Wiktor Balcarek
| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 sierpnia 1998 |
| Obywatelstwo |
Wiktor Balcarek (ur. 29 grudnia 1915 w Świętochłowicach, zm. 30 sierpnia 1998 w Bytomiu) – polski szachista.
Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]
W 1931 r. wstąpił do szachowego klubu „Hetman” w Świętochłowicach, który rozpadł się w 1934 roku. Został więc członkiem chorzowskiego klubu „1916”, który w latach 1935 i 1936 r. został mistrzem Śląska i Zagłębia. Opuścił klub w 1938 r. wraz z powołaniem do czynnej służby wojskowej[1].
W latach 1949–1957 sześciokrotnie awansował do finałów mistrzostw Polski, w 1950 roku w Bielsku-Białej zdobył tytuł mistrza kraju. Reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w Moskwie w 1956 roku, uzyskując wynik 1½ z 7 partii z pozycji drugiego rezerwowego[2].
Grał w barwach śląskich klubów, najdłużej reprezentował „Start” Katowice. Jako reprezentant tego klubu oraz miasta Katowic (w 1946) zdobył łącznie 12 medali drużynowych mistrzostw Polski: złoty (1958), trzy srebrne (1957, 1959, 1973) oraz osiem brązowych (1946, 1955, 1956, 1960, 1963, 1965, 1968, 1970).
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był we wrześniu 1956 r., zajmował wówczas 174. miejsce na świecie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Litmanowicz, Polscy szachiści 1945-1980, Wyd. 2 popr. i uzup, Warszawa: Sport i Turystyka, 1982, s. 60–62, ISBN 978-83-217-2376-1 [dostęp 2023-09-27].
- ↑ OlimpBase. [dostęp 2010-03-21].
- ↑ Chessmetrics Player Profile: Wiktor Balcarek.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, s. 59
- W.Litmanowicz, „Polscy szachiści”, Warszawa 1982, s. 60–62
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wiktor Balcarek – wybrane partie szachowe (ang.)