Zanokcica klinowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 00:09, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Zanokcica klinowata
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

naczyniowe

Klad

monilofity

Klasa

paprocie

Rząd

paprotkowce

Rodzina

zanokcicowate

Rodzaj

zanokcica

Gatunek

zanokcica klinowata

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} {{{autor}}}
Viv.

Zanokcica klinowata (Asplenium cuneifolium Viv.) – gatunek paproci z rodziny zanokcicowatych. Występuje w południowych Chinach i w Europie, w Polsce na skałach serpentynowych na przedgórzu Sudetów[2].

Morfologia

Liście
Matowe, nagie, niezimotrwałe, osiągające od 5 do 30 cm długości, 3-krotnie pierzaste, w zarysie trójkątne lub jajowate[2][3]. Odcinki ostatniego rzędu jajowatoklinowate lub rombowe. Kształt odcinków liściowych jest zmienny w zależności od stopnia ocienienia.

Biologia i ekologia

Bylina. Tworzy swój własny zespół Asplenietum cuneifolii, dla którego jest gatunkiem charakterystycznym[4].

Zagrożenia i ochrona

Gatunek w Europie Środkowej zagrożony, wymieniany na listach roślin zagrożonych w Niemczech, Polsce, Czechach i na Słowacji[3]. Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[5][6].

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy

  1. Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns. Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2009-11-11]. (ang.).
  2. a b Wanda Karpowicz: Paprocie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 142-143.
  3. a b Ludwik Żołnierz: Zanokcica klinowata. W: Polska Czerwona Księga Roślin. Róża Kaźmierczakowa, Kazimierz Zarzycki (red.). Kraków: Instytut Botaniki PAN, Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2001, s. 53.
  4. W. Matuszkiewicz Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. ISBN 83-01-13520-4.
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  8. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.