Wylinka

Wylinka, egzuwium (exuvium, exuvies) – zewnętrzna część powłoki ciała zwierząt zrzucana przy linieniu, np. oskórek (kutykula) stawonogów, zrogowaciałe warstwy naskórka gadów.

W trakcie wzrostu niektórych zwierząt powierzchnia ich ciała nie rośnie wraz z nimi i po pewnym czasie staje się za mała, pęka, a następnie zostaje zrzucona. Rosnący osobnik ma nową, najczęściej jeszcze miękką powłokę, łatwo ulegającą deformacjom i nieprzygotowaną do ochrony przed potencjalnym napastnikiem.

Wylinka jest oznaczana skrótami: wyl., L.

Cyfra przy L oznacza numer kolejnej wylinki. Larwa po urodzeniu (wykluciu) to L1, po pierwszej wylince – L2, po następnej – L3 itd. Osobnik od urodzenia (wyklucia) we wszystkich stadiach larwalnych nazywany jest nimfą.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.
Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.