Zawada Książęca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zawada Książęca
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św Józefa Robotnika
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

raciborski

Gmina

Nędza

Liczba ludności (2007)

816

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

47-442[2]

Tablice rejestracyjne

SRC

SIMC

0217662

Położenie na mapie gminy Nędza
Mapa konturowa gminy Nędza, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zawada Książęca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zawada Książęca”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zawada Książęca”
Położenie na mapie powiatu raciborskiego
Mapa konturowa powiatu raciborskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zawada Książęca”
Ziemia50°09′13″N 18°15′17″E/50,153611 18,254722[1]

Zawada Książęca (niem. Herzoglich Zawada, 1937-1945 Rainfelde[3]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Nędza.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza niepewna wzmianka o Zawadzie Książęcej pochodzi według ks. Augustina Weltzla z 1493 roku[4]. Wieś miała karczmę oraz 2 chałupników i 35 zagrodników w 1724 roku[4]. Na początku XX wieku wieś liczyła 700 mieszkańców[4], należała wówczas do księcia von Ratibor[4].

Gmina starokatolicka[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 1871 roku kaznodzieja Paweł Kamiński pozyskał dla Kościoła starokatolickiego grupę wiernych wśród mieszkańców Zawady Książęcej, Łęgu oraz Ciechowic[5]. Placówka ta upadła jednak w październiku 1872 roku na skutek zaangażowania rzymskokatolickiego proboszcza jemielnickiego Karla Gratzy[6][7][8][9][10][11], działającego z upoważnienia księcia-biskupa wrocławskiego Heinricha Förstera[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 159725
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1607 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
  4. a b c d Anna Bindacz, Grzegorz Wawoczny, Z biegiem Suminy: atrakcje turystyczno-krajoznawcze gminy Nędza, Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW Grzegorz Wawoczny, 2005, s. 18, ISBN 83-89802-12-0, OCLC 833591999 [dostęp 2023-01-17].
  5. Paweł Kamiński. Nowa gmina Staro-Katolików. „Prawda : pismo poświęcone religii i nauce”, s. 6, 1 grudnia 1871. (pol.). 
  6. Augustin Weltzel: Geschichte des Ratiborer Archipresbyterats. Ratibor: Im Selbstverlage des Verfassers, 1885, s. 380-383. (niem.).
  7. Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 2-4, 17.10.1872. Karol Miarka. (pol.). 
  8. Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 5, 24.10.1872. Karol Miarka. (pol.). 
  9. Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 6, 21.11.1872. Karol Miarka. (pol.). 
  10. Charles Euler: Le Concile du Vatican et le mouvement anti-infaillibiliste en Allemagne: L'excommunication du chanoine Dr von Doellinger et sa déclaration en réponse. T. II. Paris: Sandoz & Fischbacker, 1874, s. 493-497. (fr.).
  11. Adolf Warzok: Czas na rozdrożach: wspomnienia. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1981, s. 21-22.
  12. Alfons Nowack: Lebensbilder schlesischer Priester. Breslau: Otto Borgmeyer, 1928, s. 154.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]