William O’Connell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z William O'Connell)
William Henry O’Connell
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Vigor in arduis
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1859
Lowell

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1944
Brighton

Arcybiskup Bostonu
Okres sprawowania

1907–1944

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

7 czerwca 1884

Nominacja biskupia

8 lutego 1901
biskup Portland

Sakra biskupia

19 maja 1901

Kreacja kardynalska

27 listopada 1911
Pius X

Kościół tytularny

San Clemente

podpis
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 maja 1901

Konsekrator

Francesco Satolli

Współkonsekratorzy

Edmund Stonor
Rafael Merry del Val

William Henry O’Connell (ur. 8 grudnia 1859 w Lowell, zm. 22 kwietnia 1944 w Brighton) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Bostonu (1907–1944) i kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przyszedł na świat w rodzinie irlandzkich imigrantów. Był najmłodszym z jedenaściorga rodzeństwa. Po ukończeniu studiów w Bostonie został skierowany na dalszą naukę do Rzymu, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie 7 czerwca 1884 z rąk kardynała Lucido Maria Parocchi. Po dziesięcioletniej służbie w rodzinnej archidiecezji został rektorem Amerykańskiego Kolegium w Rzymie (1895). Funkcję tę pełnił do 1901, kiedy to został powołany na biskupa Portland. Sakry w bazylice laterańskiej udzielił mu kardynał Francesco Satolli. W 1905 był specjalnym papieskim wysłannikiem do Japonii.

Ze względu na podupadające zdrowie arcybiskupa Bostonu Johna Josepha Williamsa 21 lutego 1906 mianowany został jego koadiutorem. Sukcesję przejął 31 sierpnia 1907 roku. W 1911 podniesiony do rangi kardynała prezbitera z tytułem San Clemente. Był pierwszym arcybiskupem Bostonu, który otrzymał tę godność. Zmarł w 1944 roku po 37 latach kierowania archidiecezją, będąc jednocześnie jednym z dwóch żyjących wtedy kardynałów z nominacji Piusa X. Pochowany w Bostonie.

Kardynał nie wziął udziału w konklawe 1914 i 1922 roku z powodu zbyt dużej odległości między Ameryką a Europą. Nie zdążył na czas. Z tego powodu Pius XI wydłużył okres przygotowawczy do konklawe i O’Connell za trzecim razem, w 1939 już zdążył. Wyświęcił na kapłana i konsekrował swego następcę Richarda Cushinga.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesja apostolska
Konsekrator: Francesco Satolli
Współkonsekrator: Edmund Stonor
Współkonsekrator: Rafael Merry del Val y Zulueta
Data konsekracji 19 maja 1901
Konsekrował
Biskup Data konsekracji
Joseph Gaudentius Anderson 25 lipca 1909
John Joseph Nilan 28 kwietnia 1910
John Bertram Peterson 10 listopada 1927
Richard Cushing 29 czerwca 1939
Współkonsekrował
Biskup Data konsekracji
John Bernard Delany 8 września 1904