Zajazd w Czernichowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajazd w Czernichowie
Symbol zabytku nr rej. A-635/M z 27.04.1995[1].
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Czernichów

Adres

ul. Starowiślna 22

Typ budynku

zajazd

Kondygnacje

1

Ukończenie budowy

pocz. XIX w.

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zajazd w Czernichowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zajazd w Czernichowie”
Ziemia49°59′16,2139″N 19°40′54,4289″E/49,987837 19,681786

Zajazd w Czernichowie – dawny zajazd znajdujący się w Czernichowie, w gminie Czernichów, w powiecie krakowskim.

Obiekt wraz z otoczeniem, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Budynek dawnej karczmy z długą kolumnadą kamiennego podcienia[2], w stanie Ruiny (2022 rok).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt znajduje się przy wąskiej uliczce (Starowiślna 22) poniżej kościoła na niedużej działce. Budynek jest zaznaczony na planie katastralnym wsi Czernichówek z 1848 roku. Ze źródeł historycznych wynika, że obiekt istniał w tym miejscu dużo wcześniej i stanowił miejsce spotkań flisaków i Żydów. W zajeździe zatrzymał się także król Jan III Sobieski w dniach 15-16 sierpnia 1683 roku w drodze na Wiedeń. W pierwszej połowie XIX wieku część elementów drewnianych została zastąpiona murowanymi. Do roku 2008 w pomieszczeniach – częściowo przebudowanych i dobudowanych – funkcjonował zakład masarski. Potem obiekt kupił inwestor prywatny, który nie podejmował prac remontowych a budynek został uszkodzony w wyniku pożaru[3]. W 2020 roku obiekt został sprzedany w katastrofalnym stanie firmie z Czernichowa, która w tym samym roku rozpoczęła starania o ratowanie zabytku poprzez nawiązanie współpracy ze specjalistami w zakresie inwentaryzacji i projektowania obiektów zabytkowych zgodnie z zleceniami Wojewódzkiego Konserwatora. Po uzyskaniu wszystkich pozwoleń, planowane jest niezwłoczne rozpoczęcie odbudowy zabytku i oddanie go do użytkowania[potrzebny przypis].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek w stylu klasycystycznym, jednokondygnacyjny, murowany z cegły otynkowany, nakryty wysokim, dwuspadowym dachem pokrytym dachówką. Od frontu długi z podcień. Pomieszczenia nakryte stropem płaskim. W dawnej sieni sklepienie żaglaste. W trzech pomieszczeniach piwnicznych zachowane sklepienia kolebkowe[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]