Wschód-Orient

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wschód-Orient
Państwo

 Polska

Pierwszy numer

1930

Ostatni numer

1939

Redaktor naczelny

Włodzimierz Bączkowski

Stali współpracownicy

Jerzy Giedroyc, Jerzy Niezbrzycki

Wschód-Orient – ilustrowany kwartalnik poświęcony sprawom wschodu, drukowany w Warszawie od lipca 1930 roku do marca 1939 roku.

Czasopismo wydawano z ramienia Orientalistycznego Koła Młodych, było wspierane finansowo przez Instytut Wschodni w Warszawie[1]. Artykuły zamieszczane w kwartalniku dotyczyły: kultur wschodnich w ujęciu historycznym i współczesnym; historii stosunków międzynarodowych (m.in. Polski z narodami Wschodu); współczesnej literatury dotyczącej ziem wschodnich; historii polskich badań ziem wschodnich oraz działalności Orjentalistycznego Koła Młodych i Instytutu Wschodniego w Warszawie. Dla twórców kwartalnika szczególnie istotny był aspekt społeczny: doprowadzenie do nawiązania współpracy połączonych przez rosyjską niewolę narodów, stąd wiele informacji przeznaczonych dla przebywających w Polsce przedstawicieli narodów azjatyckich i wschodnioeuropejskich (prometeizm), szczególnie kierowanych do młodzieży akademickiej i kadry profesorskiej. Do kolejnych wydań często załączane były mapy. Artykuły ukazywały się zazwyczaj po polsku, angielsku i francusku (czasem w kilku wersjach językowych).

Początkowo redaktorem naczelnym był Jerzy W. Giedroyć, później „przeciążonego obowiązkami”[2] poprzednika zastąpił Włodzimierz Bączkowski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Wschód” [kwartalnik poświęcony sprawom wschodu], Orientalistyczne Koło Młodych, red. nacz. Jerzy W. Giedroyć, nr 1(1).
  2. „Wschód” [kwartalnik poświęcony sprawom wschodu], Orjentalistyczne Koło Młodych, red. nacz. Jerzy W. Giedroyć, nr 1(3).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]