Wilhelm Kohlbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelm Kohlbach
5 zwycięstw
Generalmajor der Luftwaffe Generalmajor der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1896
Chojnice, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1947
Shugborough Park, Great Haywood, Staffordshire, Wielka Brytania

Przebieg służby
Lata służby

1914–1919, 1934–1947

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Luftstreitkräfte
Luftwaffe

Jednostki

Jagdstaffel 50, Jagdstaffel 10,

Stanowiska

dowódca II grupy w 53 Skrzydle Legionu Kondor

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918 dla Frontowców

Wilhelm Kohlbach (ur. 7 maja 1896 w Chojnicach, zm. 11 lutego 1947 w Shugborough Park) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 5 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej, generał Luftwaffe w czasie II wojny światowej.

I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Wilhelm Kohlbach służył od początku I wojny światowej w 7 Pułk Grenadierów im. Króla Wilhelma I (1 Zachodniopruski) jako plutonowy do połowy lutego 1916 roku. Następnie został przeniesiony do 345 Pułku Piechoty skąd 5 czerwca 1916 roku został skierowany na szkolenie dla obserwatorów do Altenburga do Fliegerersatz Abteilung Nr. 1. Po ukończeniu szkolenia został przydzielony do Feldflieger-Abteilung 4, gdzie służył do początku grudnia 1916 roku. W końcu grudnia został przeniesiony do FAA255 (Fliegerabteilung 255 (Artillerie)), gdzie służył jako obserwator do końca czerwca 1917 roku.

Po zakończeniu szkolenia z pilotażu samolotów myśliwskich został skierowany do eskadry myśliwskiej Jagdstaffel 50. W jednostce odniósł swoje pierwsze zwycięstwo 28 czerwca 1918 roku. W sierpniu został przeniesiony do Jagdstaffel 10 i do 10 października 1918 roku odniósł łącznie 4 zwycięstwa.

10 października 1918 roku w czasie lotu bojowego Fokker D.VII pilotowany przez Wilhelma Kohlbacha został staranowany przez amerykańskiego asa Wilbert Wallace White, który poległ w czasie ataku. Kohlbach przeżył i zaliczono mu piąte, ostatnie zwycięstwo powietrzne.

Po zakończeniu wojny 10 stycznia 1919 roku powrócił do swojej macierzystej jednostki 7 Pułku Grenadierów skąd 30 kwietnia został przeniesiony w stopniu porucznika do rezerwy.

Okres międzywojenny i II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat trzydziestych pełnił funkcję dyrektora Air-Transport-Company Ruhrgebiet AG, w Essen, następnie w lipcu 1934 roku wstąpił do Luftwaffe. Pełnił w niej wiele różnych funkcji. Był dowódcą różnych jednostek bojowych i szkoleniowych. 9 kwietnia 1945 roku dostał się do niewoli brytyjskiej. Przebywał w obozie jenieckim nr. 11 w Wielkiej Brytanii. We wrześniu 1946 roku został przeniesiony do obozu nr. 99 (obozu szpitala) gdzie przebywał do swojej śmierci 11 lutego 1947 roku. Zmarł na raka żołądka.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]