Złote Góry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Złote Góry (dawniej niem. Goldberge, Goldbergen, także Żółte piaski koło Niborka lub Góry żółte (od piasku)[1]) - słynne z ludowych podań wzgórza niedaleko wsi Muszaki, w powiecie nidzickim (dawniej: niborskim). Geograficznie leżą w południowo-zachodniej części Pojezierza Mazurskiego. Najwyższy szczyt: Złota Góra (229 m n.p.m.).

Stało się o nich głośno po zakończeniu I wojny światowej: "Drwal Brattka z Jabłonki miał doświadczać we śnie symbolicznych objawień. Anioł ukazywał mu zepsucie i upadek współczesnego świata, potem wprowadzał do wnętrza gór, w których na złotym tronie zasiadał król. Podziemne bogactwa miały wystarczyć na spłatę przez Niemcy reparacji wojennych."[2] Do objawień miało dochodzić w latach 1920-1921. Ich sława szybko rozeszła się poza okolicę, ściągając rozmodlone pielgrzymki Mazurów oraz mazurskich Niemców. Oczekiwano wyłonienia się spod ziemi złotego miasta.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patrz hasło: "Złote Góry pod Niborkiem"
  2. Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. W.Mierzwa, Warszawa 2008, s.219