Zamek w Szumbarze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Szumbarze
Państwo

 Austro-Węgry

Miejscowość

Szumbar

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XVI w.

Zniszczono

XIX w. ?

Właściciel

Bohowitynowie, Wacław Bohowityn Szumbarski, Zofia Bohowityn, Michał Wiśniowiecki, Błędowscy, Michał Błędowski, Andrzej Błędowski, Franciszka Błędowska

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Szumbarze”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Szumbarze”
Ziemia50°02′16″N 26°01′20″E/50,037778 26,022222

Zamek w Szumbarze – zamek zbudowany w XVI w. przez rodzinę Bohowitynów[1].

Położenie, architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla wzniesiona została na 60-metrowej górze leżącej nad rzeką Wilią z trzech stron wodą oblanej[2]. Zamek otaczały wały, a wewnątrz nich znajdowały się zamkowe zabudowania. Z początkiem XX w. po zamku pozostały fundamenty budynku i ślady otaczających go ziemnych okopów[2]. Ziemie te nadał Bohowitynom król Polski Zygmunt I Stary w 1513 r.[2]

Właściciele[edytuj | edytuj kod]

Gdy umiera ostatni z rodu Wacław Bohowityn Szumbarski, chorąży wołyński[2] zamek należy do wdowy po nim Zofii z Czartoryskich Bohowitynowej[2]. Z kolei po jej śmierci zamek przechodzi na własność jej braci Czartoryskich. Ci odstępują budowlę staroście Michałowi Wiśniowieckiemu, księciu owruckiemu. Następnie właścicielami zamku i ziem zostaje rodzina Błędowskich[2] herbu Nałęcz, która nabyła zamek od Wiśnowieckich lub otrzymała go w darze[2]. W 1727 r. właścicielka Szumbaru Franciszka z Horbowskich Błędowska, żona Andrzeja Błędowskiego, miecznika nowogrodzkiego[2], sprowadziła do miasta zakon trynitarzy i uczyniła im zapis w postaci pieniędzy i zamku. Jednakże po jej śmierci spadkobiercy zakwestionowali tenże zapis i trynitarze opuścili miasto[1] i udali się do Krzemieńca[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Szumbar. [dostęp 2013-09-07].
  2. a b c d e f g h i Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII. Warszawa: 1880-1902, s. 71-72.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 71-72.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]