Zadnie Rycerowe
Zadnie Rycerowe (słow. Zadné Licierovo,Temná Tichá dolina[1] – lewe odgałęzienie Doliny Wierchcichej w słowackich Tatrach. Jest to szeroka dolinka w Liptowskich Kopach. Ma długość około 1 km i znajduje się pomiędzy stokami Zadniej Garajowej Kopy (1948 m), Małej Garajowej Kopy, Wielkiej Garajowej Kopy (1979 m) i Zadniej Rycerowej Kopy[2]. Jest także polodowcowym kotłem, który powstał w czasie ostatniego tatrzańskiego zlodowacenia. Objęło ono tylko wyżej położone obszary Tatr. Rzeźbę lodowcową tych okolic w 1930 r. badali Janina Mastalerzówna i Mieczysław Klimaszewski. Według nich niewielkie lodowce powstające wówczas w górnych partiach Liptowskich Kop wypełzały na skraj głównego żłobu lodowcowego Doliny Cichej. Zadnie Rycerowe jest jednym z 11 takich lodowcowych kotłów w górnych partiach Doliny Cichej[3].
W źródłach słowackich występują dwie nazwy Zadniego Rycerowego: Temná Tichá dolina lub ''Zadné Licierovo. Tę ostatnią nazwę stosuje np. tatrolog Ivan Bohuš[2].
Dno i zbocza Zadniego Rycerowego w górnej części są trawiaste, miejscami porastające kosówką. Dawniej było wypasane przez pasterzy ze słowackiej miejscowości Kokawa, od 1948 r. wraz z całymi Liptowskimi Kopami stanowi niedostępny dla turystów obszar ochrony ścisłej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
