Witalij Kosowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witalij Kosowski
Віталій Косовський
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Witalij Władysławowycz Kosowski

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1973
Ostróg

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1991 Podilla Chmielnicki 21 (1)
1991–1994 Nywa Winnica 53 (13)
1994–2003 Dynamo Kijów 131 (20)
W sumie: 205 (34)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–2000  Ukraina 25 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003–2006 Dynamo Kijów (selekcjoner)
2011 Nywa Winnica (asystent)
2012–2013 Dynamo Kijów U-19
2013–2018 Dynamo Kijów U-21 (asystent)
2019 Worskła Połtawa U-21
2019 Worskła Połtawa (p.o.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Witalij Władysławowycz Kosowski, ukr. Віталій Владиславович Косовський, ros. Виталий Владиславович Косовский, Witalij Władisławowicz Kosowski (ur. 11 sierpnia 1973 r. w Ostrogu) – ukraiński piłkarz pochodzenia polskiego, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek DJuSSz w Nityszynie. Karierę piłkarską rozpoczynał w drugoligowym klubie Podilla Chmielnicki, jeszcze w czasach ZSRR. W końcu 1991 roku przeniósł się do Nywy Winnica, klubu Wyszczej Lihi, z którym jednak spadł do niższej klasy rozgrywkowej. Po roku gry na drugim froncie ponownie awansował z Nywą do Wyszczej Lihi. W przerwie letniej w 1994 roku został zawodnikiem potentata ukraińskich rozgrywek - Dynama Kijów[1]. Od początku stał się kluczowym graczem jedenastki z Kijowa (w debiutanckim sezonie rozegrał 27 spotkań ligowych, w których strzelił 6 goli, grał także w Lidze Mistrzów, w której wystąpił 7 razy i strzelił jednego gola). Jednak największe sukcesy odniósł w sezonie 1998/99 - zdobył mistrzostwo i Puchar Ukrainy, w Lidze Mistrzów doszedł aż do półfinału (Dynamo odpadło z Bayernem Monachium po meczach 3:3 w Kijowie i 1:0 w Monachium, w pierwszym meczu jednego z goli zdobył właśnie Kosowski). Częste kontuzje nie pozwoliły kontynuować gry na wysokim poziomie, dlatego w 2003 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W kadrze debiutował 1 maja 1996 roku w meczu z Turcją (przegranym przez Ukrainę 2:3). Ogółem w reprezentacji wystąpił 25 razy, strzelił dwa gole. Jego ostatni występ w kadrze to mecz z Polską rozegrany w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2002 2 września 2000 roku w Kijowie (przegrany przez Ukrainę 1:3).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej przez 3 lata pracował na stanowisku selekcjonera Dynama Kijów. Potem napisał podanie o zwolnienie z pracy. Mieszkał w Kijowie i pracował w firmie Hermes[2]. W październiku 2011 dołączył do sztabu szkoleniowego Nywy Winnica[3]. W czerwcu 2012 stał na czele juniorskiej drużyny Dynama Kijów[4]. Latem 2013 został zaproszony do sztabu szkoleniowego młodzieżówki Dynama. 17 stycznia 2019 został mianowany na stanowisko starszego trenera Worskły Połtawa U-21[5], a po zwolnieniu Wasyla Saczki pełnił obowiązki głównego trenera Worskły od 28 marca 2019[6]. 14 listopada 2019 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[7].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]