Wynicowanie macicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wynicowanie macicy – rzadkie powikłanie porodu, polegające na wpukleniu się dna macicy i równoczesnym wywinięciu błony śluzowej na zewnątrz. Występuje zwykle w czwartym okresie porodu jako skutek nieprawidłowego prowadzenia porodu w trzecim okresie[1]. Objawia się ciężkim wstrząsem i związane jest z utratą krwi. Leczenie polega na odprowadzeniu wynicowanej macicy.

Podział[edytuj | edytuj kod]

I stopnia - występuje w przypadku, kiedy następuje wpuklenie dna macicy do ujścia wewnętrznego szyjki macicy.

II stopnia - występuje w przypadku, kiedy trzon macicy jest wynicowany do ujścia zewnętrznego szyjki macicy.

III stopnia - występuje w przypadku, kiedy trzon macicy jest wywinięty w pochwie i na zewnątrz sromu.

Obraz kliniczny[edytuj | edytuj kod]

W częściowym wynicowaniu, do którego należy I i II stopień jako objawy kliniczne można rozpoznać krwawienie, ból, wstrząs oraz niewyczuwalne dno macicy przez powłoki brzuszne.

W całkowitym wypadnięciu wywiniętej macicy (III stopień), oprócz powyższych objawów, widać lub wyczuwalny jest również guz (czyli macica) w pochwie lub przed sromem[2].

Postępowanie[edytuj | edytuj kod]

Droga pochwowa[edytuj | edytuj kod]

W przypadku wynicowanej macicy pierwszym ze sposobów jest próba wprowadzenia jej drogą pochwową. Jedną z czynności jest metoda Johnsona, która polega na wprowadzeniu całej ręki do pochwy i odprowadzeniu macicy ku górze dzięki lekkiemu uciskowi na dno macicy. Druga metoda Hibbarda polega na wprowadzeniu macicy poprzez ucisk na tylną ścianę pochwy płasko ułożoną dłonią i delikatne odprowadzanie ku górze do momentu, kiedy cała dłoń znajdzie się w jamie macicy. Odprowadzanie macicy powinno się wykonywać w znieczuleniu ogólnym i po podaniu leków tokolitycznych, aby nie nastąpiło obkurczenie macicy, które uniemożliwi odprowadzenie jej drogą pochwową. Macica ma tendencję do ponownego wynicowania, dlatego należy odczekać parę minut z dłonią w macicy aż do momentu całkowitego obkurczenia.

Droga brzuszna[edytuj | edytuj kod]

Odprowadza się macicę za pomocą laparotomii, w przypadku nieudanej próby wprowadzenia jej drogą pochwową.

Dalsze postępowanie[edytuj | edytuj kod]

Podaje się leki obkurczające macicę i stosuje profilaktykę przeciwbakteryjną[2].

Rokowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest dobre, jeśli zaraz po zdarzeniu natychmiast odprowadzi się wynicowaną macicę[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 395 83-200-3082-X.
  2. a b c Joanna Pabich, Wynicowanie macicy, [w:] Romuald Dębski, Stany nagłe. Położnictwo i ginekologia, wyd. I, Warszawa: Medical Tribune Polska, 2012, s. 260.