Wincenty Granowski

Wincenty Granowski
	; Leliwa
	Podstoli kaliski, kasztelan nakielski, starosta generalny Wielkopolski
Rodzina	Granowscy herbu Leliwa
Data urodzenia	ok. 1370
Data śmierci	pomiędzy 10 lipca a 9 grudnia 1410
Ojciec	Wincenty Granowski
Matka	Nieznana
Żona	1. Nieznana ; 2. Elżbieta Pilecka
Dzieci	1. Mikołaj Granowski; Andrzej Granowski; Blizbor Granowski; Otton Granowski; 2. Jan Pilecki, Elżbieta, Jadwiga, Ofka, Otton

Wincenty Granowski (również jako Wincenty z Granowa, Wincenty Pilecki) herbu Leliwa (ur. ok. 1370^[1], zm. pomiędzy 10 lipca a 9 grudnia 1410^[2]) – podstoli kaliski od 1386^[1], kasztelan nakielski od 1387^[1], starosta generalny Wielkopolski od 1409^[2], starosta Śremu przed 1400 do 1406^[3], dyplomata, znawca spraw krzyżackich, dowódca chorągwi w bitwie pod Grunwaldem^[2], zarządca Torunia^[2].

Pochodził z wpływowej rodziny^[1]. Brał udział w wielu poselstwach^[2]. Był właścicielem miasta Śrem z okolicami i wielu innych posiadłości. W 1409 był właścicielem Łańcuta i Ilkowic (powiat tarnowski)^[4]^[2].

Jego pozycję na dworze królewskim umocniło zawarte przed 2 października 1397 małżeństwo z dwukrotną wdową Elżbietą Pilecką, siostrzenicą Spytka z Melsztyna i dziedziczką Ottona z Pilczy^[2]. Elżbieta wniosła w posagu Pilicę, a Wincenty zaczął się pisać Pileckim^[5].

Z tego związku pochodziło pięcioro dzieci^[2]:

Jadwiga, która po 10 maja 1404 poślubiła Jana z Leksandrowic,
Otton,
Elżbieta, która w marcu 1418 poślubiła księcia opolskiego Bolka V,
Jan, protoplasta rodu Pileckich herbu Leliwa, przodek królowej Barbary Radziwiłłówny,
Ofka, która ok. 1423 poślubiła Jana z Jičina, pasierba swej matki.

Wincenty z poprzedniego małżeństwa miał 4 synów^[6]: Mikołaja, Andrzeja, Wawrzyńca i Blizbora.

Pomiędzy 10 lipca a 9 grudnia 1410 Wincenty Granowski zmarł, prawdopodobnie otruty^[2]. Wdowa po nim poślubiła w 1417 króla Polski Władysława Jagiełłę^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d AnnaA. Klubówna AnnaA., Cztery Jagiełłowe, 1983, s. 190, ISBN 83-7002-127-1 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ZygmuntZ. Wdowiszewski ZygmuntZ., Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, 2005, s. 72-73, 259, ISBN 83-918497-2-4 .
↑ Antoni Gąsiorowski] , Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 74.
↑ [Strona główna] [online], ilkowice.info [dostęp 2022-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-16] .
↑ Tomasz Święcki: Tomasza Święckiego Historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób dawnej Polski. T. 1. Warszawa: Nakładem S. H. Merzbacha, 1858, s. 239.
↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, hasło Granowo [online] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Polski Słownik Biograficzny. T. VIII, s. 551.

[:0-1] AnnaA. Klubówna AnnaA., Cztery Jagiełłowe, 1983, s. 190, ISBN 83-7002-127-1 .

[:1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ZygmuntZ. Wdowiszewski ZygmuntZ., Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, 2005, s. 72-73, 259, ISBN 83-918497-2-4 .

[3] Antoni Gąsiorowski] , Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 74.

[4] [Strona główna] [online], ilkowice.info [dostęp 2022-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-16] .

[5] Tomasz Święcki: Tomasza Święckiego Historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób dawnej Polski. T. 1. Warszawa: Nakładem S. H. Merzbacha, 1858, s. 239.

[6] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, hasło Granowo [online] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]