Wybory parlamentarne na Komorach w 2009 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komory
Godło Komorów
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Komorów

Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne na Komorach w 2009 rokuwybory parlamentarne na Komorach zorganizowane w dwóch turach 6 i 20 grudnia 2009. Zwycięstwo w nich odniosła koalicja Baobab, popierająca prezydenta Ahmeda Abdallaha Sambiego.

Organizacja wyborów[edytuj | edytuj kod]

Wybory do Zgromadzenia Federalnego, parlamentu Komorów, zgodnie z konstytucją, powinny były odbyć się w kwietniu 2009. Zostały jednak przesunięte ze względu na organizację referendum konstytucyjnego 17 maja 2009. W referendum tym obywatele poparli wprowadzenie poprawek do konstytucji, w tym wydłużenie z 4 do 5 lat kadencji prezydenta, co oznaczało przedłużenie o rok (do 2011) kadencji prezydenta Ahmeda Abdallaha Sambiego[1]. W połowie czerwca 2009 władze wyznaczyły datę wyborów na 2 sierpnia[2]. Jednakże 3 lipca 2009, po katastrofie lotu Yemenia, prezydent Sambi ogłosił w kraju 30-dniowy okres żałoby, co spowodowało konieczność przesunięcia daty głosowania[1][3].

W październiku 2009 rząd wyznaczył nowy termin wyborów na 6 grudnia 2009, z drugą tura głosowania w dniu 20 grudnia. 14 listopada 2009 rozpoczęła się kampania wyborcza, która trwała do 4 grudnia 2009. Kampania przed II turą trwała od 13 do 18 grudnia 2009[4]. W czasie głosowania obywatele wybierali 24 deputowanych do 33-osobowego Zgromadzenia Federalnego w oparciu o zasady ordynacji większościowej. Pozostałych 9 deputowanych delegowanych jest przez władze regionalne 3 wysp. Do udziału w wyborach zarejestrowało się ponad 360 tys. obywateli[5].

Kampania wyborcza[edytuj | edytuj kod]

W czasie kampanii wyborczej kandydaci koalicji prezydenckiej zapowiadali kontynuację stabilizacji gospodarczej kraju. Podkreślali dotychczasowe sukcesy administracji prezydenta Sambiego, w tym zmniejszenie pensji urzędników państwowych, zwiększenie wpływów podatkowych, wzmocnienie prywatnego sektora gospodarki, a także względny pokój w kraju po stłumieniu rebelii na wyspie Anjouan w 2008. Opozycja oskarżała rządzących o naruszenia wolności politycznych, porażkę w walce z korupcją oraz zamiar umacniania swojej władzy. Kampania prezydencka skupiała się również na kwestii wydłużenia rządów prezydenta Sambiego, gdyż jednym z zadań nowego parlamentu będzie ratyfikacja postanowień referendum konstytucyjnego[6].

17 listopada 2009 władze aresztowały prominentnego działacza opozycji, Saida Larifou, którego oskarżyły o zniesławienie prezydenta (nazwanie go "niewiernym") w czasie wiecu wyborczego. Następnego dnia został on zwolniony, jednak zarzuty przeciwko niemu utrzymano, a jemu samemu zakazano opuszczania kraju. Opozycja uznała zatrzymanie Larifou za polityczne oraz za przykład zastraszania krytyków władz[7].

Wybory były monitorowane przez 20 obserwatorów z Unii Afrykańskiej (UA) i LPA, a ich organizacja została współfinansowana przez UA, UE, LPA, Libię i Francję[8].

Po pierwszej turze wyborów, ośmiu kandydatów opozycyjnych i niezależnych, złożyło skargę do komisji wyborczej i sądu konstytucyjnego, oskarżając władze o fałszerstwa wyborcze. Zarzuciło im m.in. umieszczanie fikcyjnych nazwisk na listach wyborców. Komisja wyborcza odrzuciła zarzuty i uznała, że wybory przebiegły prawidłowo[6].

Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

W I turze wyborów 6 grudnia 2009 do parlamentu zostało wybranych dwóch kandydatów prezydenckiej koalicji Baobab, którzy zdołali uzyskać ponad 50% głosów poparcia w swoich okręgach[9]. Walka o pozostałe miejsca rozegrała się w II turze wyborów 20 grudnia 2009. Ostatecznie zwycięstwo w wyborach uzyskała koalicja Baobab, która zdobyła 16 mandatów[10].

Partia polityczna Liczba głosów % +/– Liczba mandatów +/–
Koalicja prezydencka Baobab 66,66% 16
Unia (popierająca Baobab) 12,49% 3
Partie opozycji 20,88% 5
Przedstawiciele władz regionalnych - - - 9 -
Razem 100% - 33 -
Źródło:[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b First vote after constitutional referendum. Angus Reid Global Monitor, grudzień 2009. [dostęp 2009-12-03]. (ang.).
  2. Africa: Comoros to hold legislative, local government elections on 2 August [online], Pambazuka News, 19 czerwca 2009 [dostęp 2020-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-02] (ang.).
  3. Month mourning for Comoros crash. BBC News, 3 lipca 2009. [dostęp 2009-12-03]. (ang.).
  4. Comoros: Comoro's legislative elections planned for 6 December. Afrique en ligne, 26 października 2009. [dostęp 2009-12-03]. (ang.).
  5. Comoros: Ex-president's son elected MP. Afrique en ligne, 7 grudnia 2009. [dostęp 2009-12-07]. (ang.).
  6. a b Opposition warns of possible rigging in Comoros vote [online], The Star Online, 6 grudnia 2009 [dostęp 2009-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-24].
  7. Comoran opposition leader released, charges remain. Reuters, 18 listopada 2009. [dostęp 2009-12-03]. (ang.).
  8. Comorans head to the polls for legislative elections. France24, 6 grudnia 2009. [dostęp 2009-12-07]. (ang.).
  9. Comoros Election Returns Show Ruling Coalition Headed for Big Win. VOA News, 21 grudnia 2009. [dostęp 2010-01-10]. (ang.).
  10. a b Second tour des législatives. Les premières tendances à la sortie des urnes [online], Al-watwan, 21 grudnia 2009 [dostęp 2010-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-15] (fr.).