Wojciech Dziomdziora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Dziomdziora
Ilustracja
Wojciech Dziomdziora (2017)
Data urodzenia

1 maja 1975

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik państwowy

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (2006–2007)

Wojciech Dziomdziora (ur. 1 maja 1975) – polski prawnik i urzędnik państwowy, radca prawny, od 2006 do 2007 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. Ukończył następnie studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, w trakcie których został członkiem Korporacji Akademickiej Arkonia.

W latach 2000–2005 był zatrudniony w Ministerstwie Kultury, m.in. jako dyrektor departamentu prawno-legislacyjnego oraz wicedyrektor departamentu filmu i mediów audiowizualnych. Zajmował się negocjacjami z Unią Europejską w dziedzinie prawa audiowizualnego i autorskiego. Był także radcą prawnym Grupy ITI[1], a także dyrektorem w Orange Polska[2].

W styczniu 2006 został powołany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Zrezygnował z tego stanowiska w 2007.

Powrócił do praktyki prawniczej, prowadząc ją w ramach firmy prawniczej Domański Zakrzewski Palinka[2]. Był członkiem Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie[3].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz (współautor), seria: Krótkie Komentarze Becka, Warszawa 2014[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dziomdziora: W takim kształcie KRRiT nie powinna istnieć. wyborcza.pl, 16 stycznia 2007. [dostęp 2018-12-31].
  2. a b Wojciech Dziomdziora. dzp.pl. [dostęp 2018-12-31].
  3. Spotkanie Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie MKiDN. mkidn.gov.pl, 15 stycznia 2015. [dostęp 2024-01-13].
  4. Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz. beck.pl. [dostęp 2018-12-31].