Węglan wapnia

Węglan wapnia
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	węglan(IV) wapnia
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Calcii carbonas praecipitatus
inne	E170, C.I. 77220
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CaCO3
Masa molowa	100,09 g/mol
Wygląd	biały, drobnokrystaliczny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	471-34-1
PubChem	{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.).{{PubChem}} Brakujące pola: cid oraz nazwa. Nieznane pola: 1.
DrugBank	DB06724
SMILES
	[Ca+2].[O-]C([O-])=O
Właściwości
	Gęstość
	2,83 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	14 mg/l (20 °C)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanego źródła według MSDS
	Drażniący; (Xi)
Zwroty R	R37/38, R41
Zwroty S	S26, S36/37/39
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
Numer RTECS	FF9335000
Dawka śmiertelna	LD50 6450 mg/kg (szczur, doustnie)
	Podobne związki
Podobne związki	węglan magnezu
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	A12 AA04
Farmakokinetyka
Działanie	w niedoborach wapnia, zapobiegawczo w osteoporozie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Węglan wapnia (E170) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu węglowego i wapnia.

Występowanie

Węglan wapnia jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, stanowiąc podstawowy składnik wielu minerałów (np. kalcytu i aragonitu)^[4], a także niektórych skał (dolomitu, kredy i koralu^[5]).

Kalcyt
Aragonit
Dolomit
Koral (gałązki)

Właściwości

Pod wpływem wysokiej temperatury rozkłada się na tlenek wapnia i dwutlenek węgla^[4]:

\mathrm {CaCO_{3}{\xrightarrow {temp.}}CaO+CO_{2}}

Zastosowanie

Budownictwo

Używany jako materiał budowlany. W postaci wapienia stosowany jako kamień budowlany, zaś w formie sproszkowanych skał wapiennych, jako surowiec do otrzymywania wapna palonego^[4]. Bardzo drobno zmielony, może być także wykorzystywany jako biały barwnik, w postaci farby wodnej (tzw. biel wiedeńska).

Przemysł spożywczy

Jest chemicznym dodatkiem do żywności, oznaczonym jako E170. Używany jako utwardzacz, a także biały barwnik spożywczy, w produktach takich jak: pieczywo, herbatniki, wyroby cukiernicze, lody, cukierki oraz konserwowe owoce i warzywa^[5].

Inne zastosowania

Węglan wapnia można znaleźć również w kosmetykach (np. w pudrze do twarzy), a także w wybielaczach, tabletkach z witaminami oraz w papierosach^[5]. W technologii oczyszczania wody wykorzystywany do wzrostu zasadowości oraz związania agresywnego dwutlenku węgla. Stopień zasadowości bywa podawany jako [g CaCO₃/m³], im więcej gramów CaCO₃ na jednostkę objętości, tym wyższa zasadowość.

Zagrożenia

Choć w niewielkich ilościach jest uznawany za nieszkodliwy, to jego nadmiar może powodować bóle brzucha oraz zaparcia^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska VI. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176. ISBN 83-88157-18-3.
↑ Węglan wapnia, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 1650 (niem. • ang.).
↑ Węglan wapnia (nr C6763) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).
↑ ^a ^b ^c Encyklopedia popularna, Tom IV. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1987. ISBN 83-01-00000-7.
↑ ^a ^b ^c ^d Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP6-1] Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska VI. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176. ISBN 83-88157-18-3.

[GESTIS-2] Węglan wapnia, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 1650 (niem. • ang.).

[3] Węglan wapnia (nr C6763) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).

[pwn1-4] Encyklopedia popularna, Tom IV. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1987. ISBN 83-01-00000-7.

[e213-5] Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]