Zbigniew Gessler

Zbigniew Gessler
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1921 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	29 kwietnia 2004 ; Warszawa
	Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985; do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
	Odznaczenia

Zbigniew Henryk Gessler (ur. 17 kwietnia 1921 w Łodzi, zm. 29 kwietnia 2004 w Warszawie) – polski rzemieślnik i polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie łódzkich przedsiębiorców, ojciec był właścicielem firmy produkującej dziecięce wózki i rowery. W 1935 ukończył średnią szkołę handlową. W 1940 przeniósł się wraz z matką, Teodorą Gessler, z Łodzi do Warszawy. Po 1945 otworzył w Warszawie własny zakład cukierniczy znajdujący się na Starym Mieście^[1], prowadził również cukiernię „Bajka” przy ul. Marszałkowskiej oraz „Staropolską” na warszawskich Bielanach.

Był wieloletnim działaczem Stronnictwa Demokratycznego, przewodniczącym Dzielnicowego Komitetu na Woli oraz radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy. Wchodził w skład Prezydium Stołecznego Komitetu. Zasiadał w Centralnym Sądzie Partyjnym.

W wyborach w 1985 uzyskał mandat posła na Sejm PRL IX kadencji w okręgu Warszawa Wola z ramienia Stronnictwa Demokratycznego. Zasiadał w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Komisji Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu Ordynacji Wyborczej do Sejmu oraz Ordynacji Wyborczej do Senatu. W wyborach w 1989 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w okręgu Warszawa–Mokotów w ramach mandatu przeznaczonego dla SD.

Aktywny w środowisku rzemieślniczym. Był członkiem zarządu i podstarszym Cechu Rzemiosł Spożywczych (1959–1981) oraz starszym cechu (1987–1989). Przewodniczył Ogólnopolskiej Komisji Branży Cukierniczej przy Centralnym Związku Rzemiosła^[2].

Był żonaty z Wandą z domu Marciniak, malarką. Miał synów Adama i Piotra, również restauratorów. Był teściem dla Marty Gessler i Magdaleny Gessler.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim^[3] Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej.

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim^[4] (kwatera 78D-6-1).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Justyna Wróbel, Moje pomysły rodzą się z niezaspokojonych potrzeb, biznespolska.pl z 24 marca 2003.
↑ „Gazeta Stołeczna”, nr 104 z 5 maja 2004, s. 13.
↑ Ocenią samych siebie, „Kurier Polski”, nr 56 z 20 marca 1986, s. 2.
↑ „Gazeta Stołeczna”, nr 103 z 4 maja 2004, s. 12.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Gessler, w: Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. IX kadencja (opracowanie zespół redakcji „Rzeczpospolita”), Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, Warszawa 1986, s. 197 (krótki biogram ze zdjęciem)
Juliusz Ćwieluch, Zaklęte rewiry Gesslerów, „Przekrój”, nr 13, 2006 [dostęp: 12 sierpnia 2015]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Strona sejmowa posła IX kadencji

[1] Justyna Wróbel, Moje pomysły rodzą się z niezaspokojonych potrzeb, biznespolska.pl z 24 marca 2003.

[2] „Gazeta Stołeczna”, nr 104 z 5 maja 2004, s. 13.

[3] Ocenią samych siebie, „Kurier Polski”, nr 56 z 20 marca 1986, s. 2.

[4] „Gazeta Stołeczna”, nr 103 z 4 maja 2004, s. 12.

[1]

[2]

[3]

[4]