Zagadnienie gazeciarza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zagadnienie gazeciarza (ang. newsboy problem) – problem decyzyjny związany z wyznaczeniem optymalnego poziomu zamówienia, gdy znane są wartości:

– strata wynikła z powodu nieobsłużenia klienta (niedoszacowanie popytu)
– strata spowodowana niesprzedaniem jednostki towaru (przeszacowanie popytu)
popyt, będący zmienną losową o rozkładzie dyskretnym

Problem swą nazwę zawdzięcza nawiązaniu do sytuacji ulicznego gazeciarza, który staje przed problemem – ile gazet wziąć rano z drukarni? Jeśli weźmie za dużo, części gazet nie sprzeda, przez co poniesie stratę. Jeśli natomiast weźmie za mało, poniesie stratę z powodu nieobsłużenia klienta (ta strata to koszt alternatywny).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • R.R. Chen, T.C.E. Cheng, T.M. Choi, Y. Wang. Novel Advances in Applications of the Newsvendor Model. „Decision Sciences”. 47, s. 8–10, 2016. 
  • K.J. Arrow, T. Harris, Jacob Marshak, Optimal Inventory Policy, Econometrica 1951