Zawi Szemi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zawi Szemi (również Zawi Dżami) – stanowisko archeologiczne, osada z okresu mezolitu w górach Zagros w północnym Iraku. Usytuowana 4 km od jaskini Szanidar na wysokości 425 m n.p.m. Badana przez Ralpha Soleckiego.

Osada składała się z kilku szałasów zbudowanych z lekkich materiałów w kamiennych kręgach, obok znajdowały się paleniska i jamy zasobowe.

Bliskość położenia oraz podobieństwo materiału z tego stanowiska oraz odpowiadających mu wyższych warstw z jaskini Szanidar skłoniło część badaczy do wyodrębnienia na tej podstawie kultury czy też fazy Zawi Szemi Szanidar określanej również mianem protoneolitu Zagrosu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michel Brézillon, Encyklopedia kultur pradziejowych, WAiF, Warszawa, 1981, ISBN 83-221-0143-0
  • Piotr Bieliński, Starożytny Bliski Wschód. Od początków gospodarki rolniczej do wprowadzenia pisma, PWN, Warszawa 1985, ISBN 83-01-05519-7