Władysław Mirzyński
podpułkownik | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Okręgowy Zakład Gospodarczy nr VI, |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Władysław Marian Mirzyński (ur. 5 września 1895, zm. ?) – podpułkownik służby sądowej Wojska Polskiego II RP i Służby Sprawiedliwości ludowego Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 5 września 1895[1]. U kresu I wojny światowej brał udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej w stopniu podporucznika jako Władysław Mirzyński-Mudry[2][3]. Po zakończeniu wojny dysponując tytułem naukowym doktora praw został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do służby sądowej. Został awansowany do stopnia kapitana zawodowego administracji, dział gospodarczy ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[4]. W 1923 jako oficer Okręgowego Zakładu Gospodarczego nr VI był przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI i Okręgowej Komisji Rekwizycyjnej (tymczasowy stan - etat przejściowy)[5]. Następnie zweryfikowany w stopniu kapitana zawodowego administracji, dział gospodarczy ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[6]. W 1924 jako były żołnierz zawodowy pozostawał oficerem rezerwowym OZG nr VI[7]. Został zweryfikowany w stopniu majora służby sądowej ze starszeństwem z 1 stycznia 1932[1]. W 1932 był w składzie Wojskowego Sądu Okręgowego nr VI we Lwowie[8]. Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej 1939 był szefem służby sprawiedliwości w dowództwie 14 Wielkopolskiej Dywizja Piechoty oraz szefem Sądu Polowego Nr 14.
Po zakończeniu wojny wstąpił do ludowego Wojska Polskiego i został oficerem został oficerem Służby Sprawiedliwości. Awansowany do stopnia podpułkownika. Był sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego[9].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1946, za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą, oraz za sumienne wypełnianie obowiązków służbowych)[10]
- Krzyż Walecznych (przed 1924)[7][1]
- Krzyż Niepodległości (przed 1932)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 310.
- ↑ Jarosław Waniorek: Obrona Lwowa. 1-22 listopada 1918. T. 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918-1920. owvolumen.pl. [dostęp 2016-12-02].
- ↑ Iwona Łaptaszyńska: Obrona Lwowa 1 – 22.11.1918r.. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-11-26].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1294.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1316.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1212.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1178.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 880.
- ↑ Filip Musiał: INDEKS REPRESJONOWANYCH W PRL Z POWODÓW POLITYCZNYCH. KWESTIONARIUSZ OSOBY REPRESJONOWANEJ. Kazimierz Schmeling. Instytut Pamięci Narodowej. s. 2. [dostęp 2016-12-02].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 51, poz. 332
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Kapitanowie administracji II Rzeczypospolitej
- Podpułkownicy audytorzy II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie intendenci z wyższymi studiami wojskowymi
- Sędziowie i prokuratorzy aparatu represji w Polsce (1944–1956)
- Sędziowie Najwyższego Sądu Wojskowego (Polska Ludowa)
- Uczestnicy bitwy o Lwów 1918–1919 (strona polska)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej
- Urodzeni w 1895