Władysław Buszek
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 stycznia 1945 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Władysław Buszek (ur. 16 lutego 1888 w Chylczycach, zm. 16 stycznia 1945 w Oksfordzie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, grawer, rzeźbiarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Władysław Buszek urodził 16 lutego 1888. Był synem Antoniny. Przed 1914 był przemysłowcem.
Po wybuchu I wojny światowej 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 6 pułku piechoty w składzie III Brygady.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[1][2]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 26 pułku piechoty w garnizonach Gródek Jagielloński/Lwów[3][4]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer po ukończeniu 40 roku życia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[5].
W okresie II Rzeczypospolitej prowadził zakład przy ulicy Akademickiej we Lwowie, w którym sprzedawał wyroby złote, srebrne i zegarki, a ponadto prowadził dział, w którym wykonywał odznaki, żetony, nagrody, pozłocenie, posrebrzanie[6][7][8]. Był projektantem i wykonawcą odznak jednostek Wojska Polskiego, w tym odznak jednostek piechoty WP, którymi były:
- odznaka pamiątkowa 40 pułku piechoty ze Lwowa[9],
- odznaka pamiątkowa 12 pułku artylerii polowej ze Złoczowa[10],
- odznaka pamiątkowa 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich z Przemyśla[11],
- odznaka pamiątkowa 23 pułku piechoty z Włodzimierza Wołyńskiego[12],
- Odznaka Honorowa „Orlęta” (wytwórca)[13].
W latach 20. wykonał berło Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[14].
Był członkiem zwyczajnym Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie[15].
W czasie II wojny światowej przebywał w Londynie, gdzie nadal zajmował się produkcją odznak (wykonał odznakę 1 pułku artylerii motorowej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie)[16].
Zmarł 16 stycznia 1945 w Oksford i został pochowany na cmentarzu w Botley[17].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (28 grudnia 1933)[18]
- Złoty Krzyż Zasługi (1938)[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi (30 listopada 1929)[20]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 485.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 426.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 187.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 12, 949.
- ↑ Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 253 z 3 listopada 1932.
- ↑ Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 256 z 6 listopada 1932.
- ↑ Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 7, Nr 306 z 6 listopada 1932.
- ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 78.
- ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 247.
- ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 76.
- ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 53.
- ↑ Warszawskie Centrum Numizmatyczne. sixbid.com. [dostęp 2015-08-24].
- ↑ Małgorzata Porada-Labuda: Wyjechały trzy, wróciło sześć. uni.wroc.pl, 2010-01-26. [dostęp 2015-08-24].
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie zaczas od 1 kwietnia 1934 do 31 marca 1935 przedłożone Walnemu Zgromadzeniu w dniu 29 maja 1935. Lwów: Kasyno i Koło Literacko-Artystyczne we Lwowie, 1935, s. 32.
- ↑ Marek Wroński: Pod znakiem trupiej główki. Barwa „baterii śmierci” 1. pułku artylerii motorowej w latach II wojny światowej. s. 566. [dostęp 2015-08-24].
- ↑ Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 20.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249).
- ↑ Odznaczenia Krzyżem Zasługi wśród Legionistów Okręgu Lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 204 z 9 września 1938.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 356 „za zasługi na polu pracy narodowej i społecznej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918. Władysław Buszek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)].
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Kapitanowie Polskich Sił Zbrojnych
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Polscy rzemieślnicy
- Polscy rzeźbiarze
- Przedsiębiorcy II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1888
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1945
- Żołnierze III Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej