Wybory parlamentarne w Libanie w 1992 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liban
Godło Libanu
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Libanu

Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Libanie odbyły się w 23, 30 sierpnia i 6 września 1992 roku[1]. Były to pierwsze wybory parlamentarne po zakończeniu libańskiej wojny domowej.

Zgodnie z Porozumieniem z Taif nowe, pierwsze od 1972 roku, wybory miały się odbyć przed końcem listopada. W związku z tym parlament 16 lipca przyjął nowe prawo wyborcze i zgodnie z nim zwiększył liczbę miejsc ze 108 do 128, by zachować równy podział pomiędzy deputowanych chrześcijańskich i muzułmańskich.

Wybory pod syryjskim patronatem odbyły się w trzech fazach: 23 sierpnia w okręgach wyborczych Asz-Szamal i Al-Bika, 30 sierpnia w Bejrucie i okręgu Dżabal Lubnan oraz 6 września w okręgach Al-Dżanub i An-Nabatija. Okręgi wyborcze zostały wykrojone na niekorzyść maronitów. Niektóre były małe, inne wybierały kilku deputowanych. Wybór wielu kandydatów maronickich zależał od muzułmanów i zwolenników Syrii. Libańczycy na uchodźstwie (wśród których było nieproporcjonalnie wielu chrześcijan) zostali pozbawieni praw wyborczych.

Wybory charakteryzowały się niską frekwencją wśród chrześcijan, a wysoką wśród muzułmanów. Do parlamentu dostało się 36 maronitów, 27 szyitów, 27 sunnitów, 14 grekoprawosławnych, 8 druzów, 6 grekokatolików, 6 Ormian i 4 reprezentantów innych mniejszości. Największymi frakcjami w parlamencie zostały szyickie Amal (17 deputowanych) i Hezbollah (14 deputowanych)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. D. Madeyska, Liban, s. 259.
  2. D. Madeyska, Liban, s. 215.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]