Władysław Marian Zawadzki

Władysław Marian Zawadzki
Data i miejsce urodzenia	8 września 1885 ; Wilno, gubernia wileńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	8 marca 1939 ; Warszawa, Polska
	Minister skarbu
Okres	od 6 września 1932; do 12 października 1935
Przynależność polityczna	BBWR
Poprzednik	Jan Piłsudski
Następca	Eugeniusz Kwiatkowski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Marian Zawadzki (ur. 8 września 1885 w Wilnie, zm. 8 marca 1939 w Warszawie) – polski ekonomista, polityk, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia odbył w Moskwie, Lipsku, Krakowie i na Ecole des Sciences Politiques w Paryżu. Od 1917 roku wykładał ekonomię na Politechnice Warszawskiej, od 1918 roku również w Wyższej Szkole Handlowej, mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku^[1], od kwietnia 1919 roku profesor nadzwyczajny ekonomii politycznej na Politechnice Warszawskiej. Od października 1919 mieszkał i pracował w Wilnie. Od 1920 roku profesor zwyczajny. W latach 1919–1931 profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.

Od 1905 roku w PPS. W latach 1916–1917 prezes Związku Niepodległości.

W 1918 roku członek Komitetu Polskiego w Wilnie. W 1919 roku w misji do Paryża w celu nawiązania współpracy pomiędzy Naczelnikiem Państwa Józefem Piłsudskim a Komitetem Narodowym Polskim w związku z paryską konferencją pokojową.

Ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku.

Działacz Stronnictwa Prawicy Narodowej. W 1931 roku wiceminister skarbu, rok później minister bez teki, w latach 1932–1935 minister skarbu w kolejnych gabinetach. Od 1936 roku profesor Szkoły Głównej Handlowej. W latach 1929–1930 był radcą Izby Przemysłowo-Handlowej w Wilnie z nominacji Ministra Przemysłu i Handlu^[2].

Pozostawił Dziennik, opublikowany w 2010 roku nakładem wydawnictwa „Historia Iagellonica”.

Spoczywa na cmentarzu parafii kościoła św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie (sektor 9, rząd nr 91, kwatera grobów rodziny Zawadzkich)^[3].

Główne prace[edytuj | edytuj kod]

Opublikował liczne książki, broszury i artykuły^[4], m.in.:

„Zastosowanie matematyki do ekonomji politycznej” (1914, również po francusku),
„Wartość i cena, wypisy ekonomiczne” (1919),
„Teorja produkcji” (1923),
„O potrzebach w obrębie ekonomii politycznej” Nauka Polska, t. X. 1928

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 października 1929)^[5]^[6]^[7]
Krzyż Niepodległości (1933)^[7]
Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Monitor Polski Nr 57 z 26 kwietnia 1918 r., s. 1.
↑ „Monitor Polski” 1930 Nr 132, poz. 194.
↑ Vilniaus miesto kapinių registras [online], zemelapiai.vplanas.lt [dostęp 2022-05-19] (lit.).
↑ oprac. Aurelia Jermakowicz (Pracownia Historyczna Biblioteki Głównej PW): Piśmiennictwo profesora Władysława Zawadzkiego – zestawienie bibliograficzne i pełne teksty wybranych publikacji. [w:] Strona internetowa BG PW [on-line]. Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, 1985. [dostęp 2017-06-25].
↑ M.P. z 1929 r. nr 247, poz. 578 „za zasługi na polu pracy naukowej i narodowo-społecznej”.
↑ Dalszy ciąg uroczystości wileńskich. Przemówienia i gratulacje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 235 z 12 października 1929.
↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 839.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

„Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedia Gutenberga
Publikacje Władysława Mariana Zawadzkiego w bibliotece Polona

[Monitor_Polski_Nr_57_z_26-1] Monitor Polski Nr 57 z 26 kwietnia 1918 r., s. 1.

[Monitor_Polski_1930_Nr_132-2] „Monitor Polski” 1930 Nr 132, poz. 194.

[3] Vilniaus miesto kapinių registras [online], zemelapiai.vplanas.lt [dostęp 2022-05-19] (lit.).

[Zawadzki.biblio-4] rac. Aurelia Jermakowicz (Pracownia Historyczna Biblioteki Głównej PW): Piśmiennictwo profesora Władysława Zawadzkiego – zestawienie bibliograficzne i pełne teksty wybranych publikacji. [w:] Strona internetowa BG PW [on-line]. Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, 1985. [dostęp 2017-06-25].

[5] M.P. z 1929 r. nr 247, poz. 578 „za zasługi na polu pracy naukowej i narodowo-społecznej”.

[Dalszy_ciąg_uroczystości-s2-6] Dalszy ciąg uroczystości wileńskich. Przemówienia i gratulacje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 235 z 12 października 1929.

[sl-7] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 839.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

W dniu zaprzysiężenia	Aleksander Prystor Ignacy Boerner Sławomir Czerwiński Stefan Hubicki Leon Janta-Połczyński Leon Kozłowski Alfons Kühn Czesław Michałowski Mieczysław Norwid-Neugebauer Bronisław Pieracki Jan Piłsudski Józef Piłsudski Sławoj Składkowski August Zaleski Ferdynand Zarzycki
Późniejsi członkowie rządu	Janusz Jędrzejewicz Seweryn Ludkiewicz Władysław Zawadzki Józef Beck Emil Kaliński

W dniu zaprzysiężenia	Janusz Jędrzejewicz Józef Beck Michał Butkiewicz (PPS) Stefan Hubicki Emil Kaliński Czesław Michałowski Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Bronisław Pieracki Józef Piłsudski Ferdynand Zarzycki Władysław Zawadzki
Późniejsi członkowie rządu	Wacław Jędrzejewicz

W dniu zaprzysiężenia	Leon Kozłowski Józef Beck Michał Butkiewicz Henryk Floyar-Rajchman Wacław Jędrzejewicz Emil Kaliński Czesław Michałowski Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Jerzy Paciorkowski Bronisław Pieracki Józef Piłsudski Władysław Zawadzki
Późniejsi członkowie rządu	Juliusz Poniatowski Marian Zyndram-Kościałkowski