Wronia Góra
50°35′07″N 21°23′11″E/50,585278 21,386389| część kolonii | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Część miejscowości | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
28-200[2] |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
1019496 |
Położenie na mapie gminy Staszów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
| 50°35′07″N 21°23′11″E/50,585278 21,386389[1]
| |
Wronia Góra – część kolonii Wiązownica-Kolonia w Polsce w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Staszów[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku. W 1893 roku ówczesna parafia Wiązownica należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego (ale dawniej jeszcze do dekanatu staszowskiego) i liczyła wówczas 2 899 dusz. Ponadto do parafii należała filia w Strzegomiu, tj. parafia pw. św. Andrzeja Apostoła[4].
Wronia Góra w 1886 roku wchodziły w skład gminy Osiek, z urzędem we wsi Osieczko[5].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Struktura demograficzna wioski Wronia Góra po reaktywacji państwa polskiego (tj. po I wojnie światowej) – odbiegała znacząco od ujednolicenia narodowościowego do jej różnorodność wyznaniowej włącznie. Bowiem Wronią Górę – kolonię, zamieszkiwało 101 osób, w tym: 59 mężczyzn i 42 kobiety, z których 101 osób było wyznania rzymskokatolickiego; jako narodowość polską podało również 101 osób. Niniejsze dane oparto na podstawie pierwszego spisu powszechnego ludności z 30 września 1921 roku[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151581
- ↑ Wiązownica-Kolonia, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1460 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-04-13].
- ↑ Bronisław Chlebowski (red. naczelny): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Według planu Filipa Sulimierskiego i z pomocą zgromadzonych przez niego materyałów. Nakładem Władysława Walewskiego do końca tomu X. Od tomu XI, z zasiłku Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowem imienia D-ra Mianowskiego. T. XIII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1893, s. 280.
- ↑ Filip Sulimierski (red. naczelny), Bronisław Chlebowski (red.), Władysław Walewski (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego. T. VII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1886, s. 628.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. III: Województwo kieleckie. Warszawa: GUS Rzeczypospolitej Polskiej, 1925, s. 120, 126.
| Miasta | |
|---|---|
| Części miasta |
|
| Wsie |
|
| Części wsi |
|
| Kolonie wsi |
|
| Kolonie | |
| Części kolonii |
|
| Osady |
|
| Przysiółki |
|
| Osady leśne |
|
| Osady miejskie | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Wsie |
| ||||
| Kolonie |
| ||||
| Osady młyńskie |
| ||||
| Folwarki |
|
