Witold Urbanowicz (malarz)

Witold Urbanowicz
Data i miejsce urodzenia	1931 ; Oszmiana
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 2013 ; Kraków
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Urbanowicz (ur. 1931 w Oszmianie, woj. wileńskie, zm. 2 grudnia 2013 w Krakowie) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie w latach 1950-56 studiował na ASP w Krakowie. Był uczniem profesorów: Zygmunta Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki, Czesława Rzepińskiego i Jonasza Sterna. Urbanowicz wystawiał po raz pierwszy pod patronatem Marii Jeremy, Jonasza Sterna i Tadeusza Kantora z grupą przyjaciół którą współtworzyli: Barbara Kwaśniewska, Julian Jończyk, Janusz Tarabuła, Jerzy Wroński. Potem dołączyła do nich Danuta Urbanowicz. Do młodych artystów przylgnęły nazwy "Grupa Pięciu" i "Grupa Nowohucka". Pod koniec lat 50. to właśnie oni współtworzyli jedno z najciekawszych zjawisk sztuki powojennej jakim było malarstwo materii. Po wystawie w galerii Krzysztofory i w Nowej Hucie (1960 rok), zostali przyjęci do Grupy Krakowskiej w 1961 r. Od 1958 do 1963 r. Witold Urbanowicz tworzy oryginalne obrazy-dziś najwyżej cenione. W 1963/64 wyjechał do Paryża i po powrocie do kraju rozpoczął nowy cykl obrazów inspirowany surrealizmem.

Wraz z kolegami plastykami wykonał wiele polichromii w kościołach, m.in.:

1959 w Zieluniu koło Mławy.
1962/63 w Staromieściu k. Rzeszowa.
1964/65 w Lublinie w kościele akad.KUL-u.
1966 w Łętowni.
1969 w Lublińcu.
1970 w Lutczy.
1971 w Czerwonej Górze(mozaiki w szpitalu).
1980 w Bielinach Kapitulnych k Kielc.
1981 w Nowogrodzie (woj. Zielonogórskie)
1981 w Baborowie.
1994 r. w Pysznicy k. Stalowej Woli.
1996-98 z żoną Danutą – polichromia i projekty witraży w kościele św. Jana Chrzciciela w Krakowie

W latach 1972-74 Witold Urbanowicz pracował jako wykładowca na ASP w Krakowie. Następnie prowadził pracownie rysunku i malarstwa na UMCS w Lublinie (1972-1981). Był też wykładowcą w filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie.

Udział w około 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Czechosłowacji, Rosji, Ukrainie, Łotwie, Turcji, Danii, Holandii, Anglii, Francji, Niemczech, USA. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowego w Białymstoku. Mieszkał i pracował w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. A5D-3-24)^[1].