Wouter Beke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wouter Beke
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1974
Lommel

Przewodniczący CD&V (p.o.)
Okres

od 2008
do 2008

Przynależność polityczna

CD&V

Poprzednik

Etienne Schouppe (p.o.)

Następca

Marianne Thyssen

Przewodniczący CD&V
Okres

od 2010
do 2019

Przynależność polityczna

CD&V

Poprzednik

Marianne Thyssen

Następca

Cindy Franssen i Griet Smaers (p.o.)

Wouter Beke (ur. 9 sierpnia 1974 w Lommel) – belgijski i flamandzki polityk, parlamentarzysta, nauczyciel akademicki, przewodniczący flamandzkich chadeków, w 2019 minister w rządzie federalnym.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo społeczne na Vrije Universiteit Brussel oraz nauki polityczne na Katholieke Universiteit w Leuven. Na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora nauk społecznych. W latach 1996–2003 był pracownikiem naukowym, od 2001 związany z samorządem Leopoldsburga, w 2013 objął urząd burmistrza tej miejscowości[1] (pełnił tę funkcję do 2019).

W 2003 został wiceprzewodniczącym partii Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie. Od 2004 do 2014 reprezentował to ugrupowanie w Senacie (w 2007 rozpoczął drugą kadencję, w 2010 utrzymał mandat). W 2014 wybrany do Izby Reprezentantów, z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 2019[2].

Postrzegany jako główny ideolog swojej partii. W 2007 opublikował książkę De mythe van het vrije ik. Pleidooi voor een menselijke vrijheid, która stała się programową odpowiedzią na manifest polityczny liberałów autorstwa Guya Verhofstadta.

W marcu 2008 Wouter Beke został pełniącym obowiązki przewodniczącego flamandzkich chadeków w związku z rezygnacją Etienne Schouppe, która objęła stanowisko rządowe. Funkcję tę pełnił do maja tego samego roku, gdy nową przewodniczącą została Marianne Thyssen. W czerwcu 2010 ponownie został p.o. przewodniczącego CD&V, w grudniu tego samego roku wybrany na lidera partii[3].

W czerwcu 2019 Kris Peeters ustąpił z funkcji rządowych ze skutkiem na 1 lipca w związku z wyborem do Europarlamentu. Wouter Beke otrzymał wówczas nominację na stanowisko ministra pracy, gospodarki i ochrony konsumentów, przeciwdziałania ubóstwu, osób niepełnosprawnych, równych szans[1]. Zakończył urzędowanie w październiku 2019. Przeszedł w tymże miesiącu do nowo powołanego rządu Flandrii, w którym został ministrem zabezpieczenia społecznego[4]. Odszedł wówczas również z funkcji przewodniczącego partii[5].

Ze stanowiska w rządzie regionalnym ustąpił w maju 2022[6]. Powrócił do wykonywania obowiązków burmistrza Leopoldsburga.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wouter Beke vervangt Kris Peeters in de federale regering. vrt.be, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-29]. (niderl.).
  2. Voici les élus qui composent la Chambre. lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2014-06-02]. (fr.).
  3. Beke met ruim 98 procent verkozen tot nieuwe voorzitter CD&V. standaard.de, 22 grudnia 2011. [dostęp 2016-04-02]. (niderl.).
  4. Das neue „Team”: Wer hinter der Regierung Jambon I steckt. grenzecho.net, 2 października 2019. [dostęp 2019-10-02]. (niem.).
  5. Cindy Franssen en Griet Smaers aangesteld als interim-voorzitters van CD&V. hln.be, 8 października 2019. [dostęp 2019-10-23]. (niderl.).
  6. Ludwig De Wolf: Minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) neemt ontslag uit de Vlaamse regering. vrt.be, 12 maja 2022. [dostęp 2023-11-21]. (niderl.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]