Wody Mineralne Ostromecko
53°09′03″N 18°12′40″E/53,150833 18,211111 siedziba przedsiębiorstwa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Adres |
ul. Zdrojowa 3, Ostromecko |
| Data założenia |
1894 |
| Forma prawna | |
| Zatrudnienie |
150 |
Położenie na mapie gminy Dąbrowa Chełmińska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego  | |
| 53°09′03″N 18°12′40″E/53,150833 18,211111
| |
| Strona internetowa | |
Wody mineralne Ostromecko – polskie przedsiębiorstwo przemysłu spożywczego, producent akratopegi marki „Ostromecko”.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Przedsiębiorstwo zlokalizowane jest w miejscowości Ostromecko – wsi podmiejskiej Bydgoszczy w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, gminie Dąbrowa Chełmińska. Źródło graniczy z rezerwatem przyrody Las Mariański. Otaczający teren jest chroniony pod względem przedostawania się do gleby zanieczyszczeń[1].
Przedsiębiorstwo[edytuj | edytuj kod]
Firma Wody Mineralne Ostromecko zajmuje się wydobyciem i sprzedażą akratopegi i bazujących na niej napojów smakowych. Woda „Ostromecka” należy do najstarszych marek wód butelkowanych w Polsce. Była jedną z pierwszych wydobywanych w skali przemysłowej w Polsce na terenach nizinnych[2]. W swojej ofercie firma posiada wody gazowane i niegazowane oraz napoje smakowe produkowane na bazie naturalnej akratopegi[3]. Produkowana jest również woda stołowa (wzbogacona magnezem do 70 mg Mg/l) oraz napoje: Citron, Orange, Oranżada, Grapefruit, Tonic, Bitter Lemon[3]. Oprócz tego firma produkuje wodę źródlaną o marce Arca North, czerpaną z innego źródła.
Odbiorcami wody są m.in. sieci hotelowe: Marriott International, Hilton Worldwide, Holiday Inn, Radisson Blu, Mercure, Ibis, hotele lokalne, sieci handlowe, hurtownie i punkty detaliczne[1]. Celem marketingowym firmy jest osiągnięcie silnej pozycji na rynku regionalnym oraz zasięgu krajowego z produktami typu premium. Przedsiębiorstwo sponsoruje szkoły, szpitale, domy dziecka, wydarzenia kulturalne i sport np. w przeszłości Wody Mineralne Ostromecko Astorię Bydgoszcz.
Firma jest członkiem Krajowej Izby Gospodarczej Przemysł Rozlewniczy z siedzibą w Warszawie[2].
W 2018 dotychczasowy właściciel Leszek Bokiej sprzedał Wody Mineralne Ostromecko firmie FoodCare, będącej właścicielem marek Frugo, 4MOVE, N’Gine i Black Energy Drink. W przyszłości napoje te mają być produkowane na bazie wody z Ostromecka. Sama marka Ostromecko ma zostać wykreowana jako marka premium, dostępna na terenie całego kraju. W tym celu nastąpił jej rebranding – zmianie uległ kształt butelki oraz jej etykieta. Planuje się wzrost sprzedaży wód z 15 mln zł do poziomu 500 mln zł rocznie w ciągu pięciu lat[4][5].
Woda[edytuj | edytuj kod]
Woda „Ostromecka” to naturalna woda średniozmineralizowana (akratopega) (500–1500 mg/l), niskosodowa. Jest wodą twardą, typu wodorowęglano-wapniowego z dużą zawartością jonów siarczanowych[6]. Pochodzi z okresu czwartorzędu, a jej wiek ocenia się na ok. 2 mln lat. Jej eksploatacja jest pod stałą ochroną Państwowego Zakładu Higieny Instytutu Naukowo-Badawczego w Poznaniu[1].
Składniki[7]:
- kation wapniowy (Ca2+) - 123 mg/l
- kation magnezowy (Mg2+) - 19 mg/l
- kation sodowy (Na+) - 13 mg/l
- kation potasowy (K+) - 4 mg/l
- anion wodorowęglanowy (HCO3-) - 330 mg/l
- anion siarczanowy (SO42-) - 91 mg/l
- anion chlorkowy (Cl-) - 38 mg/l
Łączna zawartość składników mineralnych wynosi 630 mg/l[7].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze wiadomości o wodzie czerpanej z naturalnego źródła w Ostromecku pochodzą z 1570 roku[8]. Miejscowość położona jest przy stromym zboczu doliny Wisły, w którym znajdują się ujścia wód podziemnych i podskórnych. Na przełomie XVIII i XIX wieku przy ujściu żyły wodnej zbudowano młyn wodny. Źródła wody wypływające ze stoku kierowano do zbiornika wodnego w celu napędzania koła wodnego[9]. Eksploatację źródła na większą skalę podjęto w 1894 roku, gdy majorat ostromecki znajdował się pod rządami Albrechta von Alvenslebena. Wykopano studnię głębinową i po otrzymaniu pozytywnej opinii laboratoryjnej co do zawartości soli mineralnych, wodę czerpano już do celów handlowych pod nazwą Źródło Marii (niem. Marien Quelle)[8]. Nazwa pochodziła od żony właściciela majątku Marty Matyldy Marii Schönborn (1854–1915)[8], a jej znakiem była stylizowana róża[1]. Zakład, gdzie wodą napełniano butelki i gazowano ją, nazwała miejscowa ludność Zelternią (niem. Selterwasser, woda sodowa), a gotowy produkt w postaci gazowanej wody – zelterką[8]. Otaczający źródło park, który porastała buczyna, do 1920 roku nazywano Marien-Park, a w 23 lipca 1958 został zatwierdzony jako rezerwat przyrody Las Mariański przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego[10].
W latach 30. XX w. a fabryka wody w Ostromecku produkowała 100 tys. litrów wody rocznie oraz zatrudniała 5 pracowników[8]. Była częścią ordynacji Ostromecko zarządzanej przez hrabiego Joachima Martina von Alvensleben-Schönborn[8]. Rozlewna wody „Ostromecko” była jedną z dziewięciu funkcjonujących wówczas w Polsce rozlewni przemysłowych (inne funkcjonowały m.in. w Krynicy-Zdroju, Krościenku, Szczawnicy, Wysowej-Zdroju, Iwoniczu-Zdroju, Ciechocinku)[2]. Dzierżawcą zakładu był Polak - E. Niedzielski. Wodę produkowano pod nazwą „Ostromecko dawna Marien Quelle”[9].
W czasie II wojny światowej dzierżawcą rozlewni był Niemiec Tolajkis, a później Austriak Mathies[9]. Właściciela Joachima von Alvenslebena za propolską postawę zesłano do obozu koncentracyjnego w Dachau[3]. Wodę produkowano dla potrzeb Wehrmachtu i wysyłano na front wschodni, a nawet do Afryki[6].
Po II wojnie światowej ordynacja ostromecka przeszła na własność Skarbu Państwa. Rozlewnię wód początkowo dzierżawił przedsiębiorca Czarnecki, a następnie była przedsiębiorstwem państwowym, pod szyldem Spółdzielni Filofarm (1947-1954)[9], GS Dąbrowa Chełmińska (1954), PZGS w Bydgoszczy i Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni w Bydgoszczy (1954-1981)[6]. Produkcja roczna w 1954 roku wynosiła ok. 1 mln butelek, w 1966 roku - 5 mln butelek[9]. W latach 60. XX w. była jedną z 18 rozlewni w Polsce (oprócz wcześniej istniejących doszły m.in. w Busku-Zdroju, Jeleniowie, Czerniawie-Zdroju, Szczawnie-Zdroju, Polanicy-Zdroju, Połczynie-Zdroju, Kołobrzegu, Rymanowie-Zdroju)[2]. W 1976 zakład rozbudowano i osiągnął on wówczas zdolność produkcyjną 15 mln butelek (0,33 l) rocznie. W 1981 zakład przeszedł pod zarząd Wojewódzkiej Hurtowni Artykułów Przemysłowych Bydgoszczy[9], a od 1991 zakład dzierżawił, a w 1993 wykupił prywatny przedsiębiorca Leszek Bokiej[6]. Wprowadzono wówczas butelki szklane o pojemności 1 l, a w 1993 – opakowania typu PET. Produkcję powiększono i poszerzono o nowe asortymenty, m.in. wody smakowe[3].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 1895 – brązowy medal na Północno-Wschodniej Niemieckiej Wystawie Rzemiosła w Królewcu[6]
- 1898 – złoty medal na Powszechnej Wystawie Artykułów Spożywczych, Kuchni Ludowej, Sztuki Kulinarnej i Rzemiosł Pokrewnych w Szczecinie[6]
- 1927 – złoty medal na targach gastronomicznych w Paryżu[6]
- 2000 – laureat X edycji Konkursu Polskiego Godła Promocyjnego „Teraz Polska”[3]
- 2006 – I nagroda w konkursie na Najlepszy Produkt dla Hotelarstwa i Gastronomii Targów HoReCa[3]
- 2009 – złoty medal na Międzynarodowych Targach Wyrobów Spożywczych „Polagra Food” w Poznaniu[3]
- 2011 – złoty medal na Międzynarodowych Targach Spożywczych „World Food Moscow”[3]
- 2012 – złoty i srebrny medal na Międzynarodowych Targach Prodexpo w Moskwie[3]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d [/0/ Katalog firmowy Wody Mineralne Ostromecko]. Wydawnictwo Pejzaż, 2014. [dostęp 2017-12-06]. (pol.).
- ↑ a b c d Historia rozwoju przemysłu rozlewniczego w Polsce. mineralne.pgi.gov.pl. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-09)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i Ostromecko. [dostęp 2017-12-06]. (pol.).
- ↑ rej, Właściciel Frugo przejął Wodę Ostromecko. Idzie z nią w Polskę [online], Gazeta Wyborcza, 24 maja 2018 [dostęp 2024-02-17].
- ↑ geo, FoodCare ostro inwestuje w wodę Ostromecko. Magda Gessler w reklamie [online], Gazeta Wyborcza, 1 lipca 2019 [dostęp 2024-02-17].
- ↑ a b c d e f g Woda, która się wyróżnia. „Kalendarz Bydgoski”, s. 93-95, 2004. Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. ISSN 0209-3081. (pol.).
- ↑ a b Składniki mineralne w wodach. konsumentalista.pl. [dostęp 2017-12-06]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Zdzisław Raszeja: Ostromecko i okolice. Bydgoszcz: Wydawnictwo Margrafsen, 2002, s. 25-28. ISBN 83-87070-78-5. (pol.).
- ↑ a b c d e f Jerzy Świetlik: Historia Ostromecka dla Ostromecka. Bydgoszcz: Przedsiębiorstwo marketingowe Logo, 1997. ISBN 83-907214-3-0.
- ↑ Katarzyna Marcysiak: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice. W: Przyroda Bydgoszczy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, 2004, s. 25-28. ISBN 83-7096-531-8. (pol.).
