Woźniki (województwo małopolskie)
Na mapach: 
49°56′16″N 19°29′24″E/49,937778 19,490000
49°56′16″N 19°29′24″E/49,937778 19,490000
| wieś | |
 XVI-wieczny Kościół Wniebowzięcia NMP | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2004) |
1213 |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
34-103[2] |
| Tablice rejestracyjne |
KWA |
| SIMC |
0072991 |
Położenie na mapie gminy Tomice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego  | |
| 49°56′16″N 19°29′24″E/49,937778 19,490000[1]
| |
Woźniki – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Tomice. Według danych ze stycznia 2004 wieś liczy 1213 mieszkańców.
Woźniki są dość znanym ośrodkiem wikliniarstwa.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0073000 | Byk | część wsi |
| 0073016 | Dół | część wsi |
| 0073022 | Góra | część wsi |
| 0073039 | Grudki | część wsi |
| 0073045 | Łęg | część wsi |
| 0073051 | Miasto | część wsi |
| 0073074 | Potok | część wsi |
| 0073080 | Przygórze | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Woźniki są jedną z najstarszych wsi powiatu wadowickiego, założoną w XII wieku.
- W 1239 roku wojewoda opolski i kasztelan oświęcimski Klemens z Ruszczy wymienił z benedyktynami z Tyńca Woźniki za Podłęże i Ostrów koło Krakowa. Później wieś znalazła się w posiadaniu Radwanitów i jeden z nich Mikołaj Bychko (Byczko), szwagier Marka z Poręby, sprzedał Woźniki w 1324 roku cystersom z Mogiły, którzy posiadali ją do końca XVII wieku. Wieś duchowna, własność Opactwa Cystersów w Mogile położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie śląskim województwa krakowskiego[5].
- Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Woznyky wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[6].
- W ramach reform józefińskich, po konfiskacie w 1806 roku, rząd austriacki sprzedał Woźniki hr. T. Dzieduszyckiemu, który je później wymienił z Tytusem Drohojowskim za wieś pod Lwowem.
- Z końcem XIX wieku niewielką ilość ziemi uprawnej w Woźnikach miała Józefa Błażowska, z domu Drohojowska.
- W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.
- W 1989 roku Woźniki na obchody 750 rocznicy istnienia doczekały się własnej monografii.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[7].
- Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Kościół drewniany z połowy XVI wieku. We wnętrzu, na tęczy znajduje się krzyż z wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego z 1380 roku.
Religia[edytuj | edytuj kod]
Do tutejszej parafii Wniebowzięcia NMP przez kilka stuleci (do XVIII wieku) należała parafia Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 150941
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1483 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102
- ↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”, Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, s. 234
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Integralne części wsi |
|
