Xavi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 08:55, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

170 cm

Pozycja

Pomocnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce RPA 2010 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsce Austria/Szwajcaria 2008 piłka nożna
I miejsce Polska/Ukraina 2012 piłka nożna
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]
Xavi po wykonaniu rzutu rożnego dla Barcelony

Xavi, właśc. Xavier Hernández Creus (wym. [ˈʃaβi], [ˈʃaβier erˈnandes ˈkrɛws]; ur. 25 stycznia 1980 w Terrassie) – hiszpański piłkarz, pomocnik reprezentacji Hiszpanii i Al-Sadd. Uznawany za jednego z najwybitniejszych rozgrywających w historii. Zadebiutował w Primera División 18 sierpnia 1998 przeciwko RCD Mallorca. Ma troje rodzeństwa: dwóch starszych braci Alexa i Oscara oraz młodszą siostrę Ariadnę. 13 lipca 2013 poślubił Nurię Cunillerę.

Kariera klubowa

Xavi urodził się w Terrasie w Katalonii. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w wieku 11 lat w drużynie juniorów klubu FC Barcelona. W sezonie 1997/1998 został włączony do drużyny rezerw, FC Barcelony B. W tym sezonie wraz z drużyną awansował do Segunda División, hiszpańskiej drugiej ligi.

Gdy Xavi wrócił z Mistrzostw Świata U-18, ówczesny trener FC Barcelony, Louis Van Gaal zaczął go regularnie wystawiać w pierwszym zespole. W pierwszej drużynie zadebiutował 18 sierpnia 1998 roku w meczu o Superpuchar Hiszpanii przeciwko RCD Mallorce, strzelając także bramkę. Pełnił ważną rolę w drużynie która w sezonie 1998/1999 zdobyła Mistrzostwo Hiszpanii. W następnych rozgrywkach stał się pierwszym rozgrywającym drużyny przez większą część sezonu, zastępując kontuzjowanego Josepa Guardiolę. Kiedy Guardiola odszedł, władze klubu uznały, że nie ma potrzeby sprowadzać nowego zawodnika i na pozycji środkowego pomocnika na stałe zagościł 21-letni wówczas wychowanek. W 2003 roku swoją prezydenturę zakończył Joan Gaspart i zadłużony klub przejął nowy zarząd z Joanem Laportą na czele. Xavi, mimo wielu ofert z innych klubów, postanowił kontynuować swoją karierę na Camp Nou. I już w sezonie 2004/2005 mógł świętować ze swym zespołem tytuł Mistrza Hiszpanii, który wrócił do Barcelony po 6 latach. W następnym sezonie Barça ponownie zdobyła mistrzostwo kraju, a także wygrała Ligę Mistrzów. Wkład Xaviego w te sukcesy nie był jednak już tak duży jak rok wcześniej. W grudniu, podczas sesji treningowej doznał poważnej kontuzji zerwania wiązadeł kolanowych, która wykluczyła go z gry na 6 miesięcy. Jego miejsce w kadrze zajął Andres Iniesta, który dobrymi występami w lidze i Lidze Mistrzów uzupełnił lukę po kontuzjowanym rodaku. Xavi do gry wrócił dopiero w następnym sezonie, a jego udział w tamtych sukcesach drużyny miał jedynie wymiar mentalny. W następnych latach FC Barcelonie wiodło się znacznie gorzej. Jednak mimo słabej postawy całego zespołu i braku trofeów, Xavi stanowił ważne ogniwo zespołu Franka Rijkaarda i prezentując równą formę ratował kilkakrotnie zespół przed utratą punktów. W listopadzie 2008 roku zainteresowanie nim wyraził angielski Manchester United[1]. W sezonie 2008/2009 Xavi wygrał z Barceloną wszystko co było w klubowej piłce do wygrania. Duma Katalonii zwyciężyła w rozgrywkach La Liga. Podobnie było w rozgrywkach o Puchar Króla gdzie niejednokrotnie Barça mocno rezerwowym składem nie pozostawiała złudzeń kto jest numerem jeden w Hiszpanii i nie tylko. Czego dowodem jest trzeci triumf w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W finale rozgrywanym w Rzymie Barça nie dała szans Manchesterowi United wygrywając 2:0. Wkład Xaviego w te sukcesy jest niepodważalny. Został on wybrany MVP finału Ligi Mistrzów, a przez wielu fachowców i kibiców jest uznawany za najlepszego rozgrywającego na świecie. W 2010 roku wraz z Barceloną sięgnął po kolejne trofeum. Bijąc rekord punktów w sezonie ligowym (obecnie 99) Xavi zdobył po raz kolejny tytuł Mistrza Hiszpanii oraz zdobył indywidualną nagrodę imienia Alfredo Di Stefano przyznawaną dla najlepszego gracza występującego na danej pozycji.

25 kwietnia 2015 rozegrał swój jubileuszowy mecz nr. 500 w lidze zmieniając Andrésa Iniestę w 88 minucie meczu w derbach Barcelony z RCD Espanyol

21 maja 2015 roku Xavi oficjalnie potwierdził, że po sezonie 2014/2015 przenosi się do katarskiego Al Sadd.

Kariera reprezentacyjna

Xavi w reprezentacji Hiszpanii zadebiutował w roku 2000. Wraz z nią był na Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii w roku 2002 oraz na Mistrzostwach Europy w Portugalii w 2004 roku. W 2006 roku udał się wraz reprezentacją do Niemiec i mimo upływu krótkiego czasu od zakończenia rehabilitacji pokazał się z dobrej strony zyskując uznanie kibiców i trenera Luisa Aragonesa. W 2008 roku Hiszpania zdobyła mistrzostwo Europy, a Xavi został uznany przez UEFA za najlepszego piłkarza turnieju. W 2010 r. w RPA zdobył z reprezentacją Hiszpanii mistrzostwo Świata. Reprezentacja Hiszpanii pokonała w finale mundialu Holandię 1:0. Mecz rozstrzygnęła dogrywka, a bramkę zdobył Andres Iniesta(116 min.)[2]. W 2012 r. na stadionach Polski i Ukrainy Xavi wraz z reprezentacją Hiszpanii zdobył Mistrzostwo Europy. Hiszpanie pokonali w finale reprezentację Włoch 4-0. Xavi asystował przy bramkach Jordiego Alby (2 – 0) i Fernando Torresa (3 – 0).

Po nieudanych Mistrzostwach Świata w 2014 postanowił zakończyć reprezentacyjną karierę.

Przywiązanie do barw klubowych

Xavi, urodziwszy się w Terrassie, czuje się Katalończykiem i na każdym kroku deklaruje swoje przywiązanie do barw klubowych. Mimo zainteresowania ze strony zagranicznych klubów głośno mówi, że chciałby zakończyć karierę w FC Barcelonie. Dzięki swej wierności, a także profesjonalizmowi i spokojnemu usposobieniu, jest jednym z ulubieńców cules.

Statystyki kariery

Klub Sezon Liga Puchar Króla Europa Inne[3] Łącznie
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
FC Barcelona B 1997/98 39 3 39 3
1998/99 18 0 18 0
1999/00 4 1 4 1
Razem 61 4 61 4
FC Barcelona 1998/1999 17 1 2 0 6 0 1 1 26 2
1999/2000 24 0 4 1 10 1 0 0 38 2
2000/2001 20 2 7 0 9 0 0 0 36 2
2001/2002 35 4 1 0 16 0 0 0 52 4
2002/2003 29 2 1 0 14 1 0 0 54 2
2003/2004 36 4 6 0 7 1 0 0 49 5
2004/2005 36 3 1 0 8 0 0 0 45 3
2005/2006 16 0 0 0 4 0 2 0 22 0
2006/2007 35 3 7 2 7 0 5 1 54 6
2007/2008 35 7 7 1 12 1 0 0 54 9
2008/2009 35 6 5 1 14 3 0 0 54 10
2009/2010 34 3 3 2 11 1 4 1 53 7
2010/2011 31 3 6 0 12 2 1 0 50 5
2011/2012 31 10 7 2 9 1 4 1 51 14
2012/2013 30 5 5 0 11 1 2 1 48 7
2013/2014 30 3 5 0 10 1 2 0 47 4
2014/2015 31 2 3 0 10 0 0 0 44 2
Razem 505 58 70 9 173 13 19 5 767 85
Al Sadd 2015/2016 24 3 3 0 1 0 2 0 30 3
2016/2017 26 10 0 0 0 0 - 26 10
Razem 50 13 3 0 1 0 2 0 56 13
Łącznie w karierze 610 74 73 9 174 13 21 5 884 101

Stan na 12 września 2016.[4]

Występy w reprezentacji

Reprezentacja Hiszpanii
Rok Mecze Gole
2000/2001 1 0
2001/2002 5 0
2002/2003 8 0
2003/2004 5 0
2004/2005 8 1
2005/2006 13 0
2006/2007 7 3
2007/2008 16 4
2008/2009 14 1
2009/2010 17 0
2010/2011 7 1
2011/2012 14 1
2012/2013 11 1
2013/2014 7 1
Razem 133 13

Ostatnia aktualizacja: 12 września 2016

Gole w reprezentacji

# Data Miejsce Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 26 marca 2005 Estadio El Helmántico, Salamanca, Hiszpania 2–0 3–0 Mecz towarzyski
2. 6 września 2006 Windsor Park, Belfast, Irlandia Północna Irlandia Północna 0–1 3–2 Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008 (eliminacje)
3. 11 Października 2006 Nueva Condomina, Murcia, Hiszpania Argentyna 1–0 2–1 Mecz towarzyski
4. 12 września 2007 Estadio Carlos Tartiere, Oviedo, Hiszpania Łotwa 1–0 2–0 Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008 (eliminacje)
5. 21 listopada 2007 Estadio Gran Canaria, Las Palmas, Hiszpania Irlandia Północna 1–0 1–0 Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008 (eliminacje)
6. 4 czerwca 2008 Estadio El Sardinero, Santander, Hiszpania Stany Zjednoczone 1–0 1–0 Mecz towarzyski
7. 26 czerwca 2008 Ernst-Happel-Stadion, Wiedeń, Austria Rosja 0–1 0–3 Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008
8. 20 sierpnia 2008 Parken Stadium, Kopenhaga, Dania Dania 0–2 0–3 Mecz towarzyski

Ostatnia aktualizacja: 15 marca 2010[5]

Osiągnięcia

FC Barcelona

Reprezentacyjne

Indywidualne

Przypisy

  1. Manchester United chce Xaviego. sport.wp.pl, 12 listopada 2008. [dostęp 12.11.2008].
  2. sport.wp.pl: Hiszpania mistrzem Świata 2010. [dostęp 11 lipca 2010].
  3. Uwzględniono Superpuchar Hiszpanii w piłce nożnej, Superpuchar Europy, Puchar Interkontynentalny, Klubowe Mistrzostwo Świata.
  4. Transfermarkt player statistics.
  5. Xavi. FIFA.com. [dostęp 15 marca 2010]. (ang.).

Bibliografia


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW