Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wydział Orientalistyczny
Facultas Studiorum Orientalium
Faculty of Oriental Studies
Uniwersytet Warszawski
Ilustracja
Budynek Wydziału Orientalistycznego UW przy Krakowskim Przedmieściu 26/28
Data założenia

1932 (Instytut)
2008 (Wydział)

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Adres

00-927 Warszawa
Krakowskie Przedmieście 26/28

Dziekan

prof. dr hab. Piotr Taracha

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydział Orientalistyczny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wydział Orientalistyczny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydział Orientalistyczny”
Ziemia52°14′24,634″N 21°01′11,370″E/52,240176 21,019825
Strona internetowa

Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego – jednostka podstawowa Uniwersytetu Warszawskiego znana wcześniej jako Instytut Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Pracuje w nim około 130 pracowników naukowych i kształci się ponad 1200 studentów w trybie dziennym i wieczorowym. Wydział prowadzi studia doktoranckie w zakresie językoznawstwa i literaturoznawstwa orientalnego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Instytut Orientalistyczny UW został założony w 1932 r. Pierwszym dyrektorem został Stanisław Schayer – założyciel IO UW. Już w 1933 przyjęto pierwszych studentów na cztery seminaria: egiptologiczne, indologiczne, sinologiczne i turkologiczne.

W 1952 Instytut Orientalistyczny włączono w struktury Wydziału Filologicznego i od tego momentu notuje się powolny rozwój jednostki, która odbudowywała się po stratach wojennych. W 1964 liczył siedem katedr: egiptologiczną, indologiczną, sinologiczną, turkologiczną, afrykanistyczną, asyriologiczną i semitystyczną.

W latach 1970–1979, w wyniku zmiany struktury Instytutu Orientalistycznego, powołano następujące zakłady: Zakład Bliskiego Wschodu i Afryki, Zakład Środkowego Wschodu, Zakład Dalekiego Wschodu oraz Zakład Współczesnych Zagadnień Azji.

W 1975 r. Instytut Orientalistyczny był już największą jednostką w strukturach Wydziału Neofilologii. Studia podejmowano na 11 specjalnościach, takich jak: afrykanistyka, arabistyka i islamistyka, egiptologia, filologia Wschodu Starożytnego, filologia indyjska, iranistyka, japonistyka, mongolistyka, semitystyka, sinologia i turkologia.

W latach 1990–1999 utworzono nowe jednostki, które działają po dzień dzisiejszy, a w 2000 r. utworzono Studium Stosunków Międzykulturowych.

19 stycznia 2005 Instytut Orientalistyczny uzyskał status jednostki podstawowej Uniwersytetu Warszawskiego na prawach wydziału.

W 2007 Instytut Orientalistyczny obchodził rocznicę 75-lecia powołania do życia. Z tej okazji wydany został zbiór tekstów pt. 75 lat Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego[1] pod redakcją Macieja Popki.

23 stycznia 2008 Senat Uniwersytetu Warszawskiego uchwalił przekształcenie Instytutu Orientalistycznego w Wydział Orientalistyczny. Jest to dziewiętnasty wydział Uniwersytetu Warszawskiego.

27 maja 2008 Rada Wydziału Orientalistycznego UW zmieniła strukturę organizacyjną jednostki.

Kierunki kształcenia[edytuj | edytuj kod]

Dostępne kierunki[2]:

  • African Studies (studia II stopnia)
  • Komunikacja międzykulturowa – Azja i Afryka (studia II stopnia)
  • Oriental Studies – Inner Asia: Mongolian and Tibetan Studies (studia II stopnia)
  • Orientalistyka – afrykanistyka (studia I stopnia)
  • Orientalistyka – arabistyka (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – hebraistyka (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – indologia (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – iranistyka (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – japonistyka (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – koreanistyka (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – Kultura Wschodu Starożytnego (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – mongolistyka i tybetologia (studia I stopnia)
  • Orientalistyka – sinologia (studia I i II stopnia)
  • Orientalistyka – turkologia (studia I i II stopnia)
  • Religions of Asia and Africa: Buddhism, Islam and Others (studia II stopnia)
  • Studia wschodnie (studia I i II stopnia)

Poczet dziekanów[edytuj | edytuj kod]

  1. prof. dr hab. Jolanta Sierakowska-Dyndo (2008–2016)
  2. prof. dr hab. Piotr Taracha (od 2016)

Władze Wydziału[edytuj | edytuj kod]

W kadencji 2020–2024[3]:

Stanowisko Imię i nazwisko
Dziekan prof. dr hab. Piotr Taracha
Prodziekan ds. finansowych dr hab. Józef Pawłowski
Prodziekan ds. studenckich dr Marta Widy-Behiesse

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Wydział Orientalistyczny składa się z następujących jednostek organizacyjnych[4]:

Katedry[edytuj | edytuj kod]

Katedra Kierownik
Katedra Arabistyki i Islamistyki prof. dr hab. Katarzyna Pachniak
Katedra Azji Południowej dr hab. Jacek Woźniak
Katedra Japonistyki prof. dr hab. Agnieszka Kozyra
Katedra Języków i Kultur Afryki dr hab. Beata Wójtowicz

Zakłady[edytuj | edytuj kod]

Zakład Kierownik
Zakład Egiptologii dr hab. Kamil Omar Kuraszkiewicz
Zakład Hebraistyki dr Angelika Adamczyk
Zakład Iranistyki dr Sylwia Surdykowska-Konieczny
Zakład Islamu Europejskiego dr hab. Agata Nalborczyk
Zakład Koreanistyki dr Anna Paradowska
Zakład Sinologii dr Małgorzata Religa
Zakład Turkologii i Ludów Azji Środkowej dr hab. Agata Bareja-Starzyńska
Zakład Wschodu Starożytnego dr hab. Olga Drewnowska-Rymarz

Pozostałe jednostki[edytuj | edytuj kod]

Jednostka Kierownik
Studium Europy Wschodniej mgr Jan Malicki
Wydziałowa Szkoła Języków Wschodnich mgr Inga Kotańska
Pracownia Studiów nad Buddyzmem dr hab. Katarzyna Marciniak
Pracownia Studiów nad Judaizmem dr hab. Roman Marcinkowski

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ISBN 978-83-235-0245-6.
  2. UW – Rekrutacja na rok akademicki 2023/2024. [dostęp 2023-07-12].
  3. WO UW – Władze. [dostęp 2023-07-12].
  4. WO UW – Struktura. [dostęp 2023-07-12].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]