Złożoność cyklomatyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Złożoność cyklomatycznametryka oprogramowania opracowana przez Thomasa J. McCabe'a w 1976, używana do pomiaru stopnia skomplikowania programu. Podstawą do wyliczeń jest liczba dróg w schemacie blokowym danego programu, co oznacza wprost liczbę punktów decyzyjnych w tym programie.

Przytaczane są poniższe wartości złożoności cyklomatycznej:

  • od 1 do 10 – kod dość prosty stwarzający nieznaczne ryzyko
  • od 11 do 20 – kod złożony powodujący ryzyko na średnim poziomie
  • od 21 do 50 – kod bardzo złożony związany z wysokim ryzykiem
  • powyżej 50 – kod niestabilny grożący bardzo wysokim poziomem ryzyka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lewandowski Sylwester, W trosce o jakość kodu, Computerworld, nr 14/2009, str. 28

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]