Wiktor Gosieniecki
 Prof. Gosieniecki i prof. Wroniecki | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 grudnia 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 1956 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Odznaczenia | |
| |
_rysunek.jpg)
Wiktor Gosieniecki (ur. 19 grudnia 1876 w Strzelnie, zm. 29 sierpnia 1956 w Gdańsku) – polski malarz, grafik, konserwator zabytków oraz pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojcem był mistrz malarski Bernard, a matką Pelagia z Morawskich. Ukończył Królewskie Gimnazjum w Gnieźnie, gdzie pasję do malarstwa zaszczepił w nim ówczesny nauczyciel tej szkoły Wincenty Krzemieniewski[1]. Po trzyletniej praktyce u ojca, w latach 1894–1901 ukończył szkołę rzemieślniczą w Berlinie, a następnie studiował malarstwo w Kunsgewerbeschule, oraz w szkole Stanisława Grocholskiego w Monachium. Po podróżach do Włoch, Francji i Galicji zamieszkał w Gnieźnie, a od 1912 w Poznaniu. Wraz z Henrykiem Jackowskim-Nostitzem i architektem A.Rejmanem w 1913 założyli zakład „Polichromia”, który do 1918 zajmował się malarstwem dekoracyjnym i witrażownictwem.
W 1919 był jednym z założycieli i pierwszym dyrektorem Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. W szkole tej był kierownikiem Wydziału Malarstwa Dekoracyjnego i Witrażownictwa.
Po roku 1939 Niemcy wysiedlili go z Poznania, gdzie powrócił zaraz po wojnie. Od 1945 do 1951 roku był kierownikiem Zakładu Malarstwa i Technik Ściennych oraz Witrażownictwa w PWSP. Następnie pracował jako wykładowca w Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu.
Współpracował ze Stanisławem Witkiewiczem w opracowaniu zeszytów Styl zakopiański. Wykonał liczne polichromie w kościołach Wielkopolski i Pomorza, a także dekorację wnętrza Muzeum Tatrzańskiego. Projektował także witraże. Przez całe życie opracowywał zabytki polskiej architektury i sztuki na ziemiach zachodnich. Wykonał poświęcony temu tematowi cykl litografii pt. „Zabytki Sztuki Rodzimej Polski Zachodniej”.
Był też twórcą ekslibrisów. W latach 1918–1946 wykonał kilka ekslibrisów w technice litografii, głównie dla rodziny i kolekcjonerów.
Od 20 października 1904 był mężem Marceli z Powidzkich[2].
Pochowany na gdańskim Cmentarzu Srebrzysko (rejon I, groby rodzinne C)[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wystawa Plastyków Gnieźnieńskich XX wieku. PiastowskaKorona.pl. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].[dostęp 2014-11-27]
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 91. [dostęp 2021-07-20].
- ↑ Wiktor Gosieniecki. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-20].
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981, s. 214–215. ISBN 83-01-02722-3.