Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2017 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2017 roku – przedterminowe wybory do Izby Gmin (izby niższej parlamentu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej) przeprowadzone w czwartek 8 czerwca. W ich efekcie rządząca Partia Konserwatywna doprowadziwszy do przyspieszonych wyborów utraciła bezwzględną parlamentarną większość.

Decyzję w sprawie skrócenia 56. kadencji parlamentu podjęła Izba Gmin 19 kwietnia 2017. Za wnioskiem w tej sprawie złożonym przez premier Theresę May opowiedziało się 522 parlamentarzystów (zarówno rządzących torysów, jak i deputowanych opozycyjnych z Partii Pracy, Liberalnych Demokratów i Zielonych), przeciw zagłosowało 13[1][2]. W następstwie tej decyzji została wydana Proklamacja Królewska zatwierdzająca datę wyborów[3]. Nowy Parlament zebrał się po raz pierwszy 13 czerwca[4], a mowa tronowa miała zostać wygłoszona 6 dni później

Sondaże przeprowadzone tuż przed głosowaniem w sprawie zorganizowania wyborów dawały rządzącej Partii Konserwatywnej ponad 20 punktów procentowych przewagi nad główną siłą opozycyjną, Partią Pracy[1]. W czasie kampanii wyborczej przewaga ta malała i według badań opinii organizowanych w ostatnich dniach przed wyborami wynosiła między 1 a 8 punktami procentowymi. Większość sondaży nadal jednak przewidywała utrzymanie większości przez Partię Konserwatywną oraz zwiększenie liczby zajmowanych przez nią miejsc w parlamencie w porównaniu z uzyskanymi w wyborach w 2015[5].

Kampania wyborcza[edytuj | edytuj kod]

Tematami kampanii wyborczej były m.in. brexit, bezpieczeństwo oraz cięcia w wydatkach okrzyknięte przez opozycję np. „podatkiem od demencji”[6]. W przeddzień wyborów badania opinii publicznej były zgodne co do utrzymującego się prowadzenia partii konserwatywnej mimo spadającego od ogłoszenia wyborów poparcia; sondaże różniły się jednak bardzo co do prognozowanej liczby mandatów zdobytych przez torysów[7].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Wyniki w poszczególnych okręgach wyborczych (legenda: patrz tabela obok)

W wyniku wyborów żadna z partii nie uzyskała samodzielnej większości 326 miejsc w Izbie Gmin, co oznacza, że rezultatem wyborów jest zawieszony parlament. Frekwencja wyniosła 68,7% (w samej Anglii 69,1%)[8].

Partia Mandaty Zmiana[a] Liczba głosów % głosów Zmiana (%)[a]
Partia Konserwatywna[b] 318 -13 13 667 213 42,4 +5,5
Partia Pracy 262 +30 12 874 985 40,0 +9,5
Szkocka Partia Narodowa 35 -21 977 569 3,0 -1,7
Liberalni Demokraci 12 +4 2 371 772 7,4 -0,5
Demokratyczna Partia Unionistyczna 10 +2 292 316 0,9 +0,3
Sinn Féin 7 +3 238 915 0,7 +0,2
Plaid Cymru 4 +1 164 466 0,5 -0,1
Partia Zielonych Anglii i Walii[c] 1 0 525 371 1,6 -2,1
Partia Niepodległości Zjednoczonego Królestwa 0 -1 593 852 1,8 -10,8
Socjaldemokratyczna Partia Pracy 0 -3 95 419 0,3 0,0
Ulsterska Partia Unionistyczna 0 -2 83 280 0,3 -0,1
Pozostałe partie i kandydaci niezależni 1 0 311 760 1,0 -0,2
Łącznie 650 32 196 918 100,0

W samej Anglii rządzący konserwatyści utracili 22 mandaty wobec 21 mandatów zyskanych przez labourzystów, 2 przez Liberalnych Demokratów i jedynym mandacie straconym przez Partię Niepodległości Zjednoczonego Królestwa (UKIP)[9].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Względem wyników wyborów w 2015 roku.
  2. W tym mandat zdobyty przez spikera (Johna Bercowa), który z racji pełnionej funkcji startuje jako kandydat bezpartyjny (jako „spiker ubiegający się o reelekcję”). Jak wyjaśnia BBC (Election 2017: How election results are calculated and reported by the BBC), mandat ten wliczany jest do puli Partii Konserwatywnej, gdyż przed objęciem funkcji spikera, Bercow trzykrotnie zwyciężał wybory startując jako kandydat tej partii.
  3. Wraz ze Szkocką Partią Zielonych i Partią Zielonych w Irlandii Północnej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Brytyjski parlament podjął decyzję ws. wniosku May. Przewaga przytłaczająca. gazeta.pl, 19 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-18]. (pol.).
  2. General election 2017: MPs vote in favour of 8 June poll by margin of 509 – as it happened. theguardian.com, 19 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).
  3. BY THE QUEEN A PROCLAMATION APPOINTING THURSDAY THE 8TH DAY OF JUNE 2017 AS THE POLLING DAY FOR THE GENERAL ELECTION OF THE NEXT PARLIAMENT ELIZABETH R. [online], www.thegazette.co.uk [dostęp 2017-06-10].
  4. BY THE QUEEN A PROCLAMATION FOR DECLARING THE CALLING OF A NEW PARLIAMENT ELIZABETH R. [online], www.thegazette.co.uk [dostęp 2017-06-10].
  5. Wybory w Wielkiej Brytanii. Konserwatyści zwiększą przewagę? [SONDAŻE]. wyborcza.pl, 2017-06-08. [dostęp 2017-06-09].
  6. Maciej Czarnecki, Wybory w Wielkiej Brytanii. Va banque Theresy May, „wyborcza.pl”, 2 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-13] (pol.).
  7. Wielka Brytania głosuje. Ostatnie sondaże: zwycięży Theresa May, „Business Insider”, 8 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-13] (pol.).
  8. Results of the 2017 General Election – BBC News. bbc.com, 9 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-09]. (ang.).
  9. Results of the 2017 General Election [online], BBC News [dostęp 2017-06-13].