Wilga złotogrzbieta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilga złotogrzbieta
Oriolus xanthornus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wilgowate

Podrodzina

wilgi

Rodzaj

Oriolus

Gatunek

wilga złotogrzbieta

Synonimy
  • Coracias Xanthornus Linnaeus, 1758[2]
Podgatunki
  • O. x. xanthornus (Linnaeus, 1758)
  • O. x. maderaspatanus Franklin, 1831
  • O. x. ceylonensis Bonaparte, 1850
  • O. x. reubeni Abdulali, 1977
  • O. x. tanakae Kuroda, N 1925
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Wilga złotogrzbieta[4] (Oriolus xanthornus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae), zamieszkujący południową i południowo-wschodnią Azję. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono kilka podgatunków O. xanthornus[5][6][2]:

  • O. xanthornus xanthornuswilga złotogrzbieta – północne Indie do północnego Półwyspu Malajskiego i Indochin.
  • O. xanthornus maderaspatanuswilga hinduska – środkowe i południowe Indie.
  • O. xanthornus ceylonensisSri Lanka.
  • O. xanthornus reubeniAndamany.
  • O. xanthornus tanakae – północno-wschodnie Borneo.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Środowiskiem naturalnym wilgi złotogrzbietej są otwarte tereny leśne i rolnicze. Występuje niemal w całej Azji południowej i południowo-wschodniej: Bangladeszu, Bhutanie, Kambodży, południowych Chinach, Indiach, Indonezji, Laosie, Malezji, Mjanmie, Nepalu, Sri Lance, Tajlandii i Wietnamie.

Cechy gatunku[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała około 25 cm; masa ciała 46–79 g[7].

Upierzenie samca jaskrawe, koloru żółtego z czarną częścią skrzydeł i ogona. Samica jest nieco ciemniejsza z zielonkawym brzuchem. Obydwie płcie charakteryzuje czarna głowa i „śliniak”. Młode osobniki są podobne do samic, różnią się od nich jedynie cętkami na brzuchu i jaśniejszą głową.

Wilga złotogrzbieta jest gatunkiem płochliwym. Nawet samce są trudne do zaobserwowania w koronach drzew wśród liści.

Gniazdo wilgi złotogrzbietej

Lęgi[edytuj | edytuj kod]

Gniazdo zbudowane z traw, liści i kory zawieszone jest na drzewie około 10 metrów nad ziemią między gałęziami i z dala od pnia. Samica składa najczęściej 2 jaja.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Wilga złotogrzbieta żywi się głównie owadami, gąsienicami, a także owocami (zwłaszcza figami).

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje wilgę złotogrzbietą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oriolus xanthornus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Black-hooded Oriole (Oriolus xanthornus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
  3. a b Oriolus xanthornus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Oriolinae Vigors, 1825 - wilgi (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-06].
  5. Wilga złotogrzbieta (Oriolus xanthornus). Avibase. [dostęp 2010-01-01]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Orioles, drongos, fantails. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
  7. Black-hooded Oriole Oriolus xanthornus. [w:] Oiseaux.net [on-line]. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
  8. Species factsheet: Oriolus xanthornus. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]