Województwo katowickie (1975–1998)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Województwo katowickie
województwo
1975–1998
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Data powstania

1 czerwca 1975

Data likwidacji

1 stycznia 1999

Siedziba wojewody i sejmiku

Katowice[1]

Wojewoda

Marek Kempski (ostatni)

Powierzchnia

6650 km²

Populacja (31 XII 1998)
• liczba ludności


3894,9 tys.

• gęstość

585,7 os./km²

Urbanizacja

86,25%

Tablice rejestracyjne

KA, KT, KB, KC, KD, KX; tablice tymczasowe: G 500000–G 999999[2]

Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie Polski

Województwo katowickie – dawne województwo w południowej Polsce, istniejące w latach 1975–1998 jako jedno z 49 ówcześnie funkcjonujących. Obejmowało centralną część wcześniejszego dużego województwa katowickiego oraz północno-zachodnią część województwa krakowskiego i rejon Raciborza z województwa opolskiego. Powierzchnia województwa wynosiła 6650 km², ludność w 1998 3894,9 tys. osób (ponad 86% w miastach). Od 1999 obszar dawnego województwa, z wyjątkiem rejonu Olkusza i Chrzanowa oraz miasta i gminy Brzeszcze, stanowi trzon województwa śląskiego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Województwo katowickie leżało w południowej części Polski[3]. Obejmując w granicach z lat 1975–1998 obszar 6650 km², zaliczało się do województw średniej wielkości[4][5].

Długość granic województwa katowickiego wynosiła w 1998 723 km[5]. Województwo graniczyło z województwami bielskim, częstochowskim, kieleckim, krakowskim i opolskim oraz z Czechosłowacją, a następnie Czechami[5][6]. Rozciągało się między 49°50' i 50°36' N (rozciągłość z południa na północ – 87 km) oraz między 18°03' i 19°57' E (rozciągłość z zachodu na wschód – 136 km)[5].

Najwyżej i najniżej położonymi punktami województwa katowickiego były[5]:

  • najwyższym położonym – Góra Zamkowa k. Ogrodzieńca (504 m. n. p. m.);
  • najwyżej położoną miejscowością – Ogrodzieniec (430 m. n. p. m.);
  • najniżej położonym – Turze k. Kuźni Raciborskiej (178 m. n. p. m);
  • najniżej położoną miejscowością – Kuźnia Raciborska (180 m. n. p. m).

Województwo rozciągało się na obszarze Wyżyny Śląskiej, Kotliny Oświęcimskiej i Raciborskiej oraz Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Na obszarze województwa przeważały mało urodzajne gleby bielicowe i brunatne, jedynie w części południowej i wschodniej występowały żyźniejsze gleby lessowe. Głównymi rzekami były Wisła, Odra i Przemsza; na obszarze województwa zaczynały swój bieg Warta i Pilica. Województwo leżało na dziale wodnym Wisły i Odry, co przy wielkiej koncentracji ludności i przemysłu powodowało deficyt wody; w celu zaopatrzenia Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego w wodę wybudowano szereg sztucznych zbiorników wodnych (największym było Jezioro Goczałkowickie na Wiśle, o powierzchni 32 km²)[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W efekcie reformy administracyjnej z 1975, tworzącej 49 województw i likwidującej powiaty, województwo katowickie otrzymało nowy kształt terytorialny[4][7][8]:

Reformę z 1975 poprzedziła (już od 1973) akcja łączenia mniejszych miast i gmin z jednostkami większymi[4]. W przeddzień wejścia w życie reformy, 27 maja 1975, w województwie katowickim zniesiono 22 miasta i 17 gmin[9][10]:

W chwili wejścia w życie reformy (1 czerwca 1975) województwo katowickie dzieliło się na 47 miast i 61 gmin[8]:

Już w 1977 przeprowadzono pierwszą zmianę podziału administracyjnego województwa; zniesiono wówczas cztery miasta i dziewięć gmin, kolejnych osiemnaście gmin scalono (w ramach dziewięciu dotychczas istniejących), trzem zmieniono nazwy i siedziby władz, utworzono też trzy nowe gminy, wreszcie zmieniono granice dwóch gmin[11][12][13]. Liczba jednostek stopnia podstawowego w województwie zmniejszyła się do 89: 43 miast i 46 gmin, przy czym 16 miast posiadało wspólne z gminami władze[4].

Odtwarzanie jednostek rozpoczęło się już od 1982. W 1990 województwo dzieliło się na 93 podstawowe jednostki administracyjne (45 miast i 48 gmin, w tym 15 miast i gmin ze wspólnymi władzami)[4].

Sztucznie wyznaczone granice miast i gmin nie utrzymały się długo po upadku w Polsce ustroju komunistycznego. Dążąc do redukcji liczby jednostek administracyjnych, często łączono miejscowości sobie obce, o odmiennej historii i kulturze. Po wyborach samorządowych z 1990 dążenia odśrodkowe przybrały na sile, doprowadzając do przywrócenia samodzielności wielu miejscowościom przymusowo połączonym z większymi jednostkami. Powołano też urzędy rejonowe, namiastki powiatów[4].

1 stycznia 1999, w następstwie kolejnej reformy administracyjnej, województwo katowickie zostało zlikwidowane, stając się rdzeniem nowego województwa śląskiego; z ziem małopolskich w województwie śląskim pozostało jedynie Jaworzno[4][14].

Ważniejsze zmiany administracyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 1 lutego 1977:
    • zniesiono miasta[11][13]:
    • połączono gminy[12]:
      • Bestwina i Ligota w gminę Czechowice-Dziedzice z siedzibą w Czechowicach-Dziedzicach,
      • Kamieniec i Zbrosławice w gminę Zbrosławice z siedzibą w Zbrosławicach,
      • Kornowac i Lyski w gminę Lyski z siedzibą w Lyskach,
      • Krupski Młyn i Tworóg w gminę Tworóg z siedzibą w Tworogu,
      • Miedźna i Jawiszowice w gminę Brzeszcze z siedzibą w Brzeszczach,
      • Myślachowice i Trzebinia-Siersza w gminę Trzebinia z siedzibą w Trzebini[c],
      • Nakło i Świerklaniec w gminę Świerklaniec z siedzibą w Świerklańcu,
      • Poniszowice i Rudziniec w gminę Rudziniec z siedzibą w Rudzińcu,
      • Rudy i Kuźnia Raciborska w gminę Kuźnia Raciborska z siedzibą w Kuźni Raciborskiej,
    • zmieniono nazwy gmin[12]:
      • Bełk na Leszczyny z przeniesieniem siedziby władz do Leszczyn,
      • Bolesław na Bukowno z przeniesieniem siedziby władz do Bukowna,
      • Suszec na Żory z przeniesieniem siedziby władz do Żor,
    • zniesiono gminy Bojszowy (włączając Bojszowy do Tychów[13]), Byczyna (włączoną do Jaworzna[13]), Chwałęcice (włączając Chwałęcice do Rybnika[13]), Kobiór (włączając Kobiór do Tychów[13]), Kromołów (włączoną do Zawiercia[13]), Ochojec, Ornontowice, Przyszowice i Żernica[12],
    • utworzono gminy[12][13]:
  • 1 października 1982[15][16][17]:
    • odtworzono miasto Poręba oraz gminy Bestwina i Miedźna,
    • nazwę gminy Żory zmieniono z powrotem na Suszec z powtórnym przeniesieniem siedziby władz do Suszca;
  • 15 marca 1984 odtworzono miasto Sławków[18];
  • 2 kwietnia 1991:
    • odtworzono miasta Bieruń i Lędziny oraz gminy Bojszowy, Kobiór, Krupski Młyn, Ornontowice i Wyry[19],
    • nazwę gminy Bukowno zmieniono z powrotem na Bolesław z powtórnym przeniesieniem siedziby władz do Bolesławia[20];
  • 1 stycznia 1992:
    • odtworzono miasta Rydułtowy i Wojkowice oraz gminę Goczałkowice-Zdrój[21],
    • połączono w gminy wiejsko-miejskie jednoimienne miasta i gminy ze wspólnymi władzami: Brzeszcze, Chrzanów, Czechowice-Dziedzice, Kuźnia Raciborska, Leszczyny (zmieniając nazwę miasta i gminy na Czerwionka-Leszczyny), Libiąż, Łazy, Ogrodzieniec, Olkusz, Pszczyna, Siewierz, Toszek, Trzebinia i Wolbrom[22];
  • 1 stycznia 1993 utworzono gminę Jejkowice z części gminy Gaszowice oraz odtworzono gminę Kornowac[23];
  • 30 grudnia 1994[24]:
    • utworzono gminę Chełm Śląski z części Mysłowic,
    • odtworzono miasta Imielin, Miasteczko Śląskie i Pszów oraz gminę Marklowice;
  • 1 stycznia 1997 odtworzono miasto Radlin oraz zmieniono nazwę gminy Tąpkowice na Ożarowice[25];
  • 1 stycznia 1998 odtworzono miasto Radzionków[26].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Podział administracyjny województwa katowickiego (1997)[27]
Gmina Rodzaj gminy Powierzchnia (km²) Liczba ludności 31 XII 1997
ogółem na km²
Babice wiejska 54 8382 155
Bestwina wiejska 38 9684 255
Będzin miejska 37 60 884 1646
Bieruń miejska 40 21 963 549
Bobrowniki wiejska 52 11 337 218
Bojszowy wiejska 34 5677 167
Bolesław wiejska 41 7933 193
Brzeszcze (w tym miasto) miejsko-wiejska 46 (19) 22 148 (12 470) 481 (656)
Bukowno miejska 63 10 502 167
Bytom miejska 83 225 799 2720
Chełm Śląski wiejska 23 5650 246
Chorzów miejska 34 123 045 3619
Chrzanów (w tym miasto) miejsko-wiejska 79 (38) 52 069 (41 948) 659 (1104)
Czechowice-Dziedzice (w tym miasto) miejsko-wiejska 66 (33) 43 740 (35 789) 663 (1085)
Czeladź miejska 17 36 091 2123
Czerwionka-Leszczyny (w tym miasto) miejsko-wiejska 116 (39) 42 710 (30 355) 368 (778)
Dąbrowa Górnicza miejska 188 131 394 699
Gaszowice wiejska 20 8428 421
Gierałtowice wiejska 39 10 902 280
Gliwice miejska 134 212 781 1588
Goczałkowice-Zdrój wiejska 49 6204 127
Godów wiejska 38 12 199 321
Gorzyce wiejska 64 18 926 296
Imielin miejska 28 7655 273
Jastrzębie-Zdrój miejska 85 102 778 1209
Jaworzno miejska 152 97 926 644
Jejkowice wiejska 8 3375 422
Katowice miejska 165 348 974 2115
Klucze wiejska 119 14 876 125
Knurów miejska 34 43 652 1284
Kobiór wiejska 49 4260 87
Kornowac wiejska 26 4653 179
Krupski Młyn wiejska 39 3587 92
Krzanowice wiejska 47 6539 139
Krzyżanowice wiejska 70 12 023 172
Kuźnia Raciborska (w tym miasto) miejsko-wiejska 127 (32) 12 717 (6040) 100 (189)
Lędziny miejska 31 17 782 574
Libiąż (w tym miasto) miejsko-wiejska 57 (36) 23 337 (18 049) 409 (501)
Lubomia wiejska 42 8019 191
Lyski wiejska 58 8956 154
Łaziska Górne miejska 20 22 944 1147
Łazy (w tym miasto) miejsko-wiejska 133 (9) 16 492 (7190) 124 (799)
Marklowice wiejska 14 5136 367
Miasteczko Śląskie miejska 68 7657 113
Miedźna wiejska 50 15 536 311
Mierzęcice wiejska 51 7545 148
Mikołów miejska 79 39 126 495
Mszana wiejska 31 7118 230
Mysłowice miejska 66 79 459 1204
Nędza wiejska 57 7468 131
Ogrodzieniec (w tym miasto) miejsko-wiejska 86 (29) 9686 (4425) 113 (153)
Olkusz (w tym miasto) miejsko-wiejska 151 (26) 52 961 (40 265) 351 (1549)
Ornontowice wiejska 15 5665 378
Orzesze miejska 83 18 902 228
Ożarowice wiejska 44 5293 120
Pawłowice wiejska 76 17 799 234
Piekary Śląskie miejska 40 66 246 1656
Pietrowice Wielkie wiejska 68 7664 113
Pilchowice wiejska 81 1665 144
Pilica (w tym miasto) wiejsko-miejska 139 (8) 9783 (2056) 70 (257)
Poręba miejska 40 9009 225
Psary wiejska 46 10 942 238
Pszczyna (w tym miasto) miejsko-wiejska 174 (71) 48 611 (34 827) 279 (491)
Pszów miejska 20 15 143 757
Pyskowice miejska 31 21 789 703
Racibórz miejska 75 64 523 860
Radlin miejska 12 18 566 1547
Ruda Śląska miejska 78 163 014 2090
Rudnik wiejska 74 5453 74
Rudziniec wiejska 160 11 498 72
Rybnik miejska 135 144 943 1074
Rydułtowy miejska 15 23 900 1593
Siemianowice Śląskie miejska 25 77 664 3107
Siewierz (w tym miasto) miejsko-wiejska 116 (38) 12 339 (5544) 106 (146)
Sławków miejska 37 6791 184
Sosnowiec miejska 91 244 085 2682
Sośnicowice (w tym miasto) miejsko-wiejska 116 (12) 8495 (1947) 73 (162)
Suszec wiejska 76 9650 127
Świerklaniec wiejska 44 9962 226
Świerklany wiejska 24 10 788 450
Świętochłowice miejska 13 59 304 4562
Tarnowskie Góry miejska 83 66 477 801
Toszek (w tym miasto) miejsko-wiejska 98 (10) 12 070 (5096) 123 (510)
Trzebinia (w tym miasto) miejsko-wiejska 105 (31) 35 287 (19 986) 336 (645)
Tworóg wiejska 125 8592 69
Tychy miejska 82 133 258 1625
Wielowieś wiejska 117 6422 55
Wodzisław Śląski miejska 50 49 697 994
Wojkowice miejska 13 10 119 778
Wolbrom (w tym miasto) miejsko-wiejska 151 (10) 23 898 (9453) 158 (945)
Wyry wiejska 34 6127 180
Zabrze miejska 80 200 976 2512
Zawiercie miejska 85 55 830 657
Zbrosławice wiejska 149 16 265 109
Zebrzydowice wiejska 42 11 769 280
Żarnowiec wiejska 125 5113 41
Żory miejska 65 66 306 1020

Urzędy rejonowe[edytuj | edytuj kod]

W 1990 w całym kraju utworzono sieć urzędów rejonowych[28][29]. Pod koniec 1998 w województwie katowickim działały następujące urzędy rejonowe[30][31][32]:

  • w Będzinie dla gmin Bobrowniki i Psary oraz miast Będzin, Czeladź, Dąbrowa Górnicza, Sosnowiec i Wojkowice;
  • w Chrzanowie dla gmin Babice, Chrzanów, Libiąż i Trzebinia oraz miasta Jaworzno;
  • w Gliwicach dla gmin Gierałtowice, Ornontowice, Pilchowice, Rudziniec, Sośnicowice, Toszek i Wielowieś oraz miast Gliwice, Knurów, Pyskowice i Zabrze;
  • w Katowicach dla gminy Chełm Śląski oraz miast Bytom, Chorzów, Imielin, Katowice, Mysłowice, Radzionków, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie i Świętochłowice;
  • w Olkuszu dla gmin Bolesław, Klucze, Olkusz i Wolbrom oraz miast Bukowno i Sławków;
  • w Pszczynie dla gmin Bestwina, Brzeszcze, Czechowice-Dziedzice, Goczałkowice-Zdrój, Miedźna, Pawłowice, Pszczyna i Suszec;
  • w Raciborzu dla gmin Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Nędza, Pietrowice Wielkie i Rudnik oraz miasta Racibórz;
  • w Rybniku dla gmin Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Kornowac, Lyski i Świerklany oraz miast Rybnik i Żory;
  • w Tarnowskich Górach dla gmin Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice oraz miast Miasteczko Śląskie, Piekary Śląskie i Tarnowskie Góry;
  • w Tychach dla gmin Bojszowy, Kobiór i Wyry oraz miast Bieruń, Lędziny, Łaziska Górne, Mikołów, Orzesze i Tychy;
  • w Wodzisławiu Śląskim dla gmin Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice, Mszana i Zebrzydowice oraz miast Jastrzębie-Zdrój, Pszów, Radlin, Rydułtowy i Wodzisław Śląski;
  • w Zawierciu dla gmin Łazy, Mierzęcice, Ogrodzieniec, Pilica, Siewierz i Żarnowiec oraz miast Poręba i Zawiercie.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

Województwo katowickie było najludniejsze w Polsce[1]. Pod względem gęstości zaludnienia zajmowało trzecie miejsce w kraju, po łódzkim i warszawskim[33]. Reforma administracyjna spowodowała wzrost poziomu urbanizacji, zarówno dzięki wcieleniu niektórych gmin do miast, jak i dzięki odłączeniu słabo zurbanizowanych północnych i południowych terenów województwa oraz przyłączeniu zurbanizowanej i uprzemysłowionej części województwa krakowskiego[33]. Przyrost naturalny niezmiennie należał do najniższych w Polsce i pod koniec lat 80. spadł do 2‰[33], a w latach 90. stał się on ujemny i w 1997 wyniósł -0,48‰[34]. Najwięcej mieszkańców województwo katowickie miało w 1992 – według stanu na 30 czerwca tego roku liczba ludności województwa wyniosła 4009,1 tys. osób[35].

Rozwój ludności województwa katowickiego 1975–1998
(jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu na dzień 31 grudnia danego roku)
Rok Liczba ludności
ogółem miejska (%) wiejska (%)
1975[36] 3 487 899 2 995 349 (85,88) 492 550 (14,12)
1976[36] 3 535 020 3 040 875 (86,02) 494 145 (13,98)
1977[37] 3 577 499 3 110 243 (86,94) 467 256 (13,06)
7 XII 1978[d][38] 3 613 161 3 148 308 (87,13) 464 853 (12,87)
1978[39] 3 615 651 3 151 658 (87,17) 463 993 (12,83)
1979[40] 3677 tys. 3210,4 tys.(87,31) 466,6 tys. (12,69)
1980[41] 3 733 918 3 265 453 (87,45) 468 465 (12,55)
1981[42] 3 805 874 3 335 458 (87,64) 470 416 (12,36)
1982[43] 3 856 300 3 383 350 (87,74) 472 950 (12,26)
1983[44] 3 854 256 3 379 146 (87,67) 475 110 (12,33)
1984[45] 3 895 538 3 417 456 (87,73) 478 082 (12,27)
1985[46] 3 916 444 3 433 536 (87,67) 482 908 (12,33)
1986[47] 3 946 147 3 459 731 (87,67) 486 416 (12,33)
1987[48] 3 970 843 3 481 324 (87,67) 489 519 (12,33)
6 XII 1988[d][49] 3945,4 tys. 3454 tys.[50] (87,5) 492 tys.[50] (12,5)
1988[51] 3 931 532 3 442 495 (87,56) 489 037 (12,44)
1989[52] 3 968 322 3 474 973 (87,57) 493 349 (12,43)
1990[52] 3 988 813 3 493 617 (87,59) 495 214 (12,41)
1991[53] 4 006 567 3 494 983 (87,23) 511 584 (12,77)
1992[35] 3 953 044 3 437 978 (86,97) 515 066 (13,03)
1993[54] 3 954 282 3 437 866 (86,94) 516 416 (13,06)
1994[55] 3 936 332 3 420 858 (86,9) 515 474 (13,1)
17 V 1995[e][56] 3940,6 tys. 3414,1 tys. (86,6) 526,5 tys. (13,4)
1995[57] 3 924 813 3 399 675 (86,62) 525 138 (13,38)
1996[58] 3 918 396 3 393 733 (86,61) 524 663 (13,39)
1997[59] 3 908 557 3 382 574 (86,54) 525 983 (13,46)
1998[60] 3894,9 tys. 3359,2 tys. (86,25) 535,7 tys. (13,75)

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Reforma administracyjna wzmocniła wybitnie przemysłowy charakter województwa. W połowie lat 70. skupiało ono ponad 17% ogółu zatrudnionych w przemyśle Polski (1975) i wytwarzało 16% produkcji przemysłowej kraju (1976). W 1990 region dostarczał 97,6% krajowego wydobycia węgla kamiennego, 39,6% produkcji koksu, 100% cynku i ołowiu (1989), 56,6% stali, 53,2% wyrobów walcowanych, 48,7% samochodów osobowych orz 23,3% energii elektrycznej[61][1].

Po 1989 wiele zakładów przemysłowych Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego zostało zamkniętych. Restrukturyzacja przemysłu spowodowała zmiany w strukturze zatrudnienia regionu i w 1998 liczba zatrudnionych w przemyśle oraz usługach zrównała się[62].

Rolnictwo odgrywało w gospodarce regionu rolę drugoplanową[63]. W 1975 użytki rolne zajmowały 51,4% obszaru województwa, w tym grunty orne 38,6%; dekadę później odpowiednio 48,7% i 37,8%[63][64]. Według spisu powszechnego z 1978 w rolnictwie zatrudnione były w województwie 90 862 osoby, na których utrzymaniu pozostawało dalszych 47 127 osób; łącznie ludność rolnicza stanowiła wówczas 3,8% ludności województwa katowickiego[65]. Zgodnie z wynikami spisu z 1988, jedynie 38 tys. mieszkańców województwa (niespełna procent) żyło wyłącznie z rolnictwa[33].

Pod koniec 1991 w województwie zarejestrowanych było 116 313 bezrobotnych (stopa bezrobocia 6,6%), pod koniec 1997 – 103 720 (stopa bezrobocia 6,4%)[66].

W 1990 w województwie katowickim eksploatowanych było 1590 km linii kolejowych oraz 11 036 km dróg samochodowych o nawierzchni twardej[67]. W tym czasie w województwie zarejestrowanych było 624,3 tys. samochodów osobowych, 9,4 tys. autobusów, 76,9 tys. samochodów ciężarowych oraz 101 tys. motocykli i skuterów[68]. Do 1997 długość linii kolejowych spadła do 1398 km (w tym 1175 km zelektryfikowanych i 39 km wąskotorowych), natomiast długość dróg kołowych wzrosła do 14 053 km (12 081 km o nawierzchni twardej, w tym 10 823 km o nawierzchni ulepszonej, oraz 1972 km gruntowych)[69]; zarejestrowanych było wówczas 1 186 095 pojazdów silnikowych, w tym 881 413 samochodów osobowych, 33 011 motocykli i skuterów, 7281 autobusów, 102 045 samochodów ciężarowych i osobowo-ciężarowych oraz 26 117 ciągników rolniczych[70].

Władze[edytuj | edytuj kod]

Pierwsi sekretarze Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[71]:

Wojewodowie[72]:

Herb[edytuj | edytuj kod]

Herb województwa katowickiego

Od 9 maja 1997 województwo katowickie posiadało herb, nadany rozporządzeniem wojewody katowickiego Eugeniusza Ciszaka z dnia 22 kwietnia 1997. Przedstawiał on złotego orła w błękitnym polu[73].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Imielin został następnie z dniem 1 lutego 1977 włączony do Mysłowic (Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 15).
  2. Z dniem 1 stycznia 1993 Trzebiesławice przyłączono do Dąbrowy Górniczej (Dz.U. z 1992 r. nr 100, poz. 500).
  3. Nazwa miasta Trzebinia-Siersza została z dniem 1 lutego 1977 zmieniona na Trzebinia (M.P. z 1977 r. nr 2, poz. 16).
  4. a b Spis powszechny.
  5. Spis metodą reprezentacyjną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d EP PWN ↓, t. 4, s. 685.
  2. Dz.U. z 1993 r. nr 37, poz. 164
  3. EP PWN ↓, t. 5 (suplement), s. 178.
  4. a b c d e f g Dziuba ↓, § Terytorium i podziały administracyjne województwa katowickiego.
  5. a b c d e RS WK 1998 ↓, s. 88.
  6. RS WK 1977 ↓, s. 29.
  7. Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91
  8. a b Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  9. Dz.U. z 1975 r. nr 15, poz. 87
  10. Dz.U. z 1975 r. nr 15, poz. 88
  11. a b Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 13
  12. a b c d e Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 14
  13. a b c d e f g h Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 15
  14. Dz.U. z 1998 r. nr 96, poz. 603
  15. Dz.U. z 1981 r. nr 26, poz. 139
  16. Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 164
  17. Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 165
  18. Dz.U. z 1984 r. nr 14, poz. 62
  19. Dz.U. z 1991 r. nr 2, poz. 8
  20. Dz.U. z 1991 r. nr 2, poz. 9
  21. Dz.U. z 1991 r. nr 115, poz. 497
  22. Dz.U. z 1991 r. nr 87, poz. 397
  23. Dz.U. z 1992 r. nr 100, poz. 500
  24. Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 671
  25. Dz.U. z 1996 r. nr 155, poz. 761
  26. Dz.U. z 1997 r. nr 109, poz. 705
  27. RS WK 1998 ↓, s. 52-59.
  28. Dz.U. z 1990 r. nr 21, poz. 123
  29. Dz.U. z 1990 r. nr 54, poz. 316
  30. Dz.U. z 1995 r. nr 66, poz. 341
  31. Dz.U. z 1997 r. nr 102, poz. 649
  32. Dz.U. z 1998 r. nr 74, poz. 484
  33. a b c d Dziuba ↓, § Ludność województwa katowickiego.
  34. RS WK 1998 ↓, s. 102.
  35. a b RS WK 1993 ↓, s. 62.
  36. a b RS WK 1977 ↓, s. 34, 37.
  37. RS WK 1978 ↓, s. 48, 51.
  38. Narodowy Spis Powszechny z dnia 7 XII 1978 r. Ludność, gospodarstwa domowe, warunki mieszkaniowe, Katowice: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Katowicach, 1981, s. 52, 56.
  39. RS WK 1979 ↓, s. 46, 50.
  40. RS WK 1980 ↓, s. 48.
  41. RS WK 1981 ↓, s. 24, 27.
  42. RS WK 1982 ↓, s. 29, 31.
  43. RS WK 1983 ↓, s. 32, 34.
  44. RS WK 1984 ↓, s. 44.
  45. RS WK 1985 ↓, s. 44.
  46. RS WK 1986 ↓, s. 48.
  47. RS WK 1987 ↓, s. 46.
  48. RS WK 1988 ↓, s. 48.
  49. RS WK 1993 ↓, s. 61.
  50. a b Informacja o zmianach demograficzno-społecznych ludności i warunków mieszkaniowych w województwie katowickim w latach 1979–1988 (na podstawie spisów powszechnych), Katowice: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Katowicach, czerwiec 1990, s. 14.
  51. RS WK 1989 ↓, s. 48.
  52. a b RS WK 1991 ↓, s. 32, 34.
  53. RS WK 1992 ↓, s. 21.
  54. RS WK 1994 ↓, s. 61.
  55. RS WK 1995 ↓, s. 73-74.
  56. Spis Ludności i Mieszkań Metodą Reprezentacyjną 1995. Struktura demograficzna i społeczna. Województwo katowickie, Katowice: Urząd Statystyczny w Katowicach, 1996, s. 10.
  57. RS WK 1996 ↓, s. 72-73.
  58. RS WK 1997 ↓, s. 79-80.
  59. RS WK 1998 ↓, s. 99-100.
  60. Podstawowe informacje... ↓, s. 57.
  61. Dziuba ↓, § Gospodarka województwa katowickiego.
  62. Spórna i Dragan ↓, § Górnośląski Okręg Przemysłowy po 1989 roku.
  63. a b EP PWN ↓, t. 4, s. 686.
  64. EP PWN ↓, t. 5 (suplement), s. 179.
  65. Rocznik statystyczny województw 1980. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1980, s. 25, seria: Statystyka Polski.
  66. RS WK 1998 ↓, s. 193–194.
  67. RSW ↓, s. 239-240.
  68. RSW ↓, s. 244.
  69. RS WK 1998 ↓, s. 327.
  70. RS WK 1998 ↓, s. 329.
  71. Dziuba ↓, § Władze partyjne i administracyjne województwa katowickiego.
  72. Poczet Wojewodów. Śląski Urząd Wojewódzki w Katowicach. [dostęp 2020-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
  73. Rozporządzenie Nr 82/97 Wojewody Katowickiego z dnia 22 kwietnia 1997 roku w sprawie ustanowienia herbu województwa katowickiego (Dziennik Urzędowy Województwa Katowickiego z 1997 r., Nr 15, poz. 103).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]