Zamek w Drohobużu
50°37′08″N 26°33′59″E/50,618889 26,566389| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°37′08″N 26°33′59″E/50,618889 26,566389
| |
Zamek w Drohobużu – forteca wybudowana w XVI w. w Drohobużu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W podziale majątku sporządzonym przez Janusza Ostrogskiego i Aleksandra Ostrogskiego w 1602 r. znalazła się wzmianka, że oprócz miasta istniał zamek, który był murowany i obwiedziony murem[1]. Pod koniec XIX w. po fortecy pozostały widoczne wały[1]. Rodowi Ostrogskich można przypisać budowę zamku, który wzmiankowano w dokumentach z 1577, 1603 i 1620 r. Ostatnią murowaną pozostałością zamku miała być murowana basteja, której zdjęcie autorstwa Aleksandra Prusiewicza ze zbiorów Urzędu Konserwatorskiego opublikował Mieczysław Orłowicz w Ilustrowanym przewodniku po Wołyniu z 1929 r. Napisał on: „W pięknym położeniu na krawędzi wzgórza dominującego nad doliną Horynia, stoi w miejscu dawnego zamku nowy dwór. Po zamku zachowała się, jedynie okazałych rozmiarów okrągła baszta ceglana z gotyckim oknem, która stoi koło domu na skraju wąwozu. Są toż dawne wały, a pod dworem ogromne lochy. Obronność grodu ułatwiało niegdyś z jednej strony urwisko ku Horyniowi, a z dwóch innych stron głębokie wąwozy”. Autor hasła „Drohobuż” w II tomie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z 1881 r. pominął basztę w opisie miejscowości. Cyt. „Sam Drohobuż rozłożony na górze; od niego szeroko rozciągają się równiny, użyte pod oprawę zboża. Na krawędzi góry stoi dom dziedzica; na tem miejscu przed wieki była forteca, bo dotąd istnieją wały; forteca musiała być murowana i oprowadzona murem. Z prawej i lewej strony mieszkalnego domu są dwa wąwozy głębokie, któremi źródlana woda dwoma strumykami spływa do Horynia. na polu za północnym wąwozem w czasie orania ziemi, lemiesz wyorywa kawałki cegieł w rozmaitych miejscach, co dowodzi że tu rozciągało się miasto; dolny pokład ziemi glina, z wierzchu czarnoziem. Pod domem dziedzica odkryto ogromne lochy, lecz nikt ich dotąd nie badał”.
Dwór[edytuj | edytuj kod]
Dwór wybudowany został na krawędzi góry. Obiekt, pod którym znajdowały się ogromne lochy, stanął na miejscu fortecy, istniejącej tutaj przed wiekami. W okresie międzywojennym była tu okazała okrągła baszta ceglana z gotyckim oknem[2], rozebrana tuż po wojnie z pałacem do fundamentów[3]. Obecnie grodzisko.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II. Warszawa: 1880-1902, s. 150.
- ↑ Mieczysław Orłowicz: Ilustrowany przewodnik po Wołyniu. Łuck: 1929.
- ↑ Grzegorz Rakowski: Wołyń. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Cz. 1. Pruszków: 2005, s. 336.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Drohobuż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 150.
- Drohobuż w Wikimapii