Zabezpieczenie bojowe
Zabezpieczenie bojowe – całokształt przedsięwzięć mających na celu zmniejszenie skuteczności uderzeń przeciwnika oraz zapewnienie wojskom własnym sprzyjających warunków do pomyślnego wykonania zadań w różnych sytuacjach.
Celem zabezpieczenia bojowego jest stworzenie warunków zapewniających ochronę wojsk przed uderzeniem przeciwnika, ukrycie sił i środków przed jego rozpoznaniem i wprowadzenie go w błąd co do własnych działań, zwiększenie zdolności ochronnej wojsk i odpowiednie przygotowanie terenu do funkcjonowania na nim wojsk[1].
Składowe zabezpieczenia bojowego[edytuj | edytuj kod]
Zabezpieczenie bojowe obejmuje[2]:
- ubezpieczenie
- maskowanie
- powszechną obronę przeciwlotniczą
- zabezpieczenie inżynieryjne
- obronę przed bronią masowego rażenia
Według innych publikacji, w skład zabezpieczenia bojowego wchodzi (wchodziło) także[3]:
- rozpoznanie
- zabezpieczenie hydrometorologiczne[4]
- zabezpieczenie medyczne
- zabezpieczenie topograficzne[4]
- zabezpieczenie tyłowe
- przeciwdziałanie radioelektroniczne
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 314.
- ↑ Ściborek (red.) 1995 ↓, s. 23.
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 506.
- ↑ a b Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 38.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
- Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 38. ISBN 978-83-11-13382-2.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.}
- Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 584.
- Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: "Bellona", 1993. ISBN 83-11-08264-2.