Jezioro Domaniowskie
51°24′08″N 20°50′00″E/51,402222 20,833333.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rzeka | |
| Data budowy |
1996–2001 |
| Data uruchomienia |
2001 |
| Powierzchnia |
5 km² |
| Głębokość |
2,3 m |
| Funkcja |
retencyjno-turystyczna |
Położenie na mapie gminy Wieniawa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu przysuskiego  | |
| 51°24′08″N 20°50′00″E/51,402222 20,833333
| |
Jezioro Domaniowskie lub Zalew Domaniowski – sztuczny zbiornik wodny zlokalizowany w dolinie Radomki w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, na terenie gminy Wieniawa. Powstał w latach 1996-2000 w wyniku spiętrzenia wody zaporą betonowo-ziemną zbudowaną w miejscu przewężenia doliny na 64 kilometrze biegu rzeki (km 64+800) w rejonie Wólki Domaniowskiej i Brudnowa (lewy) oraz Głogowa i Kalenia (prawy brzeg). W rejonie tym rzeka przyjmuje swoje główne dopływy i równocześnie wkracza w swym biegu w pradolinę Stadiału Radomki. Powierzchnia zlewni w tym przekroju wynosi ok. 350 km².
Dane zbiornika[edytuj | edytuj kod]
Przy maksymalnym poziomie spiętrzenia 160,00 m n.p.m. zbiornik mieści 11,5 mln m³ wody zgromadzonych na powierzchni 7,5 km². Długość zalewu wynosi 5 km, szerokość od 0,5 km w rejonie zapory do 2,5 km w jego części środkowej, a średnia głębokość – 2,5 m. Pojemność użyteczna zbiornika równa jest 6,2 mln m³. Przy normalnym stanie wody zbiornik ma powierzchnię 5 hektarów[1][2].
Rola zbiornika[edytuj | edytuj kod]
Wybudowany zbiornik odgrywa znaczącą rolę w gospodarce regionu. Do jego funkcji należą: zasilanie wodą w okresach suszy, wykorzystanie spiętrzenia dla celów energetycznych, prowadzenie zorganizowanej gospodarki rybackiej, rozwój turystyki i rekreacji.
Zbiornik stał się miejscem bytowania wielu gatunków ptaków, w tym wodno-błotnych, do tej pory mających swe ostoje na stawach rybnych rozrzuconych wzdłuż Radomki i jej dopływów.
Zagospodarowanie turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Na brzegach zbiornika urządzane jest kąpielisko letnie jako miejsce wypoczynku. Zalew nie ma charakteru rekreacyjnego (brak infrastruktury), tylko retencyjny. Przez pierwszych kilka lat dojazd umożliwiała publiczna komunikacja autobusowa (MPK Radom, linia C, po 2004 r. jako linia komercyjna, tylko w weekendy w okresie wakacji). Obecnie dojazd zapewnia prywatna linia O.
Akwen otacza 19 szlaków rowerowych długości 220 km prowadzących przez gminy należące do Lokalnej Grupy Działania „Razem dla Radomki”: Jedlińsk, Zakrzew, Wolanów, Wieniawa, Przysucha i Przytyk. Osią sieci jest trasa Jedlińsk – Przytyk – Domaniów – Przysucha, do której dochodzą boczne szlaki[3].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Ptaki[edytuj | edytuj kod]
- czajka, bocian biały, kaczki, siewkowce, czaple, łyska, czernica, bąk, błotniak zbożowy, płaskonos, wodniczka, rokitniczka, trzcinniczek, mewy, rybitwy, kaczki, gęsi, czaple siwe, perkozy, bocian czarny (hajstra), świergotki
Ssaki[edytuj | edytuj kod]
Ryby[edytuj | edytuj kod]
- szczupak, okoń, karp, karaś, jaź, lin, płoć, jazgarz, leszcz, sum, sandacz, węgorz, kleń, tołpyga pstra, boleń
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zalew w Domaniowie • Gmina Przytyk [online], www.przytyk.pl [dostęp 2023-09-24].
- ↑ Jezioro Domaniowskie [online], mazowsze.szlaki.pttk.pl [dostęp 2023-09-24] (pol.).
- ↑ Stowarzyszenie LGD Razem dla Radomki: MORZE DOMANIOWSKIE. Portal Turystyczny w Dolinie Radomki. [dostęp 2015-07-16]. (pol.).