Wytyczne techniczne K-1.1
Wytyczne techniczne K-1.1 – zbiór zasad technicznych dotyczących wykonywania prac geodezyjnych w Polsce związanych ze sporządzaniem metryki mapy zasadniczej[1], wprowadzony[2] zaleceniem[3] Dyrektora Biura Rozwoju Nauki i Techniki Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii Stanisława Różanka z 27 marca 1981 roku do stosowania wytycznych K-1.1 "Metryka mapy zasadniczej". Jedynym wydaniem jest wydanie pierwsze z 1980 roku. Wytyczne stanowią uzupełnienie instrukcji technicznej K-1 będącej do 8 czerwca 2012[4] standardem technicznym w geodezji[5].
Wytyczne zostały opracowane w Zakładzie Rozwoju Techniki Państwowego Przedsiębiorstwa Geodezyjno-Kartograficznego w Warszawie zgodnie z zaleceniami Biura Rozwoju Nauki i Techniki GUGiK i dzielą metrykę na poszczególne części w zależności od asortymentu[1]:
- Dane wyjściowe
- Fotogrametryczne zdjęcia lotnicze
- Osnowy nowo założone
- Konstrukcja
- Opracowanie fotomapy - ortofotomapy
- Kopie błękitne (cyjanokopie)
- Polowe opracowanie treści mapy
- Opracowanie pierworysu
- Terenowe sprawdzenie pierworysu
- Nakładki tematyczne
- Aktualizacja mapy.
Wytyczne przedstawiają ponadto zlecenia dotyczące prowadzenia metryki mapy zasadniczej. Zgodnie z tymi zaleceniami metryka mapy zasadniczej jest[1]:
- źródłem informacji o cechach mapy zasadniczej oraz o ogólnym stopniu jej aktualności
- podstawowym dokumentem obrazującym przebieg opracowania danego arkusza mapy
- zakładana z chwilą podjęcia prac związanych ze sporządzeniem mapy, a następnie wypełniania w miarę przebiegu prac i uzupełniania w miarę wprowadzanych zmian do treści mapy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wytyczne techniczne K-1.1. Warszawa: GUGiK, 1980.
- ↑ pismo TE.4.422/K-1.1/80 sygnowane przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii
- ↑ w nawiązaniu do zarządzenia nr 2 Prezesa GUGiK z 9 lutego 1979 w sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznej K-1
- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 214
- ↑ Dz.U. z 1999 r. nr 30, poz. 297
