Witold Szymanowski
Witold Szymanowski (ur. 6 maja 1908 w Wiszni koło Winnicy, zm. 14 lutego 1986 w Warszawie) – inżynier mechanik, profesor Politechniki Warszawskiej.
Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej[1]. W 1950 rozpoczął pracę na Politechnice Warszawskiej, w 1952 został członkiem korespondentem, w 1969 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, w latach 1966-1971 członkiem jej prezydium i sekretarzem naukowym Wydziału IV Nauk Technicznych[2].
Był autorem prac teoretycznych i projektów dotyczących obrabiarek do skrawania metali oraz licznych norm dotyczących obrabiarek. W 1955 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[3]. Zmarł w wieku 78 i spoczął na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 23A-II-5).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Monografia "Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 136
- Józef Piłatowicz: Szymanowski Witold. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 50. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN, 2014, s. 113–115. ISBN 978-83-63352-36-3.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii Produkcji - historia. [dostęp 2011-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-02)].
- ↑ Członkowie PAN: Skorowidz
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 117, poz. 1542
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: