Wronie

Wronie
	wieś
	; Budynek Zespołu Szkół we Wroniu
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	wąbrzeski
Gmina	Ryńsk
Liczba ludności (2006)	350
Strefa numeracyjna	56
Kod pocztowy	87-200
Tablice rejestracyjne	CWA
SIMC	0849907
	Położenie na mapie gminy Ryńsk Wronie
	Położenie na mapie Polski Wronie
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Wronie
	Położenie na mapie powiatu wąbrzeskiego Wronie
	53°18′08″N 18°53′06″E/53,302222 18,885000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wronie – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Ryńsk^[3]. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Cymbark.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1265 roku, wieś czynszowa Wronie z młynem została założona przez przybyszów ze śląska. W 1318 roku wielki mistrz krzyżacki nadał rodzinie Reder (na prawie chełmińskim) wieś z kościołem. W 1418 roku Wronie zostało nadana na prawie magdeburskim Janowi Boden. W XVI wieku właścicielami Wronia została rodzina Plemięckich. W XVIII wieku wchodzące w skład majątku ziemie, położone daleko od dworu, oddano w dzierżawę osadnikom niemieckim. W ten sposób powstały miejscowości Stanisławki i Katarzynki. W 1900 roku właścicielami Wronia została rodzina von Alvensleben.

W 1978 roku w lasach w okolicy Wronia utworzono Rezerwat przyrody Wronie, obejmujący powierzchnię 70 hektarów, którego zadaniem jest ochrona buczyny pomorskiej.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID^[4] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski, poł. XIX, XIX/XX, nr rej.: A/209 z 27.09.1980 i z 16.06.1987:

dwór myśliwski
spichrz (dawny kościół), XIV, XVIII, 1970
park, poł. XIX w.

Gotycki kościół został zbudowany w I poł. XIV wieku, jest murowany z kamienia polnego z dodatkiem cegły. Odnowiony w XVII wieku przez Fabiana Plemięckiego; po wojnach szwedzkich opuszczony i zamieniony na spichlerz.