Włodzimierz Józef Dobrowolski

Włodzimierz Józef Dobrowolski
	podpułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia	2 lub 15 marca 1889 ; Humań
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	11 Pułk Ułanów Legionowych; Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna domowa w Rosji; II wojna światowa

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 kwi 2018, była oparta na tej wersji.

Włodzimierz Józef Dobrowolski^[1] (ur. 2 lub 15 marca 1889^[a] w Humaniu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – lekarz internista, podpułkownik rezerwy lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się jako syn Zygmunta i Julianny. Ukończył studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Kijowskiego w 1914. Służył w Armii Imperium Rosyjskiego. Podczas wojny domowej w Rosji służył w szeregach 2 białogwardyjskiej dywizji ukraińskiej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1920 wstąpił do Wojska Polskiego. Pracował w szpitalu okręgowym w Łodzi i Białymstoku, jako starszy ordynator w szpitalu okręgowym w Lublinie i Zambrowie. Został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927. W 1928 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy z lokatą 10. Był wówczas przydzielony do kadry oficerów służby zdrowia oraz do 11 Pułku Ułanów Legionowych w garnizonie Ciechanów. Później mianowany podpułkownikiem rezerwy. Był przydzielony do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, gdzie był pomocnikiem komendanta.

Pracował jako specjalista internista w Warszawie. Jego żoną była Irena Skoryna. W 1937 oficjalnie zostało dodane imię Józef do jego tożsamości^[2].

Wobec zagrożenia wybuchem konfliktu zbrojnego w 1939 został zmobilizowany w Przemyślu. Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 272^[3]. Przy zwłokach Włodzimierza Dobrowolskiego zostały odnalezione: wojskowy znak tożsamości, słuchawka^[4].

Upamiętnienie

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika^[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[6].

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Włodzimierza Dobrowolskiego w Białymstoku.

Uwagi

↑ Różne źródła podały inne daty dzienne urodzenia Włodzimierza Dobrowolskiego: Zarówno Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939 jak i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie podały datę 2 marca 1889, natomiast Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. wskazała datę 15 marca 1889.

Przypisy

↑ W 1937 dokonano zmiany imienia z Włodzimierz Dobrowolski na Włodzimierz Józef Dobrowolski. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 22, 19 marca 1937.
↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 5, Nr 1 z 19 marca 1937. Ministerstwo Spraw Wojskowych.
↑ Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 3 marca 2015].
↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 45. ISBN 83-7001-294-9.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 5 sierpnia 2014].

Bibliografia

Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 109. [dostęp 3 marca 2015].
Włodzimierz Dobrowolski. katyn-pamietam.pl. [dostęp 3 marca 2015].
Ryszard Tłuczek: Przemyska Lista Katyńska (1). niedziela.pl. [dostęp 1 marca 2015].

[2] Różne źródła podały inne daty dzienne urodzenia Włodzimierza Dobrowolskiego: Zarówno Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939 jak i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie podały datę 2 marca 1889, natomiast Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. wskazała datę 15 marca 1889.

[1] W 1937 dokonano zmiany imienia z Włodzimierz Dobrowolski na Włodzimierz Józef Dobrowolski. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 22, 19 marca 1937.

[3] Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 5, Nr 1 z 19 marca 1937. Ministerstwo Spraw Wojskowych.

[4] Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 3 marca 2015].

[5] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 45. ISBN 83-7001-294-9.

[6] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[7] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 5 sierpnia 2014].

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]