Witold Nazarewicz

Witold Nazarewicz

Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1954 Warszawa
profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka, fizyka teoretyczna, struktura jądra atomowego
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1981 Instytut Badań Jądrowych
Habilitacja	1986 Uniwersytet Warszawski
Profesura	27 grudnia 1993
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Oak Ridge National Laboratory Uniwersytet Warszawski

Witold Nazarewicz (ur. 26 grudnia 1954 w Warszawie) – amerykański i polski fizyk jądrowy, profesor uniwersytetu w Knoxville, Tennessee, USA i Uniwersytetu Warszawskiego. Posługuje się też skróconą wersja imienia „Witek”.

Życiorys

Po maturze studiował najpierw na Politechnice Warszawskiej, kończąc w roku 1977 stopniem magistra inżyniera Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej. W latach 1987–1990 pełnił funkcję prodziekana tegoż wydziału.

Kontynuował studia w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku uzyskując doktorat w roku 1981. Habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim w roku 1986, uzyskał stopień profesora zwyczajnego w roku 1994. Promotorem doktoratu i habilitacji był Zdzisław Szymański.

W roku 1995 został powołany na profesora uniwersytetu stanowego Tennessee w Knoxville (aktualnie James McConnell Distinguished Professor), a od roku 1996 w Oak Ridge National Laboratory (aktualnie ORNL Corporate Fellow). Od roku 1986 zatrudniony na Uniwersytecie Warszawskim.

Od roku 2009 jest profesorem gościnnym University of the West of Scotland w Paisley (Szkocja), gdzie otrzymał godność doktora honoris causa.

W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych był profesorem gościnnym na Uniwersytecie w Lund oraz w Instytucie Nielsa Bohra w Kopenhadze, na uniwersytecie w Kolonii, uniwersytecie w Florydzie, Królewskiej Politechnice w Sztokholmie, uniwersytetach w Liverpoolu, Kioto.

Jest członkiem American Physical Society oraz American Association for the Advancement of Science, a także Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

Zajmuje się jądrowym zagadnieniem wielu ciał, a w szczególności strukturą jąder atomowych dalekich od ścieżki beta stabilności, superciężkich i jąder o dużym momencie pędu, oraz dynamiką kolektywną układów kwantowych i strukturą kwantowych układów otwartych. Zalicza się do najczęściej cytowanych fizyków.

Jest edytorem czasopisma Reviews of Modern Physics w zakresie fizyki jądrowej.

W roku 2012 został laureatem nagrody im. Toma W. Bonnera w zakresie fizyki jądrowej.

Bibliografia

• Bibliografia Uniwersytetu Warszawskiego
• Strona autorska z biografią. phys.utk.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-08)].
• Pełna biografia (ang., pdf). phys.utk.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)].