Woda święcona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aspersorium – naczynie na wodę święconą
Kran z wodą święconą przy kościele św. Teresy w Dublinie

Woda święconasakramentalia występujące w niektórych wyznaniach chrześcijańskich. Woda święcona jest wodą pobłogosławioną przez biskupa, prezbitera lub diakona, przeznaczoną do udzielania chrztu lub błogosławienia osób, miejsc oraz rzeczy. Zwyczaj święcenia wody wynika z wiary w moc oczyszczającą wody, obecną już w Starym Testamencie[potrzebny przypis], oraz z faktu chrztu Chrystusa w Jordanie[potrzebny przypis]. Został wprowadzony przez Kościół w II wieku po Chrystusie[potrzebny przypis].

Obrzęd poświęcenia wody w kościele rzymskokatolickim[edytuj | edytuj kod]

W Kościele rzymskokatolickim obrzęd w formie uroczystej występuje w trakcie Triduum Paschalnego podczas Wigilii Paschalnej. Podczas tzw. liturgii chrzcielnej śpiewana jest wtedy Litania do Wszystkich Świętych. Następnie celebrans odmawia modlitwę, zanurzając paschał w naczyniu. Poza Triduum Paschalnym obrzęd ogranicza się zwykle do krótkiej modlitwy kapłana nad wodą. Kościół katolicki przyjmuje, że poprzez te obrzędy na wodę spływa błogosławieństwo nadające jej moc uświęcania.

Formuła poświęcenia wody[1][edytuj | edytuj kod]

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chcesz, aby przez wodę, która podtrzymuje życie i służy do oczyszczenia, także nasze dusze zostały oczyszczone i otrzymały zadatek życia wiecznego, prosimy Cię, pobłogosław tę wodę, którą będziemy pokropieni w dniu Twoim, Panie. Odnów w nas źródło swojej łaski i broń od wszelkiego zła nasze dusze i ciała, abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie z czystym sercem i otrzymać Twoje zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

lub:

Panie, Boże wszechmogący, Ty jesteś źródłem i początkiem życia ciała i duszy. Prosimy Cię, pobłogosław tę wodę, którą z ufnością się posługujemy, aby uprosić przebaczenie naszych grzechów i uzyskać obronę przeciwko wszelkim chorobom i zasadzkom Szatana. Spraw, Boże, w miłosierdziu swoim, niech źródła żywej wody zawsze tryskają dla naszego zbawienia, abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie wewnętrznie oczyszczeni i uniknęli wszelkich niebezpieczeństw duszy i ciała. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Bądź w czasie okresu wielkanocnego:

Panie, Boże wszechmogący, wysłuchaj łaskawie próśb swojego ludu, który wspomina wspaniałe dzieło stworzenia i jeszcze wspanialsze dzieło odkupienia i pobłogosław tę wodę. Stworzyłeś ją, aby przez nią użyźniać ziemię oraz wzmacniać i oczyszczać nasze ciała. Woda była również narzędziem Twojego miłosierdzia: przez nią wyprowadziłeś Twój lud z niewoli i ugasiłeś jego pragnienie na pustyni. Prorocy zapowiedzieli wodę jako znak nowego przymierza, które miałeś zawrzeć z ludźmi. Przez wodę, którą Chrystus uświęcił w Jordanie, odnowiłeś w odradzającej kąpieli chrztu naszą upadłą naturę. Niech ta woda przypomina nam przyjęty chrzest, abyśmy się radowali z naszymi braćmi ochrzczonymi w czasie uroczystości wielkanocnych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Wykorzystanie[edytuj | edytuj kod]

Woda święcona jest używana podczas sakramentu chrztu świętego oraz jako sakramentalia, m.in. do święcenia domów, mieszkań, pojazdów czy podczas egzorcyzmów na osobach, a także obiektach, w celu odpędzenia demonów, złych duchów.

Używa jej się także przy wejściu do kościoła. Po zanurzeniu czubków palców w misie z wodą święconą można uczynić znak krzyża. Postawa ta ma przypomnieć obrzęd chrztu świętego, jako aktu przyłączenia do wspólnoty Kościoła.

Do celów liturgicznych jest przechowywana w naczyniach nazywanych aspersorium.

O skuteczności wody święconej w celu odpędzenia demonów (złych duchów) wspomina Teresa z Ávili: Wiele razy doświadczyłam, że nie ma rzeczy, przed którą [demony] bardziej uciekają, aby [już] nie powrócić. (..) Wielka musi być moc wody święconej[2].

Higiena[edytuj | edytuj kod]

Automatyczny dozownik w czasie pandemicznym

Kropielnice z wodą święconą zostały zidentyfikowane jako potencjalne źródła bakteryjnych i wirusowych infekcji. Pod koniec XIX wieku, bakteriolodzy znaleźli gronkowce, paciorkowce, pałeczki okrężnicy, maczugowce błonicy oraz inne bakterie w próbkach wody święconej pobranej z kościoła w Sassari we Włoszech[3]. W badaniu przeprowadzonym w roku 1995, 13 próbek zostało pobranych po tym jak pacjent z raną oparzeniową nabawił się infekcji bakteryjnej po zetknięciu z wodą święconą. Próbki w tym badaniu wykazały „szeroką gamę gatunków bakterii”, z których niektóre są w stanie spowodować zakażenia u ludzi[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mszał Rzymski – Dodatek. [dostęp 2012-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-21)].
  2. Księga mojego życia. Św. Teresa od Jezusa, wydawnictwo: Flos Carmeli, Poznań (2010), s. 340.
  3. Dietetic and Hygienic Gazette, Volume 14, page 578. The Gazette Publishing Company, 1898.
  4. J.C. Rees and K.D. Allen, 1996 „Holy water – a risk factor for hospital-acquired infection”. Journal of Hospital Infection 32(1), pages 51–55.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]