Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1972 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1972 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

7 listopada 1972 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
poprzednie:
1968
następne:
1976
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1972 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu w Kolegium Elektorów

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1972 roku – czterdzieste siódme wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Richarda Nixona, a wiceprezydentem na drugą kadencję został Spiro T. Agnew.

Kampania wyborcza[edytuj | edytuj kod]

Zbliżając się do wyborów prezydenckich w 1972 roku, urzędujący prezydent podjął kroki, mające zapewnić mu prawicowy elektorat[1]. Nixon sprzeciwił się m.in. desegregacji rasowej w autobusach szkolnych i możliwości przerywania ciąży, a także obniżył wymaganą granicę wiekową do czynnego prawa wyborczego[2]. Bez przeszkód uzyskał nominację Partii Republikańskiej, oddając szefowanie swojej kampanii, wiceprezydentowi Spiro Angew[1]. W Partii Demokratycznej nadal istniały spore podziały, podobnie jak cztery lata wcześniej[1]. Początkowo najsilniejszym kandydatem był George Wallace, ale został on postrzelony podczas wiecu wyborczego i sparaliżowany, co zmusiło go do wycofania kandydatury[1]. Ostatecznie nominację prezydencką uzyskał liberalny senator George McGovern[1]. Jego zmienne poparcie dla swojego pierwszego współkandydata Thomasa Eagletona, a także sprzeczne deklaracje ws. reform społeczno-gospodarczych nie przysporzyło mu popularności[1]. Jego kampanią usiłowali jeszcze sterować bossowie demokratów, ale spotkało się to z niepowodzeniem[1]. Kandydatem Amerykańskiej Partii Niezależnych został John Schmitz[3]. Pomimo wzrostu bezrobocia i kontynuacji nielubianej wojny wietnamskiej Nixon wygrał znaczącą przewagą w głosowaniu powszechnym[1]. Zdaniem historyków, sukces kandydata republikanów był bardziej wyrazem wotum nieufności wobec McGoverna niż zaufaniem dla Nixona[4].

Kandydaci[edytuj | edytuj kod]

Amerykańska Partia Niezależnych[edytuj | edytuj kod]

Partia Demokratyczna[edytuj | edytuj kod]

Partia Libertariańska[edytuj | edytuj kod]

Partia Republikańska[edytuj | edytuj kod]

Wyniki głosowania[edytuj | edytuj kod]

Głosowanie powszechne odbyło się 7 listopada 1972[3]. Nixon uzyskał 60,7% poparcia, wobec 37,5% dla McGoverna i 1,4% dla Johna Schmitza[3]. Ponadto, niecałe 290 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[3]. Frekwencja wyniosła 55,1%[5]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Nixon uzyskał 520 głosów, przy wymaganej większości 270 głosów[6]. Na McGoverna zagłosowało 17 elektorów, a na Johna Hospersa – 1[6]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Agnew, uzyskując 520 głosów, wobec 17 dla Sargenta Shrivera i 1 dla Theodory Nathan[6].

Kandydat na prezydenta Partia Głosowanie powszechne Kolegium Elektorów
Głosy Procent
Richard Nixon Partia Republikańska 47 169 911 60,7% 520
George McGovern Partia Demokratyczna 29 170 383 37,5% 17
John Schmitz Amerykańska Partia Niezależnych 1 099 482 1,4% 0
John Hospers Partia Libertariańska 8715 0,01% 1
Łącznie 538
Kandydat na wiceprezydenta Partia Kolegium Elektorów
Spiro T. Agnew Partia Republikańska 520
Sargent Shriver Partia Demokratyczna 17
Theodora Nathan Partia Libertariańska 1
Łącznie 538

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h M. Jones: Historia USA. s. 649.
  2. L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 824.
  3. a b c d US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  4. M. Jones: Historia USA. s. 650.
  5. Election of 1972. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  6. a b c Electoral College Box – 1972. NARA. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]