dźniana – cudowny dar Bożej mądrości, przenikliwe zrozumienie boskich spraw i zasad

E

• ekagrata – jednolitość, zwartość, stały stan skupienia w jodze

G

• gandharwa – klasa niebiańskich istot, półbogów Upadewa o dobrej naturze i wielkim artyzmie
• Ganeśa – "Pan Zastępów", starszy Syn Boga Śiwa i Bogini Parwati, ucieleśnia mądrość i wiedzę
• Ganga – spolszcz. Ganges, święta rzeka w Indii
• Garbhodakaśaji - druga inkarnacja Wisznu
• Garuda – ptak wahana Boga Wisznu, rodzaj wielkiego orła
• gatha – duchowe nauki i instrukcje podane rytmicznym wierszem do recytacji
• ghatika - miara czasu
• gopi – pasterka, tancerka, dusza wielbiąca pana Krysznę
• gryhastha – etap gospodarza domu w życiu
• guna – więź, związanie, połączenie, zasada twórcza
• guru – mistrz i przewodnik duchowy, nauczyciel
• guru-dakśina – datek na rzecz mistrza i jego świątyni czy szkoły religijnej
• gurukula – dom guru, aśrama, stała rezydencja mistrza, centrum duchowe

H

• Hanuman – król małp, koalicjant Ramy w walce z demonem Rawaną
• Hare Kryszna – nazwa organizacji wisznuickiej; mantra indyjska
• Harihara – bóstwo będące zjednoczeniem Boga Śiwa i Wisznu
• Hariwamśa - dodatek do Mahabharaty
• Hasta - nakszatra
• Himawati – ezoteryczna Bogini znana z północnoindyjskiego śiwaizmu, matka Parwati
• hinduista – specjalista z zakresu religii lub wyznawca hinduizmu
• hinduizm – licząca około miliard wyznawców najstarsza religia ludzkości
• holi – indyjskie święto wiosny w pełnię Księżyca

I

• Indra – "siła", wedyjski władca niebios Swargi, anielski Bóg Gromu, władca losu
• inkarnacja – wcielenie duszy indywidualnej w materialną postać bytu
• iśa (īśā/na) – pan, władca, duch w sercu;
• iśwara (īśvara) – pan, władca, czwarta emanacja Boga Śiwa odnoszona do serca
• itihasy – legendy, bohaterskie sagi, opowieści mitologiczne jak Mahabharata czy Ramajana

J

• Jadźurweda – jeden z czterech zbiorów świętych pism Wedy
• jadźńa – ofiara ogniowa
• Jama – zakazy moralne; anielskie Bóstwo śmierci i krainy zmarłych
• joga – zjednoczenie, unia, połączenie, jedność; zbiór dyscyplin duchowych z Indii
• Jogamaja – wewnętrzna moc Wisznu
• Jogasutry – księga jogi Patandźalego
• jogin – adept jogi, który osiąga zjednoczenie, czwarty etap rozwoju, kaiwalin – wyzwolony
• juga – epoka, długi czas

K

• Kalaczakra - koło czasu
• Kali (Kālī) – Bogini, małżonka Śiwy, ucieleśnienie władzy nad śmiercią i czasem
• kali juga – epoka bogini, wyzwolenia kobiety, panowania nad materią, wiek żelazny
• Kalkin – zbawiciel, wyzwoliciel; imię nadchodzącej awatary Wisznu
• kalpa – okres, epoka, wielki cykl czasu, większy niż juga
• kalpanā - wyobrażenie
• karma, karman – czyn, akcja, los, przeznaczenie, skutek
• kasta – grupa społeczna w kulturze Indii
• klasyczne tańce hinduskie – opis typowych stylów indyjskiego tańca
• Konarak – miasto w Indii
• Kryszna – deifikowany awatara, wcielenie Boga Wisznu
• kryszna paksza - faza przybywającego księżyca
• krysznaizm – jeden z głównych nurtów wisznuizmu
• Kryttika - nakszatra
• Kumbhamela - religijne święto odbywające się co 3 lata
• Kundalini – moc ogniowa żeńskiej zasady boskości, śakti
• Kundalinijoga – tantryczna metoda obudzenia ogniowej mocy Bogini
• Kunti – matka pięciu braci Pandawa znanych z eposu Mahabharata
• Kurukszetra - miejsce bitwy (Wojna Kurukszetra) opisanej w Mahabharacie

L

• Lajajoga – medytacyjna szkoła jogi oparta na pracy z ćakramami i mocy kundalini
• Lakini – Rudrani, małżonka Rudry, trzeciej emanacji Śiwy, królowa przyrody
• Lakszman – brat króla Rama
• Lakszmi – wisznuicka bogini, małżonka Wisznu
• Lalita – bogini, małżonka Śiwy czczona w południowym śiwaizmie i tradycji śrividya
• Lalla (sanskr. Lalāsa) – śiwaicka święta z XIV wieku
• lila - rozrywki
• Linga – śiwaicki symbol Boga-Absolutu, znak prapoczątku stworzenia
• Literatura sanskrycka – opis literatury w sanskrycie

M

• Magha - nakszatra
• Mahabharata – epopeja opisująca dawne dzieje narodu indyjskiego
• Mahadewa – Wielki Anioł, Imię Śiwa
• maha juga – czterowiecze, epoka trwająca 4 miliony 320 tysięcy lat
• Maha Mantra - Wielka Mantra, zawierająca 3 Imiona Boga - Hare, Kryszna i Rama
• mahatma – wielka dusza, tytuł wzniosłego mistrza duchowej hierarchii
• Mahawisznu - pierwsza inkarnacja Wisznu; jedna z przejawień purusza
• Maheśwara – jedno z imion Śiwy
• Maitreja – nauczyciel Ludzi i Aniołów, pierwotny Dźagad Guru dla wszystkich
• maja – iluzja, złuda, zaćmienie
• mala – różaniec modlitewny, zwykle o 108 lub 1008 koralikach
• mantra – słowo, wibracja, dźwięk; ochrona umysłu; fraza modlitewna
• Manu – praojciec i prawodawca ludzkości, idealny wzór człowieczeństwa
• manusmryti – traktat wieszcza Manu, księga braminów
• manwantara – cykl czasu dłuższy niż juga, krótszy niż kalpa
• Mara, Marya – iluzja, koszmar, Zły Duch
• marutowie – niebiane, bogowie światłości, dworzanie Boga Indra oraz Boga Waju
• Matsja – ryba, imię jednej z awatar, wcieleń Boga Wisznu; także asana, pozycja w jodze
• Mitra – wedyjski i perski Bóg przyjaźni, życzliwości i miłosierdzia
• mitologia indyjska – lista wedyjskich i hinduistycznych Bogów oraz Bogiń
• moksza – wyzwolenie, ekstaza; skupienie mądrości; czwarty etap praktyki tantry
• Mrygaśira - nakszatra
• Mula - nakszatra
• mudra – pieczęć, pozycja i gest; zaawansowana praktyka jogi lub tantry
• mumukszu – tęsknota za Bogiem, pragnienie połączenia z Najwyższym

N

• nadi – strumień, subtelny przewód dla energii duchowej; w jodze uczy się o 14 nadi podstawowych
• nada – Boski Głos wewnątrz, wibracja Wszechświata, "dźwięk" ciszy, wibracja Najwyższych, Bezforemnych Niebios
• Namaskar - patrz: Padnamaskar
• Narada Muni - syn Brahmy, upełnomocniony awatara
• Narajana – Istota Najwyższego Boga, punkt, w którym Brahma, Wisznu i Śiwa są Jednym
• Narasinha – człowiek-lew, czwarta inkarnacja Pana Wisznu
• natjaśastra – klasyczny traktat o indyjskim tańcu duchowym
• Nawagraha - dziewięć planet w astrologii dźjotisz
• nidra – jogiczny stan świadomości, sen jogiczny bez zjawisk sennych

O

• om – święte słowo mocy rozpoczynające praktykę mantramów, inaczej pranawa
• oświecenie – podstawowy duchowy cel adeptów jogi i tantry, po którym zaczyna się prawdziwa praktyka

P

• Padnamaskar - dotknięcie stóp guru lub świętego
• pańćanga - indyjski kalendarz astronomiczny
• pandawowie – pięciu bohaterów eposu Mahabharata, symbol zwycięstwa zła nad dobrem
• paramahansa - tytuł odnoszący się do mistrzów, guru
• Paramahansa Pradźnanananda - indyjski jogin, mistrz krijajogi
• paramatma – wyższa jaźń, wyższa dusza, nadjaźń lub naddusza, dusza wszechrzeczy, jaźń wszystkich istot
• Paraśurama – Rama z toporem, jeden z trzech herosów noszących imię Rama
• Parwati – Bogini Parwati, dobrotliwa małżonka Boga Wisznu
• parias – członek społeczności pozakastowej; najemnik, parobek, niewolnik
• Patandźali – indyjski Ryszi, autor traktatu Jogasutry
• Pradźapati (Pradżapati) – aspekt Boskiego Ojca
• prasadam – wegetariański pokarm ofiarowany w czasie pudźy do spożycia, komunia
• pradżnia (prajńa) – prawiedza, mądrość, wszechwiedza, pierwotna zdolność zrozumienia
• prakryti pierwotna, materialna energia
• prana – siła, energia witalna, moc życia i oddechu, energia słoneczna
• pratjaja – odczuwanie, odbiorczość, intuicyjna percepcja, czujność
• prema – duchowy dar Bożej Miłości, najwyższa i najczystsza postać Miłości
• Prythiwi – Bogini Ziemi; żywioł ziemi w filozofii indyjskiej
• pudźa – msza, nabożeństwo, rytuał religijny, ceremonia
• Punarwasu - nakszatra
• Purany – rodzaj świętych pism indyjskich
• Puri – miasto w Indii, jedna z czterech siedzib Śankaraćarja hinduizmu
• purusza – dusza wszystkich istot planety, doskonały człowiek, dusza doskonałego człowieka
• Purusza Awatar - trzy przejawienia pierwotnego Boga
• Purwa Aszadha - nakszatra
• Purwa Bhadrapada - nakszatra
• Purwa Phalguni - nakszatra
• Puszan – wedyjski Bóg rozkwitu i wzrostu, także duchowego
• Puszja - nakszatra

R

• Radha – małżonka Pana Kryszny
• radźas – druga z trzech gun, pasja, ambicja, namiętność
• raga – przywiązanie lub rodzaj muzyki indyjskiej
• Rama – mityczny bohater i awatara Wisznu, zwycięski pogromca demona Rawana
• Ramajana – epos opisujący dzieje króla Rama i zwycięstwo dobra nad złem
• rasa – smak; w wisznuizmie rodzaj związku
• Ratha Jatra – wisznuickie Święto Rydwanu
• Ratri – wedyjska Bogini nocy, wieczora i zmierzchu; noc
• reinkarnacja – ponowne wcielanie żyjącej duszy (jaźni), atmana
• Rewati - nakszatra
• Rohini - pierwsza żona Wasudewy
• Rohini - nakszatra
• Rudra – imię Śiwa, aspekt Natury, Przyrody; trzecia emanacja Boga Śiwa, dawca lekarstw
• Rupa Goswami - jeden z najważniejszych teologów gaudija wisznuizmu, guru, poeta i filozof
• Rygweda – jedna z Wed – Świętych Ksiąg Starożytnej Indii
• Ryszi – mędrzec, mistrz mądrości; klasa istot oświeconych
• ryta – prawo i porządek boski we wszechświecie, zasada ładu i harmonii

S

• Sadguru – zrealizowany guru, nauczyciel świata
• sadhana – dyscyplina praktyki duchowej, która prowadzi do realizacji
• sadhu – święty asceta, mistyk
• samadhi – ekstaza, stan świadomości w którym ustaje myślenie, zjednoczenie
• sampradaja – stowarzyszenie, zrzeszenie, zbór, zgromadzenie, braterska wspólnota joginów
• samourzeczywistnienie – w jodze niższy stopień duchowego oświecenia
• Samaweda – święta księga ekstatycznych pieśni, trzecia Weda
• Samsara / sansara – cierpienie, kołowrót narodzin i śmierci
• sannjasa – wyrzeczenie, najwyższy inicjacyjny stopień ucznia, faza życia
• sangha – wspólnota, bractwo, zbór; grupa praktykujących jogę regularnie
• sankhja – klasyczna filozofia indyjska mająca podstawy w traktacie Bhagawad Gita
• sannjasa – wyrzeczenie, życie mnicha lub mniszki, najwyższy stopień uczniostwa w jodze i tantrze
• sanskryt – starożytny alfabet indoeuropejski
• saptasindhawa – siedem świętych rzek w tradycji indyjskiej
• Saraswati – Bogini, małżonka Boga Brahma, patronka muzyki i wiedzy

uważany przez zwolenników za awatarę Boga, Ramy, Kriszny, Śiwy i Śakti

• Sati – Bogini, pierwsza małżonka Boga Śiwa i córka Dakszy; ceremonia pogrzebowa
• satja juga – epoka prawdy, złoty wiek, pierwsza część czterowiecza
• sattwa – najszlachetniejsza z trzech gun, określająca równowagę wewnętrzną, prawość, zgodność i spokój ducha
• Sawitar – wedyjski Bóg ucieleśniający duszę słońca i źródło życia
• siddha – cudotwórca, doskonały, rodzaj półboskich istot
• Siddhanta - pisma zawierające wiedzę astronomiczną
• siddhi – charyzmatyczna moc duchowa, owoc duchowej realizacji; często dar duchowy, oznaka uświęcenia
• siedem matek – idea pochodzenia ludzkości od siedmiu Matek-Bogiń; Plejady
• Sita – dosłownie: "bruzda", Bogini urodzona w bruździe, małżonka proroka i awatara Rama
• soma – święty napój mający na celu pojednanie z bóstwami niebios
• Subhadra – siostra awatara Kryszny
• Surja – anielski Bóg Słońca; dosłownie "słońce"
• sutra – zwięzły aforyzm służący jako środek do zapamiętania świętych nauk
• swami – Święty, Czcigodny, Dostojny; tytuł świętej osoby; Ojciec Święty

• swarupa – własna, wieczna forma
• swastyka – wedyjski symbol pomyślności i powodzenia w formie indyjskiego krzyża
• Swati - nakszatra
• system kastowy – naturalny system podziału ról społecznych w kulturze wedyjskiej
• szukla paksza - faza ubywającego księżyca
• Śastra - starożytny indyjski traktat poruszający tematy filozoficzno-religijne

Ś

• Śaka, Sakka – buddyjski władca uważany za inkarnację Boga Indra
• śakti – moc i potęga boskiej natury, żeński aspekt Boga, Boskość; także siła czy energia udzielająca wszelkich charyzmatów, duchowych darów (siddhi).
• śaktyzm – kult Bogini i żeńskiej mocy w hinduizmie, podstawa tantry
• Śankara – reformator hinduizmu
• Śatabhiszak - nakszatra
• siddhi – cudowne zdolności i moce
• Śikhara – wieża północnoindyjskiej świątyni
• Śiśumara - pierścień zwany pępkiem Wisznu, oś obrotu całego wszechświata
• Śiwa – Najświętsze Imię; Łaska, Przychylność, siła niszcząca złudzenia, cierpienie, błędy i zło
• śiwaizm – kult Boga Śiwy w hinduizmie
• śrawaka – uczeń słuchający nauk guru na własne uszy
• Śrawana - nakszatra
• Śri – jedno z imion Bogini Lakszmi
• święta krowa – o indyjskim szacunku do matki krowy

T

• tamas – trzecia z trzech gun; ciemność, zaślepienie, niewiedza
• tantryzm (śaktyzm) – religijna filozofia i kultura, siła seksualna łącząca pierwiastek żeński i męski
• Tara – żeńska forma medytacyjna w buddyzmie, występuje w pięciu postaciach
• tattwa – prawda, prawdziwa istota, podstawowa zasada, prawdziwy byt
• tilaka - znak malowany na ciele typowy dla danej sampradaji
• tithi – jednostka czasu równa jednemu dniu księżycowemu
• treta juga – druga część czterowiecza, wiek srebrny w naukach hinduizmu
• trimurti – Trójca Święta – Brahma (Kreacja), Wisznu (Utrzymanie), Śiwa (Niszczenie)
• trzech ojców – doktryna wisznuicka
• tulasi – rodzaj kwiatu używanego w ceremoniach religijnych typu "puja"
• turija – stan ciągłej świadomości
• Twasztri – wedyjski Bóg – Architekt, Twórca

U

• Uma – małżonka Boga Śiwa, jedno z imion Bogini Parwati
• Upadewa (Upadeva) – w mitologii indyjskiej: półbóg
• Upaniszady – sanskrycki gatunek literacki
• Urdhwapundra - znak religijny noszony na czole
• Uszas – Bogini świtu, jutrzenki, poranka przed wschodem słońca
• Uttara Aszadha - nakszatra
• Uttara Bhadrapada - nakszatra
• Uttara Phalguni - nakszatra

W

• wahana – nosiciel, pojazd; zwierzę na którym w ikonografii hinduistycznej podróżuje Bóstwo
• Waju (Vāyu) – wedyjski Bóg powietrza, wiatru, zdrowia i światła
• Wajśakha - nakszatra
• Waiwaswata Manu - syn boga Słońca Wiwaswana
• Wamana – czwarta inkarnacja Boga Wisznu w postaci karła, pogromcy demona Bali
• wanaprastha – faza życia, jedna z czterech aśram
• Waraha – druga inkarnacja Boga Wisznu w postaci Dzika
• warna – kasta, zasadnicza grupa społeczna
• Waruna – wedyjski Bóg czuwający nad ładem i porządkiem wszechświata
• Wastu - aranżacja przestrzeni
• Wasudewa - ojciec Pana Śri Kryszny
• wedanta – indyjski ruch filozoficzny będący kontynuacją i objaśnieniem Wedy
• wedanta sutra – święta księga wedanty
• Wedy (Veda) – święte Pisma Indoeuropejczyków, Ariów i współcześnie hindusów
• wedyzm – najstarszy kierunek hinduskiej religijności Ariów
• wegetarianizm – zdrowe jogiczne odżywianie z wyłączeniem tego co pochodzi z zabijania zwierząt
• Wjasa - mędrzec, któremu przypisuje się autorstwo Mahabharaty i Puran oraz podział Wed na części
• Wojna Kurukszetra - wojna około roku 3100 p.n.e.; opisana w Mahabharacie
• wibhuti – cudownie materializowany popiół, symbol czystości i świętości, łaska Pana Śiwy
• Wisznu – jedna z postaci trimurti odpowiedzialna za utrzymanie Wszechświata, Bóg w wisznuizmie
• wisznuizm – jeden z trzech głównych nurtów religijności i duchowości indyjskiej
• Wryndawan – święte miasto wisznuitów w Indiach
• Wrytra – demon, asura, zły duch, demon złej myśli i negatywizmu pokonany przez Boga Indra

Zobacz też

• Mitologia indyjska