Yung Lean

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yung Lean
ilustracja
Imię i nazwisko

Jonatan Leandoer Håstad

Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1996
Sztokholm, Szwecja

Gatunki

cloud rap, hip-hop, emo hip-hop

Zawód

Raper, piosenkarz, producent

Aktywność

od 2012

Wydawnictwo

YEAR0001, Sad Boys Entertainment, World Affairs

Powiązania

jonatan leandoer127, jonatan leandoer96, Mike Dean, Lil Flash, iLoveMakonnen, Ballout, Gucci Mane, A$AP Ferg, ManeMane4CGG, Död Mark

Współpracownicy
Yung Gud, Yung Sherman, Whitearmor, Bladee, Thaiboy Digital, Adamn Killa, Kemzi beatz, ECCO2K, Barron Machat
Strona internetowa

Yung Lean, właściwie Jonatan Leandoer Håstad (ur. 18 lipca 1996[1] w Sztokholmie[2]) – szwedzki raper.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Szwecji, a gdy miał 8 miesięcy przeprowadził się z rodziną na Białoruś powracając do ojczyzny w wieku 5 lat[2]. W 2013 wydał mixtape, zatytułowany Unknown Death 2002. Na przestrzeni lat udostępnił kilka singli w serwisie YouTube pod etykietą SadBoys. Latem 2014 wydał swój pierwszy album studyjny, zatytułowany Unknown Memory. Po ponad roku wydał kolejny studyjny album pt. Warlord spod szyldu wytwórni year0001. W marcu 2016 rozpoczął trasę koncertową po całym świecie (także dwa koncerty w Polsce), którą zaczął w Filadelfii, a skończył 6 czerwca występem w Kopenhadze. 2 listopada 2018 wydał album pt. Poison Ivy.

Wydaje też muzykę poza-rapową - połączenie indie rocka i neofolku pod pseudonimem Jonatan Leandoer96.[3] Jest też wokalistą post-punkowego zespołu Död Mark, który tworzy z jednym z członków Sad Boysów, Yung Gudem[4].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Unknown Memory (2014)
  • Warlord (2016)
  • Warlord Deluxe (2016)
  • Stranger (2017)
  • Poison Ivy (2018)
  • Starz (2020)

Mixtape’y[edytuj | edytuj kod]

  • Lavender EP (2013)
  • Unknown Death 2002 (2013)
  • Frost God (2016)
  • Total Eclipse (2019)
  • Stardust (2022)

Single[edytuj | edytuj kod]

  • Ginseng Strip 2002 (2013)
  • Marble Phone (2013)
  • Kyoto (2013)
  • Motorola (2014)
  • Red Bottom Sky (2017)
  • Skimask (2017)
  • Hunting My Own Skin (2017)
  • Metallic Intuition (2017)
  • spider feet (2018)
  • Crash Bandicoot (2018)
  • ghostface / shyguy (2018)
  • First Class (2019)
  • Blue Plastic (2019)
  • Boylife in EU (2020)
  • Violence (+ Pikachu) (2020)
  • Trip (2022)

Gościnne występy[edytuj | edytuj kod]

  • Bladee – Bladeecity (2013)
  • Robb Banks – Flexin (2013)
  • Bones – PixelatedTears (2013)
  • Denzel Curry – Bitch Named Bitch (2013)
  • Yung Gleesh – It’s Sad Boy (2013)
  • Bladee – Blood Rain (2014)
  • Thaiboy Digital – Diamonds (2014)
  • Gucci Mane – Prom Night (2015)
  • MONYPETZJNKM – Tokyo Drift (2015)
  • Bladee – Creepin (2015)
  • Adamn Killa – Ten (2016)
  • Riff Raff – Always Up(2016)
  • Luckaleannn – To me (2016)
  • Bladee – 50SACINMYSOCIDGAF (2016)
  • Uli K – Schemin (2016)
  • Bladee – MJ (2016)
  • Bladee – First Crush (2017)
  • Thaiboy Digital – Can’t Trust (2017)
  • Bladee – Lordship (2017)
  • LoLife Blacc – Back at It (2017)
  • Yung Bans – No Mercy (2017)
  • Bladee – Cherry Bracelets (2017)
  • Varg – Red Line (127 Sätra C) (2017)
  • Bladee – Gotham City (2017)
  • Sami Baha – When the Sun’s Gone (2018)
  • Adamn Killa – The One (2018)
  • Yayoyanoh – Sci Fi (2018)
  • D33J – 10K Froze (2018)
  • Bladee – Inside Out (2018)
  • ECCO2K – 1:1 (2019)
  • Thaiboy Digital – Legendary Member (2019)
  • Wondha Mountain – Divine Madness (2019)
  • Travis Scott – PARASAIL (2023)

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

  • Nekobasu (2013)
  • Greygoose (2013)
  • Ginseng Strip 2002 (2013)
  • 5th Element (2013)
  • OreoMilkShake (2013)
  • Racks on Racks featuring Thaiboy Digital (2013)
  • Hurt (2013)
  • Solarflare (2013)
  • Plastic Boy featuring Bladee (2013)
  • Kyoto (2013)
  • Motorola (2014)
  • Yoshi City (2014)
  • Emails (2014)
  • Blood Rain (2014)
  • Gatorade (2014)
  • Sandman (2014)
  • Volt (2014)
  • Blinded (2014)
  • Diamonds (2015)
  • Roses (2015)
  • Tokyo Drift (2015)
  • Hoover (2015)
  • Ghostrider (2016)
  • Miami Ultras (2016)
  • Afghanistan (2016)
  • Sippin featuring ManeMane4CGG (2016)
  • Highway Patrol featuring Bladee (2016)
  • Eye Contact (2016)
  • Hennessy & Sailor Moon featuring Bladee (2016)
  • Metallic Intuition (2017)
  • Red Bottom Sky (2017)
  • Happy Feet (2018)
  • friday the 13th (2018)
  • First Class (2019)[5]
  • Blue Plastic (2019)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sök personer – Birthday.se [online], www.birthday.se [dostęp 2017-12-13] (ang.).
  2. ↑ a b Yung Lean’s Second Chance [online], The FADER [dostęp 2023-08-03] (ang.).
  3. ↑ Jonatan Leandoer96 (Yung Lean) announces new album with lead single "Blue Light" [online], The Line of Best Fit [dostęp 2024-02-18] (ang.).
  4. ↑ Joe Price, Yung Lean's Punk Side Project Död Mark Shares New Song, "Ingenting" [online], Complex [dostęp 2024-02-18] (ang.).
  5. ↑ Jordan Darville, Yung Lean and Thaiboy Digital smoke hookah with DJ Paul in the “First Class” video [online], The FADER, 30 maja 2019 [dostęp 2019-06-01] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yung_Lean&oldid=73295751”