Złota Siklawa
49°11′11″N 20°12′18″E/49,186389 20,205000
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka zasilająca | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′11″N 20°12′18″E/49,186389 20,205000
| |
Złota Siklawa – wodospad w Dolinie Małej Zimnej Wody w słowackich Tatrach Wysokich na potoku Mała Zimna Woda. Opada on z wysokiej ściany stawiarskiej zwanej Złotymi Spadami, jaką Dolina Pięciu Stawów Spiskich (górna część Doliny Małej Zimnej Wody) obrywa się w południowym kierunku. Wodospad spada kaskadami z nachylonej pod kątem 45° wysokiej płyty skalnej. Zachwycał się nim w 1865 Mariusz Łomnicki, pisząc: „Prześliczny widok! Z ogromnej, więcej może niż stosążniowej wysokości, spływa miejscami w kilkoro rozdzierzgniona wstęga, bielsza od najbielszego śniegu, cudownie odbijająca od szczerniałego granitu”.
Po zachodniej stronie wodospadu istniała w latach 1833–1845 niewielka kopalnia rudy. Ludwik Zejszner pisał o niej: „dobytą rudę trzeba znosić na barkach”. Obok wodospadu prowadzi szlak turystyczny.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– zielony szlak od Schroniska Zamkovskiego dnem Doliny Małej Zimnej Wody do Schroniska Téryego, stąd dalej razem ze szlakiem żółtym i po jego odłączeniu na Lodową Przełęcz
- Czas przejścia od Schroniska Zamkovskiego do Schroniska Téryego: 1:45 h, ↓ 1:20 h
- Czas przejścia od Schroniska Téryego na Lodową Przełęcz: 1:30 h, ↓ 1:20 h[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.